Na jaren getouwtrek is het nu officieel: vanaf februari 2005 mogen in Engeland geen vossen meer worden opgejaagd en levend verscheurd door een meute dolle honden en sadistisch (adelijk) tuig in rode jasjes.
a watershed in the development of a more civilised society for people and animals.
Reacties (11)
En de beelden varkens in grijpers.
Uitzendkrachten om kippen de nek om te draaien
gekke koeien…
“preventief ruimen” was voorheen
bijna in de vanDale opgenomen.
Wij doen aan zelfspot
Het is fijn
Een soort van
Jood te zijn
Maar dan anders…
Uitzendkrachten?! Het waren minderjarige asielzoekers! ..zonder beschermende kleding!
ja het kan altijd erger.
Het verbieden van een bepaald soort jacht, in essentie op morele gronden (of het al dan niet humaan en beschaafd zou zijn) blijft redelijk triviale wetgeving – maar in de Engelse samenleving waar de plattelands middenklasse (en adel) door het kiesstelsel een vrij zware stem heeft is het een groot ding. ‘Die lui uit de stad willen ons een plezier afnemen’. Voor die paar vossen maakt het ook weinig uit of ze nu door honden worden doodgebeten, of door auto’s worden platgereden. Het gaat niet ontzettend slecht met de Engelse vossen of zo. Deze wet lijkt me doorgeschoten ‘dieren-lobby’. Ik ben voor groene lobby, maar wel op pragmatische gronden en voor onderwerpen die er echt toe doen. De manier waarop de lobby door parlementariers (dwars door de partijen heen) daarna is overgenomen is ook niet echt zuiver.
House of Lords was er tegen, Prime-Minister Blair wilde uitstellen tot na de verkiezingen, wilde eigenlijk de totale ban afzwakken naar een streng vergunning systeem – maar het lagerhuis heeft met hun parliament-act beide over-ruled.
Dit gaat een groot ‘binnelandse politiek’ punt worden in de komende verkiezingen in Engeland.
Poor Dogs :-(
Uiteraard Dr Banner zie ik ook liever een integrale groene visie op de countryside. Ik denk alleen wel dat je een morele afweging kan maken of je het ritueel slachten van vossen anno 2004 nog tolereert? Auto-ongelukken zijn -het woord zegt het al- ongelukken en ook het feit dat de vos talrijk is hoeft nog geen excuus te zijn om er een paar op beestachtige wijze over de kling te jagen.
Hoe deze ban on foxhunting tot stand is gekomen is inderdaad dubieus te noemen en het laatste woord is hierover nog niet gesproken.
Uit recensie fraaie docu The Hunt (Niek Koppen):
De antropologische invalshoek van associate producer Garry Marvin is zichtbaar in The hunt. Met slechts het voorbijgaan van de seizoenen als vrijblijvende leidraad, is het beeld van de vossenjacht niet altijd even helder. Indrukwekkend is de film vooral als schets van de Engelse plattelandscultuur. En de gevoelens van bedreigd-zijn die met die cultuur gepaard gaan. Wat The hunt vooral laat zien is dat de jacht beter kan worden geassocieerd met armetierige boerenbedrijven dan met elegante landhuizen. “De tegenstelling tussen stad en platteland is cruciaal en wordt in de film verwoord door de voice over van de master. Hij verwijt de stedelingen onbegrip voor het plattelandsbestaan. Voor hen is het platteland iets waar je in het weekend gaat rondtoeren. Maar de boeren moeten de natuur aanpassen om te kunnen leven. Zoals zij met hun dieren omgaan, gaan Nederlandse boeren met hun varkens om.”
“Het doden van dieren, daar moest de film over gaan. Wat me het meeste opviel is dat de hondenverzorger de hele dag met de dood bezig is. Dat voortdurende omgaan met de dood wilde ik ontmythologiseren, plat maken: dit is een man die de huid van beesten stroopt, hun kadavers in stukken hakt en ze aan de honden voert. Dat wilde ik precies zo laten zien als het is, gewoon registreren. Net als het afschieten van de hond. Dat hoort erbij en ik laat het zien als de achteloze daad die het is voor de mannen die het doen. Een oud paard krijgt tijdens de jacht een hartaanval en wordt vervolgens eveneens gevild. Dat is consequent en logisch. Zo’n beeld zegt veel over het platteland, maar stedelingen zien het niet graag. Engelsen hebben toch iets vreemds met dieren. Ik las laatst dat er in Engeland vijf verenigingen bestaan voor de bescherming van de ezel. In een land waar helemaal geen ezels zijn! Je kunt er op straat je kind slaan, daar kijkt niemand van op. Maar als je je hond slaat, ben je je leven niet zeker. Ze zullen nog opkijken van wat ze te zien krijgen in deze film.”
http://www.filmkrant.nl/av/org/filmkran/archief/fk184/koppen.html
Breaking News: Door afschaffen jacht directe verbetering relatie mens-dier in UK. Critici vrezen dat dieren in de toekomst wraakacties zullen ondernemen voor eeuwen lijden.
http://news.bbc.co.uk/1/hi/england/humber/4021927.stm
Zo zijn er al giant sheep gesignaleerd die adelijke mannen anaal verkrachten onder het mom van ‘cultuur en traditie’. Volgens Herbert een 127 kilo wegende Oxford Down ram voelen de mannen er na zo’n 15 minuten niets meer van, want dan verliezen ze hun bewustzijn en kan de hele kudde zijn gang gaan.
Stemmen in de plattelandsgemeenten die opgaan om het zogenaamde herd fucking te verbieden worden door de schapen al snel de mondgesnoerd als zijnde: “onwetende prietpraat van mensen die niets weten van de eeuwenoude schaapscultuur”. “Wij gaan hiermee door zolang onze hoge schaapscultuur nog bestaat” aldus schaapsram Herbert die onderwijl een krijzende Lord Wanhoop ombouwde tot een goatse-man.
@Carlos
De discussie heeft zich onder andere toegespitst op de vraag “wat is humaner…” vossen afschieten door ambtenaar-jagers (dat gaat gewoon door) of voor een groep honden uit te laten rennen… De doodstrijd is ongeveer even lang, gemiddeld genomen. Bij hondenachtervolging is de kans op ontsnappen groter. De vos wordt wel aan stress blootgesteld voorafgaand aan het sterven al dan niet ontsnappen. Maakt dat het meer onhumaan?
De herten-jacht-met-honden is ook verboden. Afschieten van herten lijkt me inderdaad humaner dan het beest door honden te laten verscheuren (groter beest, langer lijden).
Hazen-‘coursing’ is ook verboden. Dit is het op een veldje een haas loslaten voor een troep honden uit, en dan wedden welke hond de haas pakt. Dat is geen jacht, maar een spelletje met dieren als pionnen (net als bv. hanen- en hondengevechten) en nu terecht illegaal gemaakt. Hare-coursing was een probleem omdat niet zozeer de plaatselijke plattelands bevolking het doen, maar dat beoefenaars vooral uit de sub-urbane criminele a-sociale gok-circuits komen: hare-coursings worden op dezelfde manier georganiseerd als illegale straatraces en illegale houseparties. De nieuwe wet helpt de politie hier adequaat op te reageren. Fox hunting staat m.i. wel op een ander niveau dan hare coursing.
”Just like old times,” the exclusive male members of the group venture out for their second symbolic deer hunt – to return to their old routines. Again, ecclesiastical music accompanies Michael as he hunts alone in the snow-covered mountains. John, Axel and Stan shoot stray bullets at their prey, while Michael stalks a second beautiful buck and patiently waits for the perfect one shot – his primary ‘religious’ philosophy. But at the moment that he surveys the magnificent animal squarely in his gunsight, he pauses and deliberately aims high to spare the creature. His own irretrievably-changed life has also stripped him of his own hunting spirit. He affirms life and finds the strength to not hunt and spill blood. He rhetorically asks: “OK?” And then perched next to a cascading waterfall, he shouts loudly into the heavenly air: “OK?” The question echoes back at him – it is a turning point where he understands that life is transitory and fragile. And it is an incentive for him to resume a more positive, normal outlook on life.
http://www.filmsite.org/deer3.html