Gastlogger: Kunst is er niet om te behagen

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol
,

Geen Commentaar bespreekt vandaag op twee plekken de rol van de kunst. De oude discussie over de ‘sekskabouter‘ is weer van stal gehaald, en naar aanleiding van Rouvoet wordt gesproken over het kuisen van de kunst. Gastcolumnist Obscura lucht zijn hart.

Egon SchieleMijn stelling: Kunst is er niet om te behagen. Soms doet kunst dat wel en dat is dan mooi meegenomen (vooral ook voor de kunstenaar).

Kunst signaleert, interpreteert, intrigeert, manifesteert, protesteert, duelleert, inspireert, domineert, reflecteert, parodieert en, jawel, irriteert. Met mooi en lelijk hebben de kunst en zijn makers uiteindelijk niets te maken. Net zo min als met de vraag of kunst wel mag of kan.

De kunst van de kunst is nu juist om buiten gebaande paden te treden, zichzelf te vernieuwen en uit te dagen. Om vooruit te kijken en de gebeurtenissen van zijn tijd te duiden. Ook als die visie onwelgevallig is.

In de loop der eeuwen zijn tal van kunstenaars om uiteenlopende redenen in het gevang gezet, omdat ‘de samenleving’ hun werk opruiend, smakeloos of seksistisch vond. Mijn grote held Egon Schiele (nu weer te zien in het Van Gogh Museum) is zo’n voorbeeld, omdat zijn schetsen van naakte kinderen voor pornografisch werden aangezien. En de Kulturkammer van de Nazi’s pasten verboden en geboden tot in het extreme toe.

Wat Rouvoet wil is natuurlijk geen Kulturkammer. En hij zal ook niet pleiten voor het opsluiten van kunstenaars. Hij verzet zich tegen kunstenaars als wijlen Theo van Gogh, die hij ‘moreel verlagend’ zal vinden wegens ‘kwetsend taalgebruik’. Je kunt er vergif op innemen dat hij ook tegen de grote volksschrijver Reve was, en tegen de dildo-kabouter.

Daarmee betreedt hij, en met hem al die meehuilende wolven in het bos, een hellend vlak. Want wie de kunst monddood maakt, en kunstenaars alleen laat maken wat ‘mooi’ en ‘gezellig’ is, werkt uiteindelijk toe naar een kritiekloze samenleving waarin alleen het gemiddelde nog goed genoeg is.

In zo’n samenleving wil ik niet wonen.

Reacties (36)

#1 Victor

My 2 cents:
Net zoals wetenschap is wat wetenschappers voortbrengen is kunst al datgene wat voortgebracht wordt door diegenen die zich kunstenaar noemen. Als daar iets bij zit dat door niet-kunstenaars mooi word gevonden is dat mooi meegenomen, maar het is belangrijker dat er gewoon kunstenaars kunnen bestaan.
De kans dat er een keer iets geweldigs en wezenlijks uitkomt (al is het 1 op 10000) is het al waard mijns inziens.

  • Volgende discussie
#2 Joost

Kunstenaars mogen wat mij betreft voortbrengen wat ze willen.

Waar ik een groot bezwaar tegen heb is dat kunstenaar zijn een gesubsidieerd beroep moet zijn.

Ik heb al vaak gehoord van kunstenaars dat ze geen part-time baan konden hebben omdat ze dan afgeleid zouden zijn van hun Kunst.

Kunst wordt voor die mensen zo een religie.

De geniale mensen die een snaar weten te raken komen er sowieso wel, maar het meerendeel van wat er voortgebracht wordt is alleen in het hoofd van de kunstenaar kunst.

Het grote probleem met je stelling dat kunst “als het meezit” behaagt, is dat we daardoor gedwongen worden alle rotzooi ook maar te subsidiëren. En er is een boel rotzooi.

Mijn stelling is: Kunst moet zeker ook behagen. Al behaagt het 1% van de bevolking, dat is waarschijnlijk voldoende om wat geld te verdienen.

Behaagt het niemand, dan is het jammer maar helaas. Je mag wat mij betreft doorgaan met het maken van je werken en hopen dat men er ooit warm voor loopt, of ze zuiver en alleen voor jezelf maken. Maar klop dan niet aan bij diezelfde samenleving om geld.

En o ja, kunstenaars moeten toch een miserabel leven hebben? ;-)

  • Volgende discussie
  • Vorige discussie
#3 Joost

En wat die sexkabouter betreft. Wat zou de functie van dat ding moeten zijn op een openbare plek? Dat ding weghalen betekent toch niet dat we de kunstenaar in de bak gooien of dat we nazi-praktijken aanhangen?

Als veel mensen iets gewoonweg lelijk of shockerend vinden, moeten we het dan juist dáárom plaatsen?

  • Volgende discussie
  • Vorige discussie
#4 Obscura

De piramides bij het Louvre zijn gehaat, diep en intens, bij Godgans Frankrijk. Inmiddels is een grote meerderheid er blij mee, en wordt het gezien als een architectonische vondst van jewelste. (ik reken architectuur ook tot de kunsten)

Wat ik nu juist betoog is dat de vraag of het gepast is zo’n kabouter te plaatsen niet relevant is. Mooi of lelijk, daarover wordt niemand het eens. Maar de kabouter staat wel voor een samenleving, voor hoe wij nu omgaan met seksualiteit bijvoorbeeld. Ook staat het voor een stroming binnen de beeldende kunst, die een vervolg lijkt op de pop-art. Verder is de keuze voor de kabouter erg modisch (kabouters zijn bijzonder ‘in’ in de kunst, op schilderijen, bij beelden, installaties; net als clowns trouwens). Je kunt ook nog nadenken over de vraag waarom de kunstenaar een kleine kabouter groot afbeeldt. Wat wil hij daarmee zeggen?
Kortom, je kunt er veel meer over zeggen dan of het beeld mooi of lelijk is.
Doorgaans moet een beeld in de openbare ruimte wel aan voorwaardes voldoen, wat begrijpelijk is want anders zou je bijvoorbeeld een muur vol met hakenkruizen kunnen gaan beschouwen als kunst. Die randvoorwaardes worden geformuleerd door de volksvertegenwoordiging (gemeenteraad) en getoetst door een kunscommissie. Voor het overige is het dan aan de kunstenaars om er iets van te maken. En dat is maar goed ook, want anders zou de gemeenteraad gewoon kunnen zeggen: doe ons maar een beeld van dit-of-dat. En dan kom je toch echt wel in de buurt van de Kulturkammer, met permissie.

Over de subsidies: ik vind startsubsidies voor kunstenaars nog wel acceptabel, maar langdurige sponsoring van de overheid is in principe net zo ongewenst als het kuisen van de kunst. Overigens denk ik dat veel kunstenaars dat vinden.

  • Volgende discussie
  • Vorige discussie
#5 va po

Spuyt, is het niet goed om kunstenaars te subdisieren aangezien ze(juist) het enige werk verrichten waarbij nihilism en ”folly” het meest voorkomt? Of moet elk beroep, vakmanschaft zijn om gesubdisieerd te worden? Ik denk dat ik toch met Obscura mee eens ben met zijn stukje over subsidies(betreft kunstenaars).
En natuurlijk, als de politiek geen besef heeft van wat kunst is(of wat nodig/waardig is om vertoond te worden) dan bestaat kunst(tijdelijk) niet.

wie kan me rustig uitleggen wat Rouvoet hiermee te maken heeft. Ik mis een paar details(ben niet meer up to date met nieuws). :)

  • Volgende discussie
  • Vorige discussie
#6 Obscura

@ Va Po: Rouvoet pleit in het verkiezingsprogramma van zijn partij voor het niet subsidieren van kunst die hem niet bevalt (bij. wegens beledigend karakter, of onzedelijke uitstraling). Zie ‘Rouvoet als Grootvizier’.

  • Volgende discussie
  • Vorige discussie
#7 va po

oooo okay thanks! Nu snap ik het een beetje :). Nou! in plaats van een paar (nieuwe) kunsten niet te subdisieren raad ik hem aan om te beginnen met wat al bestaand is en ”zeker” hem niet bevalt. Dan blijft ie gelijk lang bezig; beginnend bij het homomonument bij de Dam :)
zeg het tegen me als ik off-topic ga hoor!

  • Volgende discussie
  • Vorige discussie
#8 Joost

Reactie van prometeus om 09:28

@Obscura, mooi geschreven, maar kunst zoals jij het omschrijft vervalt dan al snel in “kunst om de kunst”.

Daarnaast: ik denk dat Rouvoet zich wel kan vinden in “Kabouter Butt-plug”. De boodschap achter het beeld is immers de vervlakking van de normen en engagement in de consumptie-maatschappij. Hierin is hij in ieder geval minder hypocriet dan JP met zn neo-liberale trekjes. Ook heeft hij niet zoveel last van zendingsdrang als je denkt, maar wil hij de mogelijkheid hebben om niet overal met neon en porno geconfronteerd te worden.

Let me put it this way: de boodschap die sommige schokkende kunstvormen in zich hebben, mag dan een goede zijn, maar denk je ook niet dat de projectie van die boodschap op “het volk” soms een beetje door kan schieten? De politiek moet van de eerste afblijven, maar het tweede is wel duidelijk hun domein.

  • Volgende discussie
  • Vorige discussie
#9 WasHetMaarWat

Van mij mag een kunstenaar alles maken dat hij maar wil maken. Maar als zijn kunst gefinancierd wordt met gemeenschapsgeld, lijkt het me niet meer dan redelijk dat de gemeenschap zich met de kunst in kwestie bemoeit.

Een kunstenaar die geen bemoeienis blieft en die ook niet kan rondkomen van zijn kunst, zal er toch gewoon een baan bij moeten nemen.

Iknik

  • Volgende discussie
  • Vorige discussie
#10 Obscura

@washetmaarwaar: volkomen mee eens dat een kunstenaar uiteindelijk op eigen benen moet staan. maar ik vind een startsubsidie niet bezwaarlijk. daar komen ook bedrijven voor in aanmerking.
ook heeft de overheid enige inspraak bij besteding van overheidsgeld aan kunst, zoals al beschreven. maar een situatie van ‘u-vraagt-wij-maken’ is volgens mij volstrekt ongewenst. dan wordt de kunst conservatief en commercieel, en ook kunst in de openbare ruimte is gebaat bij vernieuwing en experimenten. anders stond Nederland nu vol met uitsluitend bronzen afgietsels van bekende personen.
@ Prometeus: inderdaad schieten kunstenaars wel eens uit, volgens het volk dan. maar dat laatste is nu juist zo arbitrair: wanneer is iets schokkend? binnen bepaalde maatstaven (voorwaardes, opgesteld door de gemeenteraad) moet de kunstenaar vrijheden krijgen om zijn visie neer te leggen.
ik vind de kabouter niet schokkend, en zeker niet voor kinderen (ThinkTank vroeg zich af hoe de b-plugg uit te leggen… sic, alsof een kind daar een b-plugg in ziet). anderen wel. voor echte excessen (gewelddadige uitingen, ondubbelzinnige seksuele handelingen) zijn al regels.
in Maastricht heeft een jarenlange strijd gewoed rondom een beeldengroep van enkele uitgestorven dieren. uit naam van het volk vond de gemeenteraad deze beelden veel te droevig voor kinderen die in het betreffende park zouden komen spelen, en een meerderheid dreigde de financiering weg te stemmen. dit terwijl het beeld aan alle randvoorwaardes voldeed en door de kunstcommissie was goed gekeurd.
dat zijn pas excessen! gelukkig stemden twee wethouders voor het ontwerp, waardoor de meerderheid in de raad de financiering mogelijk maakte.

  • Volgende discussie
  • Vorige discussie
#11 Joost

Reactie van va po om 10:43:
that’ s also a good point, prometeus. Maar wat is de nut van een schokkende kunst als die niet mag vertoond worden? Kunsten zijn gemaakt door (een deel van) het volk. Als de politiek gaat bepalen wat geprojecteerd mag, dan is er zeker sprake van schending. Schending op vrijheid van de kunstenaar. nadat alles (van het volk) weggenomen is door de politiek, wat overblijft is, is kunstenaarschap. Dus Ik vind politici meer bij structurele zaken dan bij subtiele kwesties zoals kunst. Daar zijn nog een paar fundamentele vrijheden die we nog kunnen benutten. politiek moet juist de politie spelen en kunst de dief. de ene ”bouwt”, de andere ”breekt” af. Afbreken betekent niet schokkeren trouwens!

  • Volgende discussie
  • Vorige discussie
#12 prometeus

@9 volgens mij zouden we juist kunstenaars moeten subsidieren om ons wakker te houden. Dus moeten we juist niet zeggen wat ze moeten maken.

@10: Dat bedoel ik niet. Een kunstenaar mag zoveel uitschieten als hij wil, van mij. Waar het mij om gaat is wat “het volk” vervolgens met het door kunstenaars veranderde inzich doet” In de jaren zestig en zeventig is er bv – onder aanvoering van kunstenaars en anderen die vrij van geest zijn – gestreden voor een sexueel vrijere moraal. Prima. Maar ik neem aan dat zij daarmee niet voor ogen hadden dat 30-40jaar later 15 jarigen zich achter een webcam uitkleden – soms onder druk en soms om zichzelf vervolgens op het net terug te zien. Als Rouvoet daartegen strijdt, dan vind ik dat prima.

Een ander voorbeeld is een recentelijke tentoonstelling van Peter van Staaten. v.Straaten maakt mooie, grappige tekeningen die soms ook een zekere boodschap bij zich dragen. Zo zou je met een beetje goede wil kunnen zien dat sommige tekeningen emancipatie bevorderen door vrouwen af te beelden die mannen enigzins kleineren, soms in wat je zou kunnen omschrijven als pornografische situaties. Dus ik zeg: leuk, mooi, prikkelend, goed verhaal.

Maar nu is er een tentoonstelling van v.Straaten in de Kunsthal, waarbij het alleen maar om geslachtsdelen lijkt te gaan (gaat?). Vervolgens sla ik de NRC.next open en word ik geconfronteerd met een niet-te-misverstane, paginagrote advertentie op een moment dat ik daar niet op zit te wachten. Dan denk ik in eerste instantie: “why?!?” en in tweede instantie: “Rouvoet, kom er maar in!”

  • Volgende discussie
  • Vorige discussie
#13 WasHetMaarWat

@12: Volgens mij is iemand die zichzelf beschouwt als een revolutionair, maaschappijkritisch kunstenaar en tegelijkertijd zijn hand ophoudt bij de overheid een papkindje. En kunst komt niet van papkindjes, maar van mensen die zo’n sterke inner drive hebben dat ze bereid zijn offers te brengen om maar met hun werk bezig te kunnen zijn.

Maatschappelijk engagement kun je niet subsidiëren, want zodra de overheid ervoor betaalt is het geen echt engagement meer.

Iknik

  • Volgende discussie
  • Vorige discussie
#14 Joost

“Maatschappelijk engagement kun je niet subsidiëren, want zodra de overheid ervoor betaalt is het geen echt engagement meer.”

Maar je kan het als overheid wel mogelijk maken dat mensen hun maatschappelijk engagement kunnen tonen.

  • Volgende discussie
  • Vorige discussie
#15 micha

Spitsen we ons niet erg toe op 1 stroming in de kunst namelijk de groep “afzetters”. Zij die zich afzetten tegen de samenleving. Het merendeel van de zichzelf bedruipende kunstenaars maken juist zaken om te behagen. Zij nemen ook graag opdrachten aan.

De groep afzetters gaat het niet om het behagen maar om het shockeren. Of hun gedachte nu wel of niet klopt men wil publiciteit en dat gaat soms wel erg ver. Het geweten wil ik het echt niet noemen, het is gewoon een visie.

Het is en blijft een leuke paradox dat deze kunstenaars vaak alleen als kunsternaar kunnen bestaan vanwege de maatschappij waar tegen ze zich afzetten. Van begin (subsidie) tot eind (vergunning tot plaatsing) blijft het een maatschappelijk gedoogbeleid. Blijkbaar behaagt het dus toch.

  • Volgende discussie
  • Vorige discussie
#16 WasHetMaarWat

“Maar je kan het als overheid wel mogelijk maken dat mensen hun maatschappelijk engagement kunnen tonen.”

Gelukkig doet de overheid dat ook: we hebben vrijheid van meningsuiting, een vrije pers, het recht om ons te verenigen, het recht om te demonstreren, kortom, vrijwel iedere Nederlander heeft het recht én de mogelijkheden om maatschappelijk engagement te tonen. Alleen moet je er als burger zelf ook wat voor doen.

Iknik

  • Volgende discussie
  • Vorige discussie
#17 prometeus

@15 Ik denk dat je het zo goed stelt. Er wordt @13-16 gedaan alsof alle geengageerde kunstenaars een uitkering hebben, maar bij “subsidie” moet je volgens mij meer denken in geld voor kunstacademies en musea. Het gaat erom: hebben wij er gemeenschapsgeld voor over om mensen een platform te bieden om boodschap te verkondigen waar we misschien niet op zitten te wachten?

Mijn antwoord: ja, maar ik wil net zo goed de mogelijkheid hebben om me daaraan te onttrekken. Als iets een discussie hoort op te roepen, dan hoor ik dat wel via de pers of mensen die dat soort dingen wel opzoeken. Of ik doe het zelf als ik er zin in heb. Dat is ook meteen mijn antwoord op va po’s vraag @11.

  • Volgende discussie
  • Vorige discussie
#18 WasHetMaarWat

Ter verduidelijking: ik ben vóór subsidies voor musea, theaters en poppodia, maar tegen subsidies voor kunstenaars, toneelgezelschappen en popgroepen.

Van een museum kun je namelijk prima eisen dat het een deel van z’n ruimte/tijd/capaciteit besteedt aan kunst waar de gemeenschap op zit te wachten. In ruil daarvoor mag het het andere deel van z’n ruimte/tijd/capaciteit besteden aan wat het maar wil.

Iknik

  • Volgende discussie
  • Vorige discussie
#19 Obscura

@Micha
Voor alle duidelijkheid: ik vind niet dat alleen kritische geesten de ware kunstenaars zijn. In mijn opsomming staan ook werkwoorden als inspirereren en reflecteren.
Ik vind het alleen kwalijk dat de vrijheid om te kiezen uit al die werkwoorden zou worden ingeperkt als het aan Andre Rouvoet en anderen ligt. De keuze wordt beperkt als de overheid bijvoorbeeld bepaald type werk niet meer aankoopt of tentoon zou stellen, of het nu om de openbare ruimte of besloten ruimtes gaat. Je belandt dan in een situatie waarbij de overheid oplegt wat wel en niet gewenst is in de kunsten, en daar verzet ik mij tegen.

Aan kunst in de openbare ruimte kleeft het nadeel dat het passanten wordt opgedrongen, en daarom is enige mate van voorwaardes gewenst. Maar die voorwaardes moeten niet te ver gaan.

Kunst is er niet om te behagen, maar dat sluit uit dat kunst toch behaagt. Het moet alleen geen voorwaarde zijn.

  • Volgende discussie
  • Vorige discussie
#20 Henk van S tot S

Mijn ervaring met een hoop kunstcritici is dat ze zo verrekte vaak dingen zien die zelfs de de maker nooit heeft gezien ;-)
Die gasten hebben eigen wereldje waarin zij alleen belangrijk zijn; en natuurlijk de galeriehouder die ze fêteert om gunstige kritiek te schrijven over wat bij hen hangt/staat.
Er zijn verrekt weinig goede kritieken over nieuwelingen die zo eigenwijs zijn de winst van de galeriehouder aan zich zelf en de koper te gunnen ;-)
Persoonlijk heb ik altijd maar een advies:
Koop of vraag dingen die je zelf mooi vindt, wat ik of een ander vindt is totaal niet van belang.
En als er kunst op straat in een wijk moet komen, moet men de omwonenden laten kiezen.
Zij kijken er toch tegenaan.

  • Volgende discussie
  • Vorige discussie
#21 va po

Mee eens. ik heb trouwens niks aan deskundigen vooral op het gebied van kunst… :) kritici zijn wel belangrijk maar lijken tegelijkertijd op supporters in tribune, zij die beter weten hoe de ene speler de bal had moeten schieten, zij die precies weten waarom de spits niet good presteert vandaag…
@henk: kunstcritici in professionele kunstwereld vallen wel mee. omdat je als toeschouwer, idd zoals jij het zei, niks aan hen hebben. Maar op kunstscholen ze zijn echt katastrofisch…er lopen een paren van die gasten langs kunstopleidingen. Dat wil je niet weten…compleet afkraken…zijn die mages van Rouvoet? weet ik niet. kunststudenten krijgen trauma van hen. hiermee weet ik wel wat ik zeg want… ;)

eeh trouwens een oof topic opmerking: zodra een politicus zijn kop omhoog steekt dan verschijnt ie met allerlei ellende… Nu Rouvoet gaat mogelijk meeregeren, beginnen we zijn kots te onderzoeken om te kijken hoe zuur die kan zijn. het is wel grappig! :)

  • Volgende discussie
  • Vorige discussie
#22 Mark

@19: helemaal mee eens. Maar nou de vraag: hoort een kabouter met buttplug onder die voorwaarden of niet? Wat mij betreft hoef je daar mensen niet ongevraagd mee te confronteren.

  • Volgende discussie
  • Vorige discussie
#23 Joost

Wat mij betreft hoeft een buttplug niet. Maar om zoiets dan te verbieden met als reden “de kinderen”. Tja, dat lijkt me onzinnig.

  • Volgende discussie
  • Vorige discussie
#24 WasHetMaarWat

Ik denk dat “het is een fucking zes meter hoge kabouter met een buttplug” an sich al een heel sterk argument tegen plaatsing is.

Eigenlijk zouden kunstenaars verplicht moeten worden om van elk werk dat ze maken voor de openbare ruimte een replica in hun eigen huis of achtertuin te plaatsen.

Iknik

  • Volgende discussie
  • Vorige discussie
#25 Joost

Op tuinkabouterformaat?

Dan wordt het “het is een fucking kabouter met een mini-buttplug”.

Hmmm…

  • Volgende discussie
  • Vorige discussie
#26 prometeus

@24 weet je hoe hij eruit ziet? Zo shocking is het nu ook weer niet.

Als je niet weet wat een buttplug is, kun je je er ook niet aan storen, lijkt mij zo.

  • Volgende discussie
  • Vorige discussie
#27 Joost

Ha, is niet heel erg schokkend.

Een kind zou zeggen: “Dat is een groot ijsje!”. Waarna de ouder dankbaar jaknikt.

  • Volgende discussie
  • Vorige discussie
#28 prometeus

LOL@27

Hij staat nu in de tuin van het Boymans-van Beuningen. Als je door de poort een blik naar binnen werpt, is hij in vol ornaat te aanschouwen.

  • Volgende discussie
  • Vorige discussie
#29 WasHetMaarWat

Maar zelfs als je niet doorhebt wat voor ding Paulus daar in zijn hand heeft, is het een vreselijk stuk kitsch. Smaken verschillen, waarom zou je dan zo’n enorm beeld neerzetten waar niemand omheen kan?

Iknik

  • Volgende discussie
  • Vorige discussie
#30 prometeus

@29 …dan verval je in een smaak-discussie. En daar hadden we het niet over. Maar hij lijkt me best OK in een park tussen wat bomen.

  • Volgende discussie
  • Vorige discussie
#31 WasHetMaarWat

Als je het hebt over een kunstwerk, heb je het automatisch over smaak. De gedachte dat die twee te scheiden zijn is een illusie die gecultiveerd wordt door mensen die er hun status aan ontlenen, en door wannabe’s die denken dat het intellectueel is om die mensen klakkeloos na te bauwen.

Wat niet hoeft te betekenen dat kunstwerken allemaal conformistisch moeten zijn, maar als je een zes meter hoge kabouter in een drukke winkelstraat zet douw je mensen cultuur door de strot. Dat heeft weinig meer te maken met ‘verlichting verheffing van de massa’.
(edit: ik dacht al, die uitdrukking klopt niet)

Iknik

  • Volgende discussie
  • Vorige discussie
#32 leadwhite

hallo,
op http://www.artandperception.com gelijksoortige en heftige discussies
ben benieuwd naar jullie reactie

hanneke

  • Volgende discussie
  • Vorige discussie
#33 Spuyt 12

Linkspammen graag ergens anders… Iets toevoegen aan de discussie, of niets neerzetten ajb.

  • Volgende discussie
  • Vorige discussie
#34 knut

Ik zoek de definitie van kunst meer in de richting van dat t een overtreffende trap van ambachtsman, vakman-, meester-, ..schap is. Dus je kan het vinden in nagenoeg elk beroep.

Daarmee is het argument voor subsidieren ook meteen vervallen.

  • Volgende discussie
  • Vorige discussie
#35 jeroen

@34: dus het gaat vooral om de moeite en arbeid van het vervaardigen, en niet om het goede idee?

Iedereen met een beetje talent en een hoop tijd om te prutsen kan iets aardigs fabriceren, maar als kunst me aanspreekt is het juist het idee dat je grijpt, en niet het gegeven dat de kunstenaar in staat was om het vorm te geven. Dat laatste is meer het middel. (imho etc. bla).

Oja, en een grote kabouter met een butplug is best grappig, maar ik zou hem niet in een winkelstraat zetten. Waar zouden de lezers van GC hem beter op zijn plaats vinden?

  • Volgende discussie
  • Vorige discussie
#36 Spuyt12

“maar als kunst me aanspreekt is het juist het idee dat je grijpt, en niet het gegeven dat de kunstenaar in staat was om het vorm te geven. Dat laatste is meer het middel. (imho etc. bla).”

Voor de meeste mensen is de uitvoering denk ik doorslaggevend. “Het is oerlelijk, maar het idee is zo goed, ik koop het!”.

Klinkt onwaarschijnlijk.

  • Vorige discussie