Italië lamgelegd door truckers

A3 afslag Rende - Cosenza Nord, gisteravond

De vrachtwagenblokkades die in Sicilië begonnen zijn en zich nu door het hele land hebben uitgebreid, hadden gisteren een onmiddellijk effect: lange rijen  bij de benzinepompen. Vanochtend was er geen druppel meer te krijgen. De snelweg was deze ochtendspits al zo leeg als op een zondagmiddag.

Het is alleen niet duidelijk waartegen actie wordt gevoerd. Er zijn geen spandoeken, geen spreekkoren, geen eisen. Wat willen ze dan? Wat zou de regering kunnen doen? De organisatoren stellen dat de extra bezineaccijns van 10 cent ‘de druppel’ zijn, maar niet hoe de rest van de spreekwoordelijke emmer zich gevuld heeft. Een transportbedrijf runnen is duur en er is concurrentie vanuit het buitenland. Veel bedrijven gaan failliet; het is een sector die aan het moderniseren is – kleine bedrijfjes en ‘eigen rijders’ tegen steeds grotere, internationale ondernemingen. Dat hou je echt niet tegen, al ga je een maand met je handen in je zakken naast je truck staan. Integendeel zelfs – je bespoedigt zo je eigen ondergang. Zoals gewoonlijk staat de vakbond weer eens luidruchtig tegen de tijdgeest te protesteren. En, ook niet ongebruikelijk in de transportwereld, uit naam van de ondernemers in plaats van de chauffeurs.

Eén dode is er al gevallen toen een Duitse chauffeuse vanochtend bij Asti een protesterende collega aanreed. Waarom was hij daar? Omdat de bond hem verteld heeft dat zijn baas de benzine niet kan betalen. Daarom sloeg hij op de deur van de Duitse vrachtwagen, gleed hij uit en eindigde onder de wielen. Waarom stond zijn baas er niet zelf? Of Maurizio Longo van de organiserende vakbond Trasporto Unito? Laat me raden – die zaten nog aan de caffè met een cornetto aan een comfortabele ontbijttafel. Ver weg van de arme soldaatjes die al te makkelijk zijn op te hitsen tot het spelen van machtsspelletjes uit naam van anderen.