Geen moment rust bij Foals

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Foals
Een nieuwe rage bij gitaarbandjes is het toevoegen van Afrikaans aandoende deuntjes. De bekendste hierin is waarschijnlijk Vampire Weekend (het concert dat ze op 20 mei geven in de Melkweg was binnen twee dagen uitverkocht), maar ook White Rabbits uit New York lijkt haar liedjes in deze vorm te hebben gegoten. Het resultaat is hoekige punkpop, energieke loopjes en een verfrissend geluid. en dat is weer eens wat anders in de grote hoeveelheid nieuwe bandjes waarmee we bijna maandelijks worden overspoeld.

Afgelopen vrijdag stond een andere vertegenwoordiger uit deze ‘nieuwe’ lichting in de grote zaal van Paradiso; Foals uit Oxford. Op hun myspace pagina noemen ze zichzelf ‘Snotty art school dropouts hungry for the dollar’, maar daarvan was niets te merken in hun show. Zanger/gitarist Yannis Philippakise en gitarist Jack Bevan stonden zijwaarts naar het publiek gekeerd en dat was een beetje raar gezicht. Maar van enige verlegenheid was geen sprake want de twee stuiterden van begin tot eind over het podium. Een medebezoekster omschreef de band als een goede kruising tussen de leuke poppy deuntjes van Klaxons met de zang van Robert Smith. En met die typering zat ze er niet ver naast. Maar laat ik ze niet tekort doen door deze vergelijking over te nemen.

De arrangementen zitten namelijk goed in elkaar en beide gitaristen spelen hun deuntjes voornamelijk voorbij de twaalfde fret, waardoor de vaart erin wordt gehouden. Na verloop van tijd worden de nummers wel een beetje eentonig, maar gezien de jonge leeftijd van de bandleden kan dat alleen maar groeien. In maart kwam hun debuut-cd uit, Antidotes waarvan de laatste twee uitgebrachte singles Balloons en Cassius het grote publiek wisten te bereiken.

Waarschijnlijk heeft hun optreden op London Calling in november van het afgelopen jaar ze ook geen windeieren gelegd omdat halverwege het concert een hele puberinvasie het podium betrad en wild mee ging dansen. Het was een grappig gezicht totdat de muzikanten geen ruimte meer hadden om hun nummers af te maken. Een enkeling bleef nog weifelend op het podium staan maar na een minuut of vijf werd de show hervat. Al met al duurde het hele concert zo’n drie kwartier en dat is natuurlijk wel iets te mager. Tijd dus om te werken aan een nieuw album met meer variatie.

Foals
Foals myspace
Vampire Weekend myspace
White Rabbits myspace

Reacties (6)

#1 Kaj

Jezus… ’t Is lang geleden dat ik mij zó geërgerd heb aan muziek.

Wat een crap! En dat Vampire Weekend is nog ‘best selling’ ook?

*laadt Boards of Canada in*

  • Volgende discussie
#2 Remco

Nou, ik vind Foals wel erg verschillen van Vampire Weekend moet ik zeggen. Ik vind de cd van VW een van de leukste cd’s van dit jaar. Foals kan ik niet wat aan vinden.

  • Volgende discussie
  • Vorige discussie
#3 Kaj

Vampire Weekend, Foals, zelfs Franz Ferdinand en al die andere klonen: naar mijn mening vertegenwoordigen zij het slechtste uit de Eighties Revival (de zoveelste) die we nu meemaken…

Kunnen we niet ff een Grunge Revival initiëren? Weer ff lekker schreeuwen.

  • Volgende discussie
  • Vorige discussie
#4 su

Grunge vond ik al een slechte punkrevival.

  • Volgende discussie
  • Vorige discussie
#5 Remco

Check dan Velvet Revolver Kaj, Grunge bejaarden united..

  • Volgende discussie
  • Vorige discussie
#6 bert

haha grunge

grunge is dood
wordt wakker

en luister eens wat beter naar een band zoals foals
die zitten veel beter ineen dan de meeste grunge bands
en revival mijn gat
termen en vakjes, fuck dat

foals, beluister die cd eens een stuk of vijf keer, je ontdekt meer en meer

vampire weekend vind ik eerder van een andere slag, die gebruiken afrikaanse ritmes, foals niet echt, en zijn poppyer

check ook eens these new puritans
nieuw brits maar zeeer goed

  • Vorige discussie