GeenCommentaar heeft ruimte voor gastloggers, dit kunnen stukjes zijn die we – uiteraard met toestemming – overnemen van andere weblogs, of via onze email binnenkomen. Hieronder een stuk van Obscura, die een stuk via de mail inzond.
Vorige week bereikte ons het bericht dat oud-minister Thom de Graaf is voorgedragen om burgemeester te worden van Nijmegen. De Graaf, u weet wel: die minister van D66 die verklaard voorstander is van een gekozen burgemeester. Met een bus trok hij door het land om ons erop te wijzen dat hij tegen benoemingen is en voor burgemeestersverkiezingen.
Diezelfde man, die ik altijd als integer heb beschouwd, heeft in een gesloten sollicitatieprocedure een brief gestuurd, achter gesloten deuren gesprekken gevoerd met een commissie van de gemeenteraad en laat zich nu voordragen als kandidaat van Nijmegen.
Dit is nu al de zoveelste D66’er die door de mand valt (zo hadden we laatst ook Lousewies die beloofde Pechtold te steunen en verkiesbaar te zijn als ze de interne verkiezingen zou verliezen, maar nu het zo uitkomt heeft ze toch besloten niet verkiesbaar te zijn).
Ik ben zelf tegen burgemeestersverkiezingen, maar hoe hypocriet kun je zijn om als Thom de Graaf je te laten voordragen door een vertrouwenscommissie? Jarenlang ergens tegen zijn, met een bus het land overtuigen dat het anders moet, maar na het ontslag toch profiteren van het volgens jou inferieure systeem van besloten sollicitaties.
Het is schaamteloos, en nog erger dan Wim Kok en zijn commissariaat bij een multinational. Kok maakte eenmaal een statement tegen “de cultuur van zelfverrijking” door commissarissen, maar Thom de Graaf beschouwde het gekozen burgemeesterschap als zijn kroonjuweel. Hij stapte er zelfs voor op als minister, toen zijn voorstel door Ed van Thijn werd getorpedeerd. Nu gooit hij al zijn principes over boord. En ik, gelovend in zijn integriteit en zelfs nog eens stemmend op zijn partij, ben een illusie armer. Voor de zoveelste keer bij D66.
Reacties (22)
Ja? En dus? Dat ontslaat hem toch niet als capabele kandidaat. Je zegt helemaal niks over zijn capaciteiten als burgermeester.
Bovendien: Als CDA en VVD hadden gedaan wat hun achterban wilde en wat vast was gelegd in het regeeraccoord, dan had Thom de Graaf nu verkozen ipv benoemd kunnen worden. Daarnaast wordt in Nijmegen zijn voordracht wel door de gemeenteraad (volksvertegenwoordigers!) goedgekeurd.
Ik vind deze kritiek zoiets als christenen met Bijbelcitaten of Moslims met Korancitaten aanvallen: Lekker makkelijk.
Dus je staat jaren voor een zaak en vecht even zoveel jaren tegen een andere, maar als je die strijd dan verliest besluit je om dan maar te profiteren van het systeem waar je tegen was.
Dat vind je normaal en geloofwaardig?
Nogmaals: het gaat hier om een kroonjuweel, en de reden waarom hij als minister is opgestapt. De kern van wie hij zei te zijn, en waarvoor sommigen mensen op hem gestemd hebben toen hij lijsttrekker was.
Je gaat als voorzitter van de Partij van de Dieren toch ook niet directeur worden van een nerstenfokkerij? Ik vind dat hetzelfde: je ruilt je politieke speerpunt in voor je carriere.
Enne: voor zover ik dat kan beoordelen lijkt De Graaf mij een capabele burgemeester, een bruggenbouwer dichtbij de mensen.
“Je gaat als voorzitter van de Partij van de Dieren toch ook niet directeur worden van een nerstenfokkerij?”
Valse vergelijking. ik zou dan eerder willen stellen: het is alsof de voorzitter van de PvdD vlees gaat eten nadat alle tofu en vitamine B12 fabrieken afgebrand zijn.
Het punt is: als hij burgermeester wil woorden heeft hij (buiten zijn schuld om) geen keus. En hij is wel politicus van beroep, en een behoorlijk capabele ook. Dus als hij zijn beroep als iets anders dan binnen een direct gekozen functie wilt voorzetten, dan mag dat volgens jou niet(?!). Hij was toch ook al (benoemde) minister?
@prometeus: Ik ben het eens met Obscura. Het is opmerkelijk dat hij dit nu doet.
Of wil hij het bastion van binnenuit afbreken?
@4 “Opmerkelijk” is het zeker. Maar the bottom line is voor mij dat ik graag de Graaf als burgermeester zou willen en dat hij zelf niks (meer) aan het systeem kan veranderen. Bovendien is hij de enige democratische burgemeester die kan zeggen dat hij het tenminste geprobeerd heeft.
Sterker nog: als ik hem was zou ik ook een hele dikke vinger opsteken naar alle tegenstanders van het gekozen burgermeesterschap die hem daar niet willen hebben.
Wat flauw!
Hij is toch gekozen, zij het door een select gezelschap ;-)
Ik heb toch de neiging het met de vergelijking van Prometeus eens te zijn. De mensen willen het nu eenmaal niet, jammer dan. Wellicht kan ik er makkelijk overheen stappen omdat ik denk dat het weinig uitmaakt of een burgemeester nu gekozen wordt of niet.
Kamerleden moesten nog lang in de 19e eeuw de eed afleggen (zo waarlijk helpe mij God almachtig). Ook als ze daar principieel op tegen waren.
Als ik mij niet vergis, bereikte vrijdenker/vrijzinning Democratisch 2e Kamerlid Carel Victor Gerritsen (levenspartner van Aletta Jacobs)uiteindelijk dat principiële tegenstanders in plaats daarvan de belofte konden afleggen.
Als Carel Victor Gerritsen e.a. principieel waren geweest, dan was die mogelijkheid nooit bereikt en bezetten CDA, CU en SGP nú nog steeds 150 van de 150 zetels in de 2e Kamer.
Dat is kennelijk wat gastlogger beoogd.
Waarom zouden het CDA, CU en SGP alle zetels bezetten als mensen een eed af moeten leggen?
Beetje doorgeschoten voorbeeld.
ach kroonjuwelen, familiejuwelen, men moet doen wat ie wil. Dat politici zich niet aan hun woord/overtuiging houden verrast toch niemand meer.
Daarom stem ik veelal rechts die komen tenmischte eerlijk ervoor uit dat we leven in een systeem van individuele verrijking. Je kan het ermee oneens zijn maar dan voeg je je bij de hypocriten. Tis maar wat je geweten het best kan hebben.
Het door mij aangehaalde voorbeeld is blijkens onderstaande gegevens volstrekt van toepassing:
Aan het begin van de jaren tachtig (19e eeuw) was Carel Victor Gerritsen (Amersfoort 2 februari 1850 – Amsterdam 5 juli 1905) toegetreden tot de vrijdenkersvereniging De Dageraad. In 1882 kwam hij in het bestuur.
Eerder had hij in De Dageraad gepolemiseerd met Ferdinand Domela Nieuwenhuis (Amsterdam 31 december 1846 – Hilversum 18 november 1919) over de ‘eedskwestie’ naar aanleiding van het proces tegen Bradlaugh in Engeland. Deze vrijdenker had, nadat hij tot parlementslid was verkozen, geweigerd de verplichte eed af te leggen.
In tegenstelling tot Domela Nieuwenhuis kon Gerritsen het billijken dat Bradlaugh later alsnog de eed aflegde om daarna in het parlement te ijveren voor verandering van deze procedure.
De kwestie was voor Gerritsen overigens verre van academisch. In september 1881 was hij gekozen in de gemeenteraad van Amersfoort, waarna hij volgens de wet gehouden was tot het afleggen van de eed. Onder protest voldeed hij aan deze verplichting. In 1895, als lid van de Tweede Kamer, smaakte hij het genoegen dat op zijn initiatief het afleggen van eed of belofte in de Provinciale en Gemeentewet geheel facultatief werd gesteld.
euhhhh en waar ging die eed over? verdediging recht op hypocrisie?
@11
Dat zijn allemaal hele leuke historische feiten, maar dat geeft nog steeds geen antwoord op mijn vraag.
Jij beweert dat er door een eed alleen maar Christelijke politieke partijen in de kamer kunnen zitten. (in 8)
Ik zeg dat dit niet zo is.
Alleen al door deze twee punten:
1 Een Christen kan lid zijn van een niet Christelijke politieke partij en dus zonder probleem de eed afleggen.
2 Een niet Christen kan zijn publieke taak belangrijker vinden dan het persoonlijk ongemak van de eed en hem gewoon afleggen. (Eigenlijk voor spek en bonen)
Ik vind het goed dat de belofte er is. Maar ik heb nog geen goed argument gehoord dat de belofte een substantieel effect heeft gehad op de kamerzetel verdeling. (Bovendien bestonden alle 3 de genoemde partijen toch nog geen eens)
De partijen bestaan nog wel. Als fusie of als naamsverandering.
Twee beloftes is eigenlijk vooral een winst voor de staat. Een ongelovige kan zoveel op God zweren als hij wil, hij hoeft zich er niet aan te houden, aangezien de basis onder de beloft volgens hem afwezig is.
Door het ook voor hem weer persoonlijk te maken wint de staat.
@13 Begint meer te begrijpen. Het gaat dus om het verschil eed/belofte. Dan gaat punt 2 niet op want een eed leg je op de bijbel af en een ongelovige daar werkt dat niet. Vandaar belofte die is geloof ik op het wetboek (of zo).
@14 en @15
Daarom zeg ik dat het voor spek en bonen gaat en dus eigenlijk waardeloos is. Misschien had ik dat er iets duidelijker bij moeten zetten.
ik ben het helemaal eens met het eerste stuk van obscura. Ik vind het ook ongelofelijk dat een minister die struikelt over het streven naar een gekozen, in plaats van benoemde, burgemeester, zich NU heeft laten benoemen in het oude – door hem zo verguisde- systeem, tot burgemeester van Nijnmegen.
Zojuist gezien: De Graaf is gewoon te gast bij de D66-verkiezingsavond en doet alsof hij nog bij die club hoort. En Loesewies van der Laan, die onbetrouwbare vrouw die de partij te gronde heeft gebracht, voerde op tv zelfs het woord namens D66.
ON-VOOR-STEL-BAAR!
Arme kiezers die toch op die partij gestemd hebben, al was Pechtold de enige die Wilders echt poogde te bestrijden (tevergeefs).
@18: Hier zit een D66 stemmer :-)
Voel je je niet genaaid, als je zoiets op tv ziet? Thom de Graaf zit nu ook in het debat met oud-politici als representant van D66.
Ik ben echt onthutst over het gebrek aan respect van zo’n De Graaf, en over de kennelijke grootte van zijn ego (nooit van hem gedacht, dat is vooral zo erg).
Pragmatisme maakt kennelijk principeloos.
Ik heb op de nr 4 van de partij gestemd, de eerste van de nieuwe garde…
Dat, nu, vind ik een goede en weloverwogen keuze, als je een D66 (onderwijs, anti-Wilders)-hart hebt.