Helden en schurken op het groene (kunst)gras

ACHTERGROND - Nu, minder dan een week na de Amerikaanse presidentsverkiezingen, is het natuurlijk een prima moment om deze gebeurtenis nóg eens te analyseren. Aan de andere kant: we hebben hier de laatste tijd al heel veel over moeten horen. En daarom gaat deze rubriek vandaag over iets heel anders: American football.

Qua bezoekersaantallen en kijkcijfers is American football de meest populaire sport in de VS. Dat is misschien ook niet vreemd. Wie houdt er nou niet van om grote kerels elkaar volledig aan gort te zien beuken? Amerikanen vinden het in ieder geval prachtig.

Deze sport kent dan ook vele helden. Er is geen betere manier, zo menen Amerikanen, om leadership tentoon te spreiden dan door goed te presteren op het groene (kunst)gras. Zo speelde voormalig president Gerald Ford in zijn jonge jaren in het team van zijn universiteit. Lezers van een bepaalde leeftijd herinneren zich wellicht ook dat Sonny Crockett, held van de TV-serie Miami Vice, deel uitmaakte van het team van de University of Florida – totdat een knieblessure een tragisch einde maakte aan zijn prille carrière.

Een andere held die speelde voor de University of Florida (deze keer in het echt) is Tim Tebow.

Tebow won tijdens zijn college career kampioenschappen en belangrijke individuele onderscheidingen – en dat bovendien als quarterback, de belangrijkste speler van het team. Daarnaast is onze Tim, zelfs voor Amerikaanse begrippen, uitermate gelovig. Vele fans vinden het dan ook erg jammer dat zijn carrière als prof nog niet echt uit de verf komt.

Niet lang geleden gaf Tebow een interview aan de Amerikaanse Vogue. Op de vraag waaraan de toekomstige Ms. Tebow aan moet voldoen antwoordt hij dit:

I’ve been blessed to have an amazing mom and two amazing sisters—so they set a very high standard, […] Obviously looks play a big part. Being attracted to someone plays a big part, but there’s also so much more than that for me. It’s about finding someone sweet and kind—and that has a servant’s heart.

Kortom: lees en huiver.

Aan American football kleven echter ook duistere kanten. Zo werd vorig jaar bekend dat Jerry Sandusky, een assistent-coach die werkzaam was voor de Pennsylvania State University stelselmatig kwetsbare kinderen misbruikte die ook wel eens de faciliteiten van hun favoriete footballteam wilden bezoeken. Erger nog, hem werd jarenlang de hand boven het hoofd gehouden door zowel het bestuur van de universiteit als de legendarische hoofdcoach Joe Paterno. Laatstgenoemde stond decennialang (1966-2011) aan het roer van het universiteitsteam en had al die tijd een imago van morele onkreukbaarheid gecultiveerd, daarbij geholpen door zijn aartsconservatieve politieke opvattingen en zijn persoonlijke vriendschap met George W. Bush. Maar uiteindelijk bleek hij, zo valt terug te lezen in deze analyse, zijn eigen reputatie toch belangrijker te vinden dan het welzijn van kwetsbare kinderen.

Tenslotte moet ook iets worden gezegd over de gevaren van American football. Hersenschuddingen komen extreem vaak voor; en die, zo laat deze indringende reportage zien, hebben vooral op de lange termijn een schrikbarend effect. Gepensioneerde spelers worden veelal geplaagd door geheugenverlies, depressies en beginnende dementie, vaak nog voordat ze vijftig hebben bereikt. Sommige vormen van vermaak worden wel erg duur betaald.