#Dezeweek | Tot er dode vogels aan te pas komen

Foto: copyright ok. Gecheckt 09-02-2022
Serie: ,

COLUMN - De rollen waren even omgedraaid. Het was opeens niet mevrouw Mees die zich al stalker profileerde, zij was zelf onderwerp geworden. Ze had zojuist bezonnebrild op onaangekondigde tijd het gebouw betreden. Om emoties te verbergen of om moeilijk herkenbaar te zijn, maar de media herkende onmiskenbaar mevrouw Mees, de stalker van meneer Buiter.

Het was snel gegaan. De dag dat meneer Buiter had besloten dat hun relatie tot een einde moest komen, was de dag geweest dat zij plotseling tot stalker was gebombardeerd. Een welbekend woordenboek duidt haar bezigheid als ‘voortdurend lastigvallen’ of ‘hinderlijk volgen’. En juist in het woord ‘hinderlijk’ lijkt de crux van haar bestaan te zitten. Hoe leuk was het voor meneer Buiter om elke dag een mailtje te ontvangen van iemand van wie hij dat wilde? Maar hoe leuk was diezelfde hoeveelheid post nog toen hij de afzender liever mondgesnoerd achterliet?

Toegegeven, met de dode vogel-mailtjes en de vingerende zelfportretten overschreed Mees al een grens. Ik zou dan ook niet zo ver durven gaan om te stellen dat stalking in the eye of the stalked zit, daarvoor zijn het te vaak excessen. Maar een woord als hinderlijk geeft toch zeker te denken. Dreigementen zullen bij sommige BN’ers aan dovemansoren gericht zijn, of stranden op de veelgenoemde dikke huid, terwijl diezelfde dreigementen bij Wendy van Dijk wel postvatten en angst zaaien. De één ondervindt eerder hinder dan de ander.

Hoe blij zal meneer Samsom nog zijn met de media-aandacht? Is het al hinderlijk? Aanvankelijk was hij zelf degene die zijn privéleven onderwerp van gesprek maakte toen hem dat kon helpen, maar nu lijkt hem dat vooral tegen te staan. Hij boet op meneer Eurlingsachtige wijze in aan geloofwaardigheid. Die Limburger stopte ooit met zijn politieke werk om meer tijd te hebben voor zijn gezin, om niet veel later een minstens zo veeleisende baan aan te nemen als CEO bij de KLM. Natuurlijk kan het doorgaans erg saaie privéleven van politici mij weinig interesseren, maar als zij er zelf over beginnen als ze dat nodig hebben, mag dat wat mij betreft ook best z’n keerzijde hebben.

Het doet mij dan ook goed dat ik meneer Samsom (nog) niet heb horen klagen dat hij gestalkt wordt door de media. De aandacht die hij momenteel krijgt is namelijk precies de aandacht waar hij zelf in zijn campagnefilmpje om gevraagd heeft. Claims dat deze scheiding niet nieuwswaardig zou zijn lijken me wat dat betreft dan ook waardeloos. Natuurlijk is het wel nieuws, dat heeft meneer Samsom er zelf van gemaakt.

Er zijn wel grenzen. Er is melding van gemaakt, nu is het wel mooi geweest. De media moeten dit nieuws nu niet hinderlijk achtervolgen tot er dode vogels aan te pas komen.

Reacties (1)

#1 Karin

Meneer Eurlings had zelfs helemaal (nog) geen gezin.
Dat was, vond ik toen, het meest boeiend aan het hele verhaal.

Wiki: “Op 11 maart 2010 gaf hij aan zich terug te zullen trekken uit de politiek, en zich niet verkiesbaar te stellen voor de Tweede Kamerverkiezingen 2010, omdat hij meer tijd aan zijn privéleven wil geven en een gezin wilde stichten met zijn destijdse vriendin, Enikö Borbely. Op 12 september 2011 werd echter bekend dat die relatie is stukgelopen.”