Geen stoere arbeiders en soldaten die de Grote Leider toezingen, maar olijke popmeisjes. Hoe de tijden veranderen in Rusland, maar ook weer niet. Een muzikale ontdekkingsreis.
Geen stoere arbeiders en soldaten die de Grote Leider toezingen, maar olijke popmeisjes. Hoe de tijden veranderen in Rusland, maar ook weer niet. Een muzikale ontdekkingsreis.
Reacties (1)
Propaganda werd in en na WO I al gebruikt en misbruikt om de vijand van een land te demoniseren. Dat miljoenen Duitsers zich in nazi-Duitsland lieten hypnotiseren door Adolf Hitler en Joseph Goebbels was al erg genoeg maar in Rusland gebeurde dat ook door middel van terreur. Toch konden ze daar niet iedereen beetnemen en hierdoor liepen tijdens WO II honderdduizenden Russen, Balten Oekraïners, Kozakken, Tartaren, Wit-Russen, Kaukasiërs e.v.a. over naar de Duitsers. Veel van deze collaborateurs (al was een kleine minderheid onder hen erg onbetrouwbaar) zouden zich in Rusland, Oekraïne, Wit-Rusland maar ook in Polen, Joegoslavië, Italië, Frankrijk en België aan vreselijke oorlogsmisdaden schuldig maken, als ze bijvoorbeeld in de Einzatsgruppen of de Waffen-SS zaten, en degenen die probeerden te deserteren of wilden overlopen naar de geallieerden werden prompt weer teruggestuurd naar Rusland waar de Goelag, de galg of het vuurpeloton op hen wachtten!
Zij hadden namelijk beter een bepaalde fabel leren kennen die in een vorm van propaganda zo kan worden uitgebracht:
Een vleermuis vocht in een oorlog tussen vogels en zoogdieren eerst mee met de zoogdieren maar toen deze leken te verliezen vocht de vleermuis opeens mee met de vogels. Hierdoor maakte de vleermuis zich bij beide partijen (nadat ze vrede sloten) zo gehaat dat hij ook beter uit hun buurt kon blijven en hij alleen maar in de nacht kon vliegen. Je wint namelijk geen oorlogen als je constant van de ene partij naar de ander overloopt!