De oprechtheid van een verontschuldiging

COLUMN - Hoe ga je als goede collega’s met elkaar om? Naarmate we inniger relaties met mensen hebben, horen daar cultuureigen opvattingen bij over hoe we dat doen. Gevoelsmatig kan dat wel eens heel verrassend zijn, legt Yvonne van der Pol uit.

Aan het eind van een lange week hard werken, hadden de leden van ons internationale consultancyteam elkaar goed leren kennen. Voordat iedereen weer terug zou vliegen naar huis, zouden we nog een keer met elkaar gaan dineren in de stad. Allen gingen zich even opfrissen in het hotel, om elkaar over een uurtje weer te treffen op het centrale plein. En wat schetst onze verbazing: de helft komt niet opdagen! Sms’jes blijven onbeantwoord en we gaan dus met een kleine groep eten en blikken terug op de afgelopen week. Maar het is een beetje onbevredigend. Waar zijn ze en waarom komen ze niet? Er is toch niets gebeurd?

Uitleggen of zwijgen?

En het gekste komt nog: de volgende dag op het vliegveld loop ik een van die collega’s tegen het lijf. “Hallo, hoe is het? Hoe laat is jouw vlucht?” Blabla, koetjes en kalfjes en geen woord over gisterenavond! Hier is iets aan de hand. Ik verwacht duidelijk iets anders dan hij.

Een prachtig artikel van Roger Baumgarte over cultuurverschillen en vriendschap geeft opheldering. Naarmate we inniger relaties met mensen hebben, horen daar cultuureigen opvattingen bij over hoe we met goede vrienden en nabije collega’s omgaan. Een van de vriendschapsdimensies waarin we verschillen gaat over hoe we omgaan met overtredingen of nalatigheid. Geef je een gedetailleerde uitleg met een oprechte verontschuldiging? Of verwacht je dat de goede vriend of collega het wel begrijpt, juist omdat je elkaar zo goed kent? In dat geval zouden excuses zelfs misplaatst zijn en wantrouwen creëren!

De relatie ondermijnen

Hier ligt de link met hoge- en lage context communicatie. De meeste Westerlingen, hoe internationaal en intercultureel werkend ook, gebruiken een lage-context communicatiestijl. Dat betekent: meestal recht door zee met veel aandacht op uitleggen, benoemen en expliciteren. Als de dingen maar uitgesproken zijn! Daarentegen leggen mensen met een hoge-context communicatiestijl heel andere verbanden. De kennis over en de ervaring met de goede collega wordt gezien in het kader van de gezamenlijke geschiedenis. En zo wordt de gebroken belofte in een context geplaatst. Natuurlijk was er een goede reden dat iemand niet op kwam dagen, dus is er geen reden om daarnaar te vragen of dat uit jezelf uit te leggen. Integendeel, daarmee zou de relatie juist ondermijnd worden.

Wederzijdse verwachtingen van een goede vriend

En dat is nog maar een van de aspecten waarop we heel anders denken, en vooral voelen, over hoe je als goede vrienden en collega’s met elkaar omgaat. Ik licht er nog een uit: wat te denken van elkaar vooral moreel ondersteunen bij persoonlijke problemen versus actief interveniëren in het persoonlijke leven van goede relaties? Iedereen kent wel situaties dat je om geld, goederen of gunsten werd gevraagd… En hoe voelde dat, lullig? Of begreep je dat je een zeer gewaardeerde vriend bent die nu logischerwijs op een heel praktische manier zijn relatie ondersteunt? Het is dus maar net wat we onder goede collega’s en vrienden verstaan.

Geïnspireerd op: Roger Baumgarte (2008) What does it mean to have a close friend? Comparing cultures.

Via ViceVersa

Reacties (3)

#1 Hans Verbeek

Je kunt alleen teleurgesteld worden in je eigen verwachtingen. Die verwachtingen zitten in je eigen hoofd. De ander kan ze proberen te raden, maar dat gaat wel eens mis.
Het is veel makkelijker om zelf hele lage verwachtingen (of geen verwachtingen) te hebben. Dat voorkomt teleurstellingen. (#verwachtingsmanagment)

  • Volgende discussie
#2 Jack Random

De auteur verward collega’s met vrienden. Collega’s zijn mensen waarmee je tussen 9 en 5 uur samen in een gebouw zit, en waar je mee samenwerkt of moet samenwerken. De enige relatie die je met die mensen hebt, is een arbeidsrelatie. Om 5 uur ga je naar huis. Tenminste, zo sta ik er in. De gedachte om buiten werktijd iets sociaals te moeten doen met collega’s, is voor mij een gruwel.

  • Volgende discussie
  • Vorige discussie
#3 Inkwith Barubador

“Het spijt me oprecht dat je zo’n klootzak bent.”

Die werkt niet, weet ik uit ervaring.

  • Vorige discussie