COLUMN - Een parkeerboete. Dat heb ik weer. Maar misschien is dit juist waar ik op zat te wachten. Hoe zal ik het spelen?
Ja kijk, dat zat zo. Soms heb je iets in je achterhoofd en denk je: daar moet ik wat mee. Want zeg nou zelf: wie wil er niet minder betalen voor parkeren? Tijd voor wat burgerlijke ongehoorzaamheid. Ik parkeerde. Waar je eigenlijk moet betalen. En dat deed ik dus niet. Zomaar. Even je nek uitsteken, je zit in de politiek of niet hè.
Een boete dus, zo’n prent op m’n voorruit. Dat had ik mooi voor elkaar, precies zoals verwacht. Die zaak laat ik voorkomen! Hashtag voorbereiding, hashtag trots.
Dat verdient een tweet, wat zal ik eens schrijven?
‘Parkeren zonder betalen! Boete gekregen, ze kunnen m’n kont kussen!’
Nee, dat is wel erg plat. Ja, dit dan:
‘Parkeren zonder betalen, dat willen we toch allemaal! Ik ben er mee begonnen! Boete gehad: naar de rechter toe! #gratisparkeren #doemee‘
Hopla. Bam, dat worden retweets, twijfel ik niet aan.
Telefoon. Daar is de pers al.
Ik laat het voorkomen ja. Of ik me niet aan de wet moet houden? Ach kom, ik laat me niet in de luren leggen door zoiets. Die rechters zijn allemaal van die GroenLinks-anti-auto-geiten-wollen-sokken-figuren! Met hun bakfietsen. Ik doe wat miljoenen Nederlanders willen: minder parkeergeld, wat zeg ik, geen parkeergeld! M’n advocaat noemt het een uiting van een beleidsmatig verlangen. Ik pleegde een politieke daad! Zo. Die staat.
‘Goed gedaan, nu uitbuiten’, zegt m’n advocaat. Veel mensen staan achter me, zegt hij. Dat wist ik al ja. Online wel wat commentaar. Of ik hier niet beter in een politieke vergadering over had kunnen beginnen. Of ik soms denk dat ik boven de wet sta. Man, wat een slappelingen. Typisch voor stemmers van die politieke elite. Maar ik zal niet zwijgen, nooit!
Ik besluit niet bij het proces te zijn, zo’n rechtszaak is maar een hoop gedoe, ik kan m’n tijd wel beter gebruiken. En zeg nu zelf: een discussie over parkeergeld hoort toch zeker niet in een rechtszaal thuis? Nee, dit is duidelijk een politiek proces.
Reacties (7)
Pas in de laatste alinea zag ik de dubbele bodem. Leuk.
@1:
Sommige mensen houden ervan de dingen wat ingewikkelder te maken.
:-)
Mijn commentaar over dit proces is:
F… G.W.
;-)
#doemee klinkt veel te constructief.
Beter:
#verzet #sloopdeparkeerwachter
Geen oproep tot geweld natuurlijk.
Hoezo proces ?
Parkeerboetes vallen niet onder de Wet Mulder, dus geen omgekeerde bewijslast. Alle bewijs ligt dan aan de overkant. Kan je prima uitspelen met een bezwaarschrift. Bezwaarschriften moeten namelijk behandeld worden door luie ambtenaren of dure administrateurs van € 20,00 per uur of meer.
Nee, niet alle bezwaren in een keer indienen natuurlijk, maar voor ieder bezwaar een apart bezwaarschrift. Dan duurt het lekker lang, want ieder bezwaarschrift moet apart behandeld worden.
Het begint met het ontkennen van het voertuigbezit en eindigt met een gezondheidsverklaring van de parkeerwachter of een keuringsrapport van de parkeermeter. Maar dan ben je vaak al een jaar verder of hoor je nooit meer iets. Nog een tip: Begin een bezwaarschrift altijd met “In overleg met mijn raadsman”. Succes verzekerd !
Buitenlandse parkeerboetes (Antwerpen, Gent, Brussel) moet je sowieso NOOIT betalen als ze gevorderd worden via Nederlandse
incassobedrijven. Hiervoor geldt hetzelfde recept als boven. Alleen zijn de bezwaargronden veel talrijker en ingewikkelder. Zoals b.v. het mandateringsargument van de retributie over verschillende rechtsgebieden en de raadpleging van het kentekenregister bij de RDW door een buitenlandse entiteit dat wel toegestaan is, maar NOOIT vanzelfsprekend.
Het is zeker relevant om je advocaat een lijvig stuk te laten indienen met een beschouwing over parkeren in de Verenigde Staten. Dat moet hier namelijk ook zo geregeld worden.
@5: Ha ha, ja, goed hè. En ik wil een getuigenverklaring over hoe vervoersmiddelen in het algemeen als heel nuttig worden ervaren.
Glimlacht @0