Vandaag is het precies drie jaar geleden dat Boudewijn Büch overleed en dit is tevens het officiële einde van de Onofficiële te korte Boudewijn Büch Week op Sargasso. Deze (te korte) week heeft inzicht verschaft in verwachtingspatronen bij lezers in samenspel met onverwachte stijlwisselingen. Tevens toonde ze aan dat Boudewijns Gedachtengoed zeer verschillend wordt geinterpreteerd en dat er in tegenstelling tot bij Theo van Gogh en Pim Fortuyn die een (onterechte) postume intellectuele opwaarding ten deel vielen bij Boudewijn Büch eerder sprake is van een (onterechte) postume intellectuele devaluering. Alleen al dat feit sterkt mij om verder te gaan op de ingeslagen weg en in de toekomst vaker te loggen in de geest van Boudewijn.
Rest ons nu het woord aan Boudewijn te geven. Vlak na de moord op Fortuyn reageerde hij in het programma Netwerk met een column op het verloop van de begrafenis van Fortuyn. Aangezien het er op lijkt dat Netwerk ouder materiaal uit haar archief heeft verwijderd moeten we het doen met een gefragmenteerd fragment van het oude nieuwslog Tonie.net:
”De dood verdient geen applaus. Rouw moet niet begeleid worden door voetballiederen. Nu de dood van ons allemaal is geworden, en live op tv wordt uitgezonden, is er geen plaats meer voor verstilde woede van binnen. (..) De politiek moet weer gaan leven, maar de dood dient dood te blijven: stil, verdrietig en vooral ongelooflijk doodstil. (..) Het carnaval der rouwenden, ik kan er niet mee leven.”
Stedelijke steekvlam, carnaval der rouwenden (Tonie.net)
update: hier de volledige tekst [dank MMaas]
Reacties (8)
http://www.nederlands.nl/nedermap/proza/proza/35985.html?zoekresultaat=ja
Markante man, het is inderdaad jammer om te zien hoe Buch het intellectuele erfgoed nog aan Jan de Man wist te brengen, nu Jan de Man zijn gedachtengoed aan het intellectuele cultuurgoed opdringt.
@stukje: Goed gesproken, het blijft opvallend met hoe weinig nuance de publieke opinie gevormd lijkt te worden. Tenminste, dat is deel van mijn verbazing. Alles moet zo uitgesproken zijn. Hoe komt dat toch? Verliezen we onze capaciteit tot ‘waardering’ of is het (slechts?) de verandering van wat ‘we’ waardevol vinden?
Mooi gesproken Carlos, Boudewijn liet ons zien hoe je de parels vindt, al horend, ziend, associerend in de kleinste details.
Maar het lijkt nu alsof de Nederlander van binnen heel anders in elkaar zit, kleinpolderlijk, eerst zien dan geloven, protestantser, standvaster. We luisteren graag naar onszelf. Als wij dan Boudewijn “ontmaskeren” als fantast dan maken we de icoon die we verdienen. Daar zit een vette kleilaag op.
prachttekst. Principieel èn genuanceerd. Maar in omgekeerde volgorde van vandaag lijkt het soms wel.
Moest ook pittig lachen met het slimme gebruik van hoofdletters in deze zin: Met Elton Johns Candle in de wind kreeg het moderne sterven een eigen lijflied.
Mooie tekst. Vond Buch ook een pracht-vent. Die reisprogramma’s die hij maakte deden mij op het puntje van mijn stoel zitten.
Later hoorde ik in een lezing van hem in Leiden dat hij die programma’s fantastisch vond, maar wel over de tijd steeds minder leuk : de tv-ploeg was enkel geinteresseerd in zuipen en sex en interesseerde zich waarvoor ze films schoten. Een kleine disconnect met Buch.
Voor de geïnteresseerden :
Er is onlangs een museum [government.pn]geopend op Pitcairn Island [library.puc.edu], Britain’s last outpost in the Pacific.
Na de tekst van de “update” moet ik gelijk denken aan een andere tekst. die van “Je veux l amour” van raymond van het groenewoud.. arme boudewijn denk ik dan gelijk weer.. maar misschien ben ik sentimenteel?