Er was eens een politicus die grote waarde hechtte aan het Wilhelmus en de daarin vervlechte boodschap dat je én van buitenlandse afkomst kunt zijn, én patriot én op de een of andere manier loyaal aan een ander land, en die een lezing gaf bij Elsevier waarin hij … o wacht, hier gaat geloof ik iets niet helemaal goed.
Sorry, even overnieuw. De politicus herinnerde zich van de vaderlandse gloriedagen dat indertijd een handvol Europeanen eropuit trok om Amerika, Australië en een stuk Afrika duurzaam te ontwrichten. En nu was hij bang dat een handvol negers erin zou slagen hier hetzelfde te doen. Hij vond dat onwenselijk. Aan de vraag of het terecht zou zijn kwam hij niet toe.
Reacties (6)
Fantastisch. Plusje.
Heb de lezing gemist, maar de betekenis van het Wilhelmus (c.q. Willem van Oranjes innerlijke tweestrijd), is voor ieder die het eerste couplet kent toch evident, zou je denken. Moedwillige domheid dus.
het wilhelmus dat is toch dat liedje van andre van duin met die brommerhelm
Vervlechte?
@3: Lijkt me (inderdaad) sterk.
@1: Omdat ze hem niet kennen, de mensen die zo populistisch meejanken gaan meestal bij de eerst regel al de fout in ;).
Maar zo makkelijk om het op de jeugd af te schuiven, die moet maar in dienst en uit volle borst Wilhelmus elke ochtend zingen. Dat zal ze leren die belhamels!
:P
Jeetje. Al weer een zeikerige stroman.