Denktanks zijn inmiddels een vast onderdeel van het politieke landschap in de VS. Tussen alle lobbygroepen vormen denktanks de ideologische stoottroepen, die opiniemakers en beleidsbepalers moeten overtuigen of de intellectuele munitie verschaffen om een beslissing door te voeren.
Onderzoekers van denktanks stellen rapporten samen, organiseren bijeenkomsten voor journalisten en beleidsmakers, schrijven opinie-artikelen, verschijnen als ‘deskundigen’ op TV en voor senaatscommissies, en verdienen zo hun geld als mondstuk voor de belangengroepen die hen betalen. Mooi voorbeeld daarvan is deze dame van het Hudson Institute, die door senator Al Franken intellectueel geheel uitgekleed wordt als de propagandapapegaai die ze is.
Een fraai inkijkje in de verstrengeling van de Amerikaanse politiek met dit soort denktanks en de belangengroepen daarachter werd de afgelopen weken gegeven in de beleidsvorming en ideeënvorming over eventueel militair ingrijpen in Syrië.
Kort nadat Assad met een dosis chemische wapens op meerdere pauperwijken van Damascus Obama’s rode lijn overschreed, zodat het Witte Huis zich genoodzaakt zag de tanden bloot te leggen, verschenen er in de Wall Street Journal en op Fox News commentaren van Syrië-analist Elizabeth O’Bagy.
In die commentaren spreekt O’Bagy de consensus onder inlichtingenexperts en journalisten tegen dat het voornaamste aandeel van het verzet tegen Assad inmiddels gevoerd wordt door jihadisten. Verder betoogde ze dat er prima zaken valt te doen met het Vrije Syrische Leger, dat het meeste deel van de gevechten op zich neemt en bovendien uit gematigde, pro-Westerse moslims bestaat.
Prompt werden deze talking points overgenomen door John McCain (R) en minister van Buitenlandse Zaken John Kerry (D), die beiden wel iets zagen in de mogelijkheid voor de VS om de rebellen te steunen en Assad uit het zadel te verjagen of in ieder geval tot onderhandelingen te dwingen.
Dat het Institute for the Study of War (ISW), waar O’Bagy voor werkt, een verkapte lobbygroep is die geleid en gefinancierd wordt door neo-conservatieven, nauwe banden heeft met allerlei hoge omes in het Pentagon, en de intellectuele munitie verschafte voor de opschaling van het aantal troepen in Irak in 2007 (the zogeheten ‘Surge‘), dat werd er uiteraard niet bij verteld.
Wat er ook niet bij werd verteld, was dat O’Bagy lid was van nog een andere politieke lobbygroep, de Syrian Emergency Task Force (SETF), die politici en opiniemakers moet bewerken om de rebellen van het Vrije Syrische Leger te steunen.
O’Bagy’s toch al gedeukte reputatie verwerd echter tot een total loss, toen bekend werd dat ze een doctorstitel van Georgetown University had gefingeerd. Haar werkgever, het ISW, heeft de researcher op staande voet ontslagen. O’Bagy’s onderzoek onder de rebellen in Syrië deugt echter wel, aldus het instituut.
Hopelijk hebben ze de bonnetjes nog.
Reacties (16)
pff geef my syrian girl maar! :pPpP
http://www.youtube.com/watch?v=3LxHvShIkMw&feature=c4-overview&list=UU4unV5BVmWubfAF0Al_AVdw
Het zit je nogal dwars Prediker.
Maar waarom pauperwijken?
Verder staat Obama ver van dit soort denktanken en hebben ze op het huidige beleid weinig invloed dus ik begrijp jou drukte in deze niet.
@2 – Ik had eerst ‘buitenwijken’, maar dat wekt de associatie met dure elitewijken op, en iets zegt me dat Assad niet z’n eigen achterban met gifgas bombardeert.
Punt twee: Kerry nam ten overstaan van een officiële hoorcommissie O’Bagy’s beweringen over. Met haar als bron. Dus je kunt moeilijk beweren dat het ‘weinig invloed’ heeft op het huidige beleid.
@1 Die is echt heul veul knapper dan dat platgeplamuurde ‘sexy’ propagandamoppie.
Dat Kerry haar beweringen had overgenomen wist ik niet maar dat is niets meer dan enige onderbouwing en niet beleidsbepalend.
Obama is voor het blok gezet met zijn rode lijn en wilt helemaal niet ingrijpen en ik geloof dat de dreiging van militaire actie vooral bedoelt was om Puttin onder druk te zetten. Puttin is bang dat als Amerika ingrijpt de Kaukasus ontploft.
Dat de boel steeds meer radicaliseert komt omdat het al veel te lang heeft geduurd en het westen de gematigde groepen heeft laten barsten. De echte idioten zitten bij Nusra en vooral ISIS. Tussen ISIS en het FSA breken op steeds grotere schaal gevechten uit. Rond Damascus en in Daara zal je niet veel radicalen vinden.
michaeldweiss @michaeldweiss
Brief encounter with Jahbat al-Nusra at Bab al-Hawa crossing. The only rebels who didn’t want to talk to an American journalist. Go figure.
https://twitter.com/michaeldweiss
Dat staat gewoon in bovenstaand stuk. Ik heb er zelfs een hele alinea aan gewijd. Heb je het wel gelezen?
Ik wil niet uitsluiten dat het verstandig zou kunnen zijn om het FSA voluit te steunen, maar bedenk wel dat je daarmee zelf partij wordt in een burgeroorlog, die niet alleen tussen de rebellen onderling wordt uitgevochten, maar ook tussen verschillende rebellengroeperingen en hun buitenlandse sponsors.
Kun jij de effecten daarvan voorspellen? En is het Westen daarna nog geloofwaardig als het Assad op de vingers tikt?
Over Jabhat al-Nusra zijn betere stukken geschreven dan die ene tweet waar jij mee op de proppen komt.
@Prediker, ik wist dat van Kerry niet voordat ik jou stuk had gelezen.
Door niks te doen worden wij ook partij. De gematigde krachten hebben al hun hoop gevestigd op het westen, als wij die niet steunen jaag je heel de regio in de handen van Al Qaida. Er zitten in de Arabische wereld heel wat mensen boos te kijken waarom wij niets doen en waarom wij Puttin en Assad hun gang laten gaan. Denk maar eens aan de gevolgen daarvan.
Alle rapporten van de VN en HRW wijzen er op dat de misdaden van de rebellen in het niets vallen bij die van Assad. De enigste manier waarop het westen al haar geloofwaardigheid verliest is door niets te doen.
Ik heb genoeg over Nusra gelezen en ik heb daar geen enkele sympathie voor en daar hoef jij mij echt niet van te overtuigen, alleen ISIS is nog een stuk erger.
Kom er maar in cerridwen..
In die commentaren spreekt O’Bagy de consensus onder inlichtingenexperts en journalisten tegen dat het voornaamste aandeel van het verzet tegen Assad inmiddels gevoerd wordt door jihadisten.
Ik wist niet dat die consensus er was.
Overzicht strijdgroepen:
http://www.independent.co.uk/news/world/middle-east/freedom-fighters-cannibals-the-truth-about-syrias-rebels-8662618.html
FSA, SILF en SIF hebben alle gezegd dat ze een Syrië willen voor alle Syriërs en dus ook garant staan de minderheden.
SILF heeft gezegd dat ze ter zijner tijd indien nodig ook Nusra en ISIS zullen aanpakken omdat ze er zijn voor de Syriërs zelf.
@9 Je hoeft mijn woord erop niet te geloven, hoor. Dat zegt Reuters:
Zelfs de regering Obama dacht er tot voor kort anders over:
Maar goed, de situatie ligt nu anders, vanwege die grootschalige chemische aanval op bepaalde wijken van Damascus eind Augustus, dus het ligt voor de hand dat het Witte Huis haar opties tot ingrijpen nog eens heroverweegt.
Het zal geen toeval zijn dat uitgerekend op dat moment een eenzame Syrië-deskundige in de Washington Post en op Fox News verschijnt die de rebellen van de FSA eens flink in het zonnetje zet als reëel alternatief. En dat wat zij betoogt in de week erop wordt overgenomen door havik John McCain en strenge bovenmeester John Kerry. Met naam en toenaam – O’Bagy zegt dat en die kan het weten, want… – want verder is er kennelijk niemand die er zo over denkt.
Weet je, het gaat mij er nog niet eens zozeer om of die O’Bagy het bij het rechte eind heeft in d’r analyses (al zou ik dat dan graag bevestigd zien door onafhankelijke bronnen).
Het gaat mij er vooral om bloot te leggen hoe die beleidsbeïnvloeding werkt, hoe de geesten worden gemasseerd door dit soort experts in denktanks met een politieke agenda, en hun ’talking points’ vervolgens door politici worden overgenomen.
@11: Een heel overtuigende complotheorie; je zou willen dat mensen “informatie” altijd zo kritisch benaderen.
@11 Het is een andere wereld Prediker en wij hebben daar al genoeg verneukt. Gelukkig gaan de meeste Islamisten niet zo ver dat ze elke Westerling of anders denkende in mootjes willen hakken, dat zijn met name de idioten van Al Qaida.
De enigste manier waarop wij de boel daar kunnen veranderen is door eens te accepteren dat het een andere wereld is, door ook de Islamisten te erkennen. Als er wederzijds vertrouwen en respect is kan je proberen de scherpe kantjes er af te halen en het om te vormen naar meer moderne waarden. Dat is precies wat Obama in Egypte met Morsi geprobeerd heeft tot het leger hem in de wielen ging rijden.
Wat is het alternatief? Een hek er om heen? Dictaturen zijn alleen maar uitstel van executie voor een proces die ze zo wie zo moeten ondergaan om ook onderdeel te worden van de rest van de ‘beschaafde’ wereld.
Iedereen probeert het denken van anderen te beïnvloeden, van reclame bureau tot politieke partij, daarvoor schrijf jij ook.
@13 – Ja zeg, laten we de jaren tachtig overdoen, waarin de VS de moedjahedien met honderden miljoenen aan wapens en materieel steunde om de Sovjet-bezetter in Afghanistan te verslaan; want we weten allemaal hoe goed dat heeft uitgepakt.
Ik hoef jou toch niet te vertellen hoe het regime onder de Taliban er uitzag, of dat die het prima vond dat al-Qaeda trainingskampen had om strijders op te leiden voor terreuraanvallen in de VS en Europa?
Ik hoef toch niet echt in herinnering te roepen wat een eclatant succes de tweejarige-regering van de Moslimbroederschap in Egypte is geweest? Ze zijn daar zo blij met wat die knakkers allemaal hebben bereikt, dat meer dan de helft van de bevolking zich weer in de armen van de oude militaire garde heeft gestort (o, de ironie…).
En ik hoef toch niet werkelijk te wijzen op het geleuter van Westerse intellectuelen over Khomeini in ballingschap, dat dat zo’n brave borst was, en wat een geweldig idee het was dat socialisten, communisten en islamisten samen zouden optrekken om de tirannie van het Pahlavi-regime omver te werpen?
Sommige mensen leren werkelijk niets van de geschiedenis, zo lijkt het.
@14 Jij maakt er nu heel wat anders van dan ik heb geschreven en het laatste wat we moeten doen is terug gaan naar de politiek van de jaren ’80.
De VS heeft de Taliban niet bewapend, de VS heeft Pakistan geld en wapens gegeven om het verzet in Afghanistan naar eigen inzicht te ondersteunen en Pakistan heeft dit alleen naar de Taliban doorgesluisd en deze daarmee groot gemaakt. De VS is jaren gewaarschuwd voor de Taliban, dat ze Ahmad Shah Massoud moesten steunen omdat er anders een ramp lag te wachten en daarmee hebben ze geen bal gedaan.
Hoe anders had Iran kunnen zijn als het westen vanaf het begin wel vriendschappelijke relaties had aangeknoopt en daar ook invloed had gehad. Daar heb ik het over!
Ook bij Morsi is er veel meer aan de hand geweest en er duiken verhalen op dat de Golf staten hem in alles hebben lopen ondermijnen.
Zou dit eens lezen, ik onderschrijf niet alles maar geeft wel stof tot nadenken:
http://www.foreignpolicy.com/articles/2013/09/13/the_price_of_proxies_syria_gulf_cooperation_council?page=0,0
Het plot wordt nog leuker. Journalist Charles Johnson is uitgebreid in mevrouw O’Bagy’s public relations-activiteiten gedoken. Hij schetst de achtergronden en feiten bij the LipTV:
O’Bagy kreeg voor haar werk bij de pro-Syrische lobbygroep SETF geld per ‘humanitair’ projectje dat zij in Syrië hielp organiseren, geeft ze toe. Van de Amerikaanse overheid. Om precies te zijn: het in 2011 opgerichte Bureau of Conflict and Stabilization Operations, dat de Syrische oppositie helpt met allerlei niet-militaire ondersteuning.
O’Bagy had dus een zeker financieel belang bij het betrekken van de VS in de Syrische burgeroorlog. Hoe meer steun aan de Syrische oppositie, hoe beter voor haar portemonnee. Ze kweet zich in ieder geval vlijtig van haar taak als public relations-agente:
Onder de paraplu van de Syrian Emergency Task Force (SETF) regelde O’Bagy onder andere een tripje van senator John McCain naar Syrië, waar deze een ontmoeting had met een Syrische rebellengroepering. McCain had het zo naar z’n zin bij deze vrijheidsstrijders, dat hij graag een nachtje met ze wilde doorbrengen. Z’n veiligheidsmensen vonden dat een minder goed idee. Niet alleen omdat de bewuste rebellengroepering banden had met Jabhat al-Nusra, maar ook omdat ze in het verleden verscheidene mensen heeft ontvoerd.
Het ligt ook voor de hand dat haar vijf reisjes zijn gefinancierd door ofwel de SETF en/of, indirect, de Amerikaanse overheid. Volgens Johnson, die uitgebreid met haar sprak, is O’Bagy vooral in het Noorden van Syrië gebleven. Erg aannemelijk dat ze aan het front is geweest, of in gebieden waar de islamisten het voor het zeggen hebben, is het inderdaad niet:
Echte oorlogscorrespondenten met ervaring in Syrië zeggen haar niet te kennen, terwijl het volgens hen een klein wereldje is, waar iedereen op elkaar let.
Een public relations-agente dus, die O’Bagy, die ingeschakeld werd door een pro-Syrisch actiecomité om politici en journalisten warm te maken voor steun aan de Syrische oppositie, en daarvoor betaald werd met Amerikaans belastinggeld.