COLUMN - Zoekend naar een stukje over kernenergie stuitte ik in het zesde deel van het Verzameld Werk van Karel van het Reve op een stukje over ‘het totalitaire zinderen’. Hij haalt hierin het boek ‘De totalitaire paradox’ (Amsterdam, 1984) aan van Erik van Ree. De voormalige Maoïst Van Ree merkt op dat moorddadige dictaturen waarbij de betreffende dictator als een soort God wordt vereerd (Hitler, Stalin, Mao) gepaard gaan met een uitzinnige geestdrift onder het volk. De voorhoede kan niet wachten om het beleid van de grote leider in de praktijk te brengen. Wat leidt tot een enthousiaste participatiedemocratie die je nooit ziet in een gangbare democratie. ‘Pas als iedereen aan de terreur mee mag doen, als ieder kind zijn ouders bij de politie mag aangeven is de vreugde algemeen.’
Ik moest denken aan het enthousiasme waarmee de aanhangers van Bolsonaro alvast vooruitliepen op de feiten door politieke tegenstanders te intimideren, in elkaar te slaan en in een enkel geval zelfs te vermoorden. En hoe Bolsonaro zelf op de feiten vooruitliep door zijn aanhangers alvast aan te sporen eigen rechter te spelen. Dergelijke regimes steunen misschien niet per se op een meerderheid van de bevolking, maar altijd ‘wel op een massa die direct bij de politiek betrokken wordt – directer dan bij een burgerlijke democratie het geval is.’
Gisteren stak de social justice warrior van Wakker Nederland in een tweet de populisten in Europa en Amerika de loftrompet toe, omdat ze ervoor gezorgd hadden dat de mensen de weg naar de stembus weer vinden. De democratie is alive and kicking, twitterde hij.
De avond ervoor zag ik op ELECTION NIGHT IN AMERICA hoe ze bij CNN vurig hoopten dat Trump werd afgestraft voor zijn loopgravenoorlog met de media. CNN had enquêtes gehouden om te kijken wat de kiezers belangrijk vinden. Ze wezen op de historische hoeveelheid vrouwen die gingen stemmen en het aantal vrouwen dat bij de democraten verkiesbaar waren. Alle cijfertjes die ze aandroegen, elk interview dat ze afnamen verraadden de hoop dat de republikeinen zouden worden weggevaagd.
Wishfull-thinking-journalistiek. Ik hield mijn hart vast en maakte me geen illusies.
In tegenstelling tot twee jaar geleden, viel het dit keer mee. En ook weer niet. De democraten hebben het Huis van Afgevaardigden maar je kan niet zeggen dat Trump dodelijk getroffen is en dat de republikeinen uitgeteld in de hoek liggen.
De hoge opkomst laat vooral zien dat de tweespalt is gegroeid. Niet dat de democratie alive and kicking is. Wel dat ie op scherp staat. De democratie is aan het spartelen om het hoofd boven water te houden. Het is erop of eronder en beide kampen zijn als de dood dat de ander het voor het zeggen krijgt. Het ene kamp vreest aan de totalitaire opportunisten overgeleverd te worden, het andere kamp dat de cultuurmarxisten gaan opleggen hoe je leven en mening eruit horen te zien.
We moeten maar eens af van het idee dat de democratie heilig is. Ik stel voor om niet de democratie, maar de open samenleving heilig te verklaren. Die heiligheid mag dan uiteraard direct worden ondergraven.
Reacties (10)
Ik win toch.
Ik promoot wel vrijheid van meningsuiting en recht op vereniging, maar ik ben niet zo voor stemmen in een hokje. Is misschien ook wat achterhaald.
Ik ben trouwens als profeet actief op facebook maar het zal je plezieren dat het enthousiasme er niet vanaf spat.
Ik zeg maar zo: zolang je mij maar niet noemt.
Er mogen enige offers gebracht worden in naam van het atheïsme, of niet dan?
Verwijzen naar Karel van het Reve altijd plus veel.
“De populisten hebben er voor gezorgd dat de mensen weer de weg naar het stemlokaal hebben gevonden. ”
Dan zijn de niet-populisten hoogstwaarschijnlijk wat vergeten.
Volgens mij moet je nog even terug de geschiedenisboeken in. Typisch westers dictatuur-exotisme. Dit werkt echt niet zo.
Er is geen andere journalistiek meer.
Tsja. Je kan veel interessants zeggen over deze midterms maar niet dat de uitslag zelf zo bijzonder was. Het is bijna een natuurwet dat partij die in het Witte Huis zit inlevert. Dat dit nu betekent dat het “meevalt” is onzin.
Interessanter is dat de “liberale” media (CNN/MSNBC/Vox/WP/NYT) er zo naast zat wat betreft de races in Arizona, Texas, Georgia en Florida. Waar er een (ruime) overwinning voor team blauw werd voorspeld won rood, en waar het zogenaamd spannend was verloren de Democraten flink.
@5.
De liberale media zouden de illusie geschapen hebben dat het mogelijk was voor democratische kandidaten dat ze zouden winnen. En zo de kiezer verleid hebben, want die stemmen vaak het liefst op de winnaar .
@6: denk niet dat het zo werkt. Juist door de jubbelstemming zijn linksere democraten aangemoedigd om zich linkser te gaan profileren. Bijvoorbeeld een Gillum die in paars Florida begon te spreken over belastingverhogingen.
@5: dat is onzin. Er was zeker hoop op overwinningen in de door jouw genoemde staten, maar zeker in Texas en Georgia was altijd duidelijk dat het niet makkelijk zou zijn.
Eigenlijk is alleen Florida een teleurstelling, daar voorspelden de peilingen overwinningen van de Democraten, en dat is niet uitgekomen. Of…? De achterstand van Nelson is inmiddels teruggelopen tot 0,18%, die van Gillum tot 0,46%, en er worden nog stemmen geteld. Het kan maar zo zijn dat de democraten de senaatszetels in Arizona en Florida er alsnog uitslepen, en wie weet zelfs de gouverneur in Florida kunnen leveren.
het is wat vroeg voor al te grote conclusies….
@8: Er was zeker hoop op overwinningen in de door jouw genoemde staten, maar zeker in Texas en Georgia was altijd duidelijk dat het niet makkelijk zou zijn.
Ging mij om het verschil tussen de verwachting en de uitkomst. “Niet makkelijk” was de verwachting, duidelijke nederlaag de uitkomst. Daar gaat iets mis.
Eigenlijk is alleen Florida een teleurstelling,
In Arizona stond de democraat Sinema wekenlang voor op McSally. Nu is het “too close too call” (met een hele lichte voorsprong voor Sinema).
https://edition.cnn.com/2018/11/08/politics/arizona-senate-race-sinema-leads-mcsally/index.html
https://projects.fivethirtyeight.com/2018-midterm-election-forecast/senate/arizona/
@9:
Een verschil van 2-3 procentpunt is perfect in lijn met de verwachting ‘niet makkelijk’.
Dat klopt, maar die voorsprong was heel klein. We weten nog niet wat de uitkomst wordt; mocht dit toch een overwinning voor Sinema worden, dan is dit dus precies conform de voorspelling.
Kijk, de Democraten hebben niet alles gewonnen wat ze hoopten te winnen, maar nu de rook begint op te trekken hebben ze toch een resultaat geboekt waar ze zeer tevreden mee zullen zijn.