Kunst op Zondag | Autumn Leaves

Serie:

De vallende blaadjes zweven langs het raam. Les feuilles mortes. Autumn Leaves. Wie kent dat herfstlied niet?

De herfst inspireert op de een of andere manier tot kunstzinnigheden. Mensen maken de fraaiste foto’s, kinderen verzamelen blaadjes, eikels en wat er zoal meer naar beneden is gevallen, om herfststukjes te componeren.

Of je ruimt de zooi gewoon op. Waarschijnlijk zijn de kinderen op ‘Autumn Leaves’ (1856) van John Everett Millais dat van plan (zie afbeelding boven dit artikel).
Maar kinderen toch! Er valt zoveel meer te doen met gevallen bladeren.

Walter Mason bewerkt bladeren alvorens hij ze fotografeert. Meer op zijn Flickr-pagina.

James Grigg ordent de bladertroep in ‘Geometric Autumn’. Meer op DevianArt.com.

Onder het motto ‘Mondriaan meets Mother Nature’ arrangeerde Owen Mortensen herfstblaadjes in een eveneens geometrische vorm en noemde het ‘Cropped Maple Circle’.

Symboliseert ‘Fallen leaves’ van Fenmei Hu de herfstwind die rond kan spoken in ons hoofd of is het juist genieten geblazen?

Van een heel andere orde is de installatie ‘Fallen Leaves’ van Menasle Kadishman in het Joods Museum in Berlijn.

Meer blaadjeskunst (maar om copyright redenen niet direct hier te vertonen) vind je bij Lorenzo Duran, die in bladeren snijdt en zowel tot figuratieve als geometrische vormen komt en Judith Brotman.
In haar skelettenproject brengt Nicole Moné Autumn Leaves in verband met de dood.

Dat is herfst ook: het wordt met verval in verband gebracht en stemt soms tot weemoed. Daar kan verschillend over worden gedacht en dat illustreren we met twee versies van het wereldberoemde herfstlied.

De weemoed. Op het tranentrekken af is deze toch wel mooie versie van Eva Cassidy.
[kliktv nr=2]

Het Boston Brass kwintet blijft dicht bij up-tempo versies die we van bijvoorbeeld Miles Davis kennen. Een vlot tempo omdat met snel door deze periode heen wil of omdat ook de herfst vrolijk kan stemmen?
Het is herfst. Maak er wat moois van!

Reacties (1)

#1 frankw

Misschien wel de meest inspirerende KOZ die ik me kan herinneren. Dank voor deze schitterende herftsbeschouwing!