Twee maanden geleden gaven we hier al even aandacht aan de situatie in Indonesië op het punt van de invloed van de Islam op het land. We signaleerden toen een tendens naar de meer extreme kant van de Islam.
Een recent onderzoek van het Indonesische Survey Circle geeft echter aan dat de gematigde Moslims nog ruim de overhand hebben. Een meerderheid van de Moslims is ook tegen het invoeren van Islamitische wetten.
De extreme tak mag dan wel steeds meer zichtbaar en hoorbaar worden, de gematigden zijn nog in de meerderheid.
Nu vraag ik me af hoe je hiermee moet omgaan als westers land. Je ziet de dreiging van terrorisme waarbij je constateert dat die het grootst is vanuit de extreem fundamentalistische Islamitische hoek. Is het dan niet slim om veel tijd, geld en energie te steken in het ondersteunen van de gematigde groep? Juist om ervoor te zorgen dat ze een zo groot mogelijke aanhang krijgen of houden zodat mensen geen reden zien naar de extreme kant af te glijden?
Zal wel geen haalbare zaak zijn voor landen die een christelijke grondslag hebben. Het voelt toch als het financiëren van de vijand, ook al bestrijd je er de echte vijand mee.
Reacties (23)
Mwah, de reden waarom Indonesie geen Pakistan is, heeft niks met geld toestoppen te maken. Ver voor de islam bestond er al het boeddisme in die regio, en waarschijnlijk heeft dat een gematigde invloed gehad op de laterkomende islam.
Overigens:
Indonesie is een groot land. Stel dezelfde vraag maar in Atjeh.
@JSK: Het ging niet alleen om geld.
En Atjeh wordt in in het bericht inderdaad uitgezonderd. Dat gebruikten we vorige keer zelf ook als voorbeeld.
Oh, vergeten op te wijzen. Slechts 3 procent van de geïnterviewden zagen een democratie op westers leest geschoeid wel zitten.
Het probleem is, dat de fanatici vrij zeker ook de compromislozen zijn. Je kunt dus handelen met gematigden en overeenkomsten sluiten wat je wilt, als er een voedingsbodem is voor de extreme kant zal die uiteindelijk altijd groeien. Het verwijderen van die voedingsbodem is een proces van heel lange adem en daarbij is de techniek die je noemt – het ondersteunen van de gematigden – er slechts een. Verder is het ook een gevaarlijke. Want steun van het westen aan een gematigde groep zal de fanatici niet kunnen bekoren en intern dus de tegestellingen verscherpen. Een mogelijk boomerang effect.
De vraag is of je als westers land er iets – openlijk – mee moet.
Als parallel: De communisten hebben de Marshall hulp ook afgewezen. Als die geforceerd was opgedrongen had het ook niet gewerkt. Sommige dingen vragen tijd. Veel tijd.
V.S. Naipaul (Among the Believers) beoordeelde de Islam in de Republik Indonesia betrekkelijk positief. Maar een kwart eeuw later hebben de Muslim-radikalinski’s stevig terrein gewonnen.
Toch staat de Pancasila (de tamelijk tolerante officiële staatsfilosofie die Bung Karno al invoerde) nog overeind. Die heeft het einde van de dictatuur overeefd. En de huidige president, de seculiere en door reguliere verkiezingen in het zadel gekomen SBY (Susilo Bambang Yudhoyono), doet, naar het zich laat aanzien, juiste dingen – voorzichtig de corruptie bestrijden, voorzichtig belemmeringen voor buitenlands ondernemerschap wegnemen en voorzichtig onderhandelen met fundamentalistische muslims (o.a. leidend tot semi-autonomie her en der en eigen Muslimrecht in bijvoorbeeld Aceh).
Mij dunkt dat Indonesia bezig is met het experiment van een heuse gematigde Muslimdemocratie. Lastig met al die natuurrampen, al die graaiende generaals, al die corruptie en al die regionale tegenstellingen.
Maar ook daarom alle mogelijke politieke en diplomatieke steun van deze kant van de wereld, waard.
De Islam is een gegeven. Het leger is een gegeven. En de gisting is ook een gegeven. Natuurlijk krijg je verbanden van vrijheidsstrijders-exterme islamisten zoals in Atjeh. En andere uitingen zoals de aanslagen in Bali en Jakarta hebben vóór alles te maken met economische en politieke afgunst.
Wat “we” hieraan moeten doen ? Zei de Nederlandse muis. Laat de eventuele westerse steun maar aan de VS over, die hebben daar sinds onafhankelijkheid (de tijden van Joseph Luns) veel meer ervaring mee.
Daarenboven is er zoiets als een levendige islamitsiche theologie in Indonesie. Die wordt beoefend door een beperkt aantal islamitische leiders die ieder hun propagandisten hebben. Maar ook de staat doet vrolijk mee. Brochures, bijeenkomsten, kranten, tv, internet, radio, theater, circus, overal wordt aktie mee en in gevoerd. Het gekke is dat die diversiteit van geluiden de zaak juist homogener maakt.
Voor de beeldvorming, het is geen toeval dat in een bundel moderne Indonesische verhalen uit de jaren ’60 het simpel(st)e islamitische geloof in jungledorpen als iets bijna achterlijks werd neergezet. Het had toen ook de strijd om de vooruitgang en de welvaart totaal verloren, niet zo gek met Soekarno en Soeharto aan het bewind. De literaire wind waait nu wel anders.
@Steeph: Daarmee geef je dus impliciet aan dat je liever dictators als Hussein, Assad en Reza zou steunen, die immers religieus behoorlijk matigend waren?
Ik denk dat het ondersteunen van religieus gematigden die in eigen land aan onderdrukking doen averechts werkt. Aangezien de Indonesische regering nog steeds aan behoorlijk grove onderdrukking doet, ondersteun je een behoorlijk misdadig regime en daarmee zet je dus eventueel verzet daartegen (dat vaak tot allerlei, dus ook religieus extremisme leidt) tegen jezelf op.
Je moet gewoon die bruinen doodschieten; dat zijn de terroristen….. de witte zijn de goeien
Deze Australische documentaire (Dateline) laat een ander licht schijnen op westerse gelden naar en op de terreur in Indonesie. Interessant in de context van dit logje.
“This must watch report is perhaps the most revealing expose of state-sponsored terror today. It includes extracts from an interview with the former President of Indonesia and points to the involvement of the Indonesian Military Intelligence and Police in the 2002 Bali bombing. Dateline normally archives and has available to download all transcripts/videos of their programs. This one – if rumours were correct – was taken down under pressure from ASIO the day after it was broadcast, but it’s been saved after 8 months of censorship here.
(de beschrijving op mininova bij deze torrent).
En waarom staat dit commentaar niet gewoon rechts in de lijst van recente commentaren?
in #12 bedoel ik comment #11
@HansR: Omdat je in de eerste regel een link gebruikt. Dat ziet er niet zo goed uit en is er daarom uitgehaald.
(Dat is mijn theorie)
@HansR 13: Bedankt voor de link – ben benieuwd.
Maar het is natuurlijk geen nieuws dat het Indonesische leger mosimfundamentalisten inzet om het gezag van de burgerregering te ondermijnen. Op Ambon hebben ze een paar jaar geleden een enorme lading Jihad-strijders ingevlogen om er een religieus conflict te veroorzaken, bijvoorbeeld.
@mescaline: Die diversiteit is inderdaad kenmerkend. Als schrijfsters als Ayu Utami en Djenar Maesa Ayu daarin blijken te kunnen gedijen, toont dat niet alleen aan dat stadslucht nog steeds vrij maakt, maar ook dat er in het grootste Muslimland veel mogelijk is.
Het is, vind ik, wel zaak om, bescheiden, het vrijzinnig deel van de Indonesische maatschappij, waar dat gewenst wordt, een handje te helpen.
Om dat aan de Lunsen en Bushes over te laten is nogal riskant.
@HansR (en Spuyt12): Dat komt inderdaad door de link. Comments met zo’n link worden er uit gevist om te voorkomen dat de layout van slag raakt. Ervaringsfeitje helaas.
@Bismarck: Nee, niet die dictators steunen. Dat is lood om oud ijzer. Vrijdenkende media, onderzoeksinstellingen en scholen steunen. Dat is meer waar ik aan denk.
Thomas Friedman overdrijft, maar in zijn ideeën zit wel een kern van waarheid. De beste manier om de gematigden te steunen is gewoon die door soepele kinderhandjes gemaakte Nikes te kopen. Ik zou het zelf ook doen als Nike mooie schoenen in maat 47 in het assortiment zou hebben. Nu ben ik helaas gebonden aan het duurdere Italiaanse spul.
Steeph gaat er wel erg makkelijk vanuit dat al die islamitische Indonesiers allemaal terroristen zijn, ook al probeert hij daar netjes omheen te schrijven.
Die ontwikkeling vormt vooral een probleem voor de niet-islamieten binnen dat land zelf, het bedreigt bijvoorbeeld direct de Balinese cultuur.
De vraag is verkeerd. Hij veronderstelt een -bijna- dwingende invloed van Westerse landen in Indonesië. Het is niet WAT wij moeten/mogen doen, maar OF wij iets mogen/doen. Naties hebben het recht op zelfdestinatie, hoe verwerpelijk wij, De Westerse landen, die destinatie ook mogen vinden. Niet alleen heeft de Westerse wereld een probleem met haar koloniale verleden, vanuit de dogmatische -en daarmee bijna per definitie onjuiste- gedachte dat er geen ‘beter iets’ is dan de ‘Westerse Democratie’ (waarom eigenlijk?) trachten wij, onder leiding van VS een soort neokolonialisme te bedrijven, wat eigenlijk alleen maar contra productief werkt.
Het ingrijpen in binnenlandse problematiek leidt tot een steviger bodem voor fundamentalistische gevoelens, en daarmee tot een steviger bodem voor gewelddadige anti-westerse acties.
De democratische samenlevingen zijn geen nog geen Utopia, en tot die tijd zullen wij ons terughoudend op moeten stellen met waardeoordelen over anderen.
Ik hoop wel dat iedereen nog weet dat de officiele Nederlands-Indonesische verhoudingen nogal koel zijn. Voordat we er ons weer tegenaan gaan bemoeien….
@mescaline
De meesste toeristen weten niet eens dat er verhoudingen bestaan tussen Nederland en Indonesië.
(Pas nog gehoord. Docent Nederlands legt Max Havelaar uit. 5e Jaars HAVO meneer -ongetwijfeld blond- “Maar meneer, dat speelt toch in Indië, dat is nu toch India.”)
@mescaline (ea): Het gaat mij niet specifiek om de Nederlandse inbreng hier. Meer om de westerse in het algemeen.