Een belediging

Neem een land, zeg A. Dit land is groot en heeft een belangrijke positie in de wereld, al is niet iedereen daar even gelukkig mee. Het is welvarend en beschaafd.
Neem een ander land, zeg B. Dit land is beduidend kleiner, maar doet op wereld toch nog aardig mee.
De relaties tussen A en B zijn uitgebreid. Land B was een van de eerste die de onafhankelijkheid van A erkende. Ze hebben sindsdien goede diplomatieke banden. Ook zijn de landen over en weer economisch aan elkaar gebonden. B behoort tot de grootste investeerders in A.
Verder is het zo dat B een van de weinige landen is die A de laatste jaren gesteund heeft in een nogal problematische oorlog. Een oorlog waar veel andere landen als “vriend” van A zijn afgehaakt.
Je zou kunnen zeggen dat A en B veel voor elkaar betekenen.
Door de eeuwen heen heeft de positie van ambassadeur van A in B altijd in het teken gestaan van de bijzondere band.
Nu echter gebeurt er iets vreemds. De baas van land A schuift een nieuwe ambassadeur naar voren. De beoogde ambassadeur heeft geen diplomatieke ervaring. De persoon in kwestie is wel een van de grootste financiers van de verkiezingscampagne van de baas van A. De persoon heeft zijn vermogen verdiend als zogenaamde “loan shark”, leningen verstrekken aan mensen die elders geen lening krijgen (meestal omdat ze arm zijn) en die leningen tegen hoge rente laten terugbetalen. Tegen het bedrijf van de persoon lopen op dit moment ook nog legio rechtszaken aangaande fraude en valse voorlichting.
De persoon wordt beloond voor zijn steun aan de baas van A met een mooi eervol baantje in de herfstdagen van zijn leven.
Als inwoner en regering van land B zou ik dit een diplomatieke belediging noemen.

Toch is dit precies wat gaat gebeuren met de benoeming door President Bush van Roland Arnall, eigenaar van Ameriquest, als ambassadeur in Nederland namens de VS.