De grote Amerikashow

Foto: copyright ok. Gecheckt 06-11-2022

In zijn boek De grote Amerikashow schetst oud Amerika correspondent van de NRC Tom-Jan Meeus een somber beeld van de toestand van de democratie in Amerika (*). Door jarenlange polarisatie is het land verdeeld geraakt in twee kampen die elkaar verbaal naar het leven staan. Beleid wordt niet meer gemaakt op basis van feiten maar politici laten zich leiden door het electorale effect dat hun beslissingen beslissing hebben. Bovendien: over welke feiten heb je het eigenlijk? Want er zijn tegenwoordig linkse en rechtse feiten.

Het is weer een schrikkeljaar dus er zijn dit jaar weer presidentsverkiezingen. De presidentskeuze heeft grote consequenties voor de rest van de wereld, en dus ook voor Nederland. Maar niet alleen daarom is het belangrijk de politiek in Amerika te volgen. In Nederland nemen we veel van de Amerikaanse cultuur over via TV en film. Nederlandse politici nemen een voorbeeld aan Amerika. Amerikaans populisme is in de Nederlandse politiek geïntroduceerd door Geert Wilders. Hij is in de leer geweest bij zijn Amerikaanse collega’s (onder andere de conservatief Tom Tancredo) en heeft laten zien dat dit erg succesvol kan zijn. Rationele Nederlandse politici hebben hier, in 10 jaar tijd, nog steeds geen goed antwoord op gevonden. Ondertussen wordt de politiek hier steeds meer gekenmerkt door het zelfde verbale geweld en gespletenheid als in Amerika. Gaat de politiek in Nederland dezelfde kant op als in Amerika?

De politiek van het wantrouwen

Wantrouwen is er altijd een belangrijk onderdeel is geweest van de cultuur in Amerika. Richard Hofstadter laat in een zijn beroemde essay The Paranoid Style in American Politics zien dat deze traditie teruggaat tot de 17e eeuw. Maar Nixon is de eerste die dit weet te gebruiken voor electoraal succes. Hij maakt gebruik van de angst bij het deel van de bevolking dat moeite heeft met de invoering van gelijke burgerrechten voor zwarten en dat zich bedreigd voelt door de protestbewegingen van de jaren zestig. Nixon neemt het op voor de kleine man, de silent majority, de Archie Bunkers, die door niemand serieus genomen worden. Nixon zet daarmee de toon voor de politiek tot op de dag van vandaag: een populistische politiek die polariseert doordat het tegenstellingen benadrukt en misbruik maakt van het wantrouwen dat veel burgers koesteren tegen de politiek en de elite.

Een slachtoffer van dit wantrouwen is de journalistiek. In een niet aflatende campagne worden journalisten er van beschuldigd niet objectief te zijn. Nixon en zijn vice President Spiro Agnew beschuldigen hen van liberale sympathieën. Dit is als politieke strategie zo succesvol gebleken dat conservatief Amerika tot op de dag van vandaag klaagt dat de grote networks en de kranten een liberal bias hebben, een afwijking naar links. Veel journalisten laten zich hierdoor intimideren en proberen bij berichtgeving te bewijzen dat zij objectief zijn. Bij elk meningsverschil of politiek strijdpunt moeten beide partijen aan het woord komen, en nog maar zelden durven journalisten hun eigen mening te geven over een zaak, bang dat zij door rechts beschuldigd worden van een liberal bias.

In het boek laat Tom-Jan Meeus zien wat de gevolgen zijn voor het dagelijkse leven in het land. Hier is Meeus op zijn sterkst. Hij beschrijft een rodeo in een gevangenis (Angola) waar gedetineerden een rodeoshow opvoeren voor de bezoekers. Hij gaat op bezoek bij de hillbillies in het heartland die bang zijn dat hun levensstijl wordt bedreigd en zich vastklampen aan religie, vreemdelingenhaat en hun wapens, zoals Obama hen ooit karakteriseerde.

Populisme: politiek is adverteren

Reizend door het Amerikaanse platte land ontmoet hij veel mensen die zeker zijn dat hun manier van leven bedreigd wordt en hij beschrijft hoe de populisten hier hun macht aan ontlenen:

Er zit systeem in de manier waarop populisten die invloed uitoefenen. De wapenlobby, de antiabortusbeweging, veel evangelicals, de Tea Party, politici als Tancredo: allemaal danken zijn hun succes aan de vrees onder hun volgelingen dat er voor hun levensstijl of opvattingen geen plaats meer zal zijn. Angst voor verlies is het krachtigste wapen waarover het populisme beschikt.

Als je maar heel vaak en heel hard roept dat iets waar is, ook al is dat niet zo, dan zijn er altijd wel voldoende mensen die zich laten overtuigen dat er misschien toch wel wat van waar is. Net als in de reclame is de logica vaak zoek: “wast witter dan wit”. Sinds Nixon is de democratie steeds meer door cynisme en wantrouwen aangetast. Politici moeten om aan de macht te komen, of om aan de macht te blijven, gebruik maken van negatieve campagnes. Politiek is reclame geworden.

Niemand in de VS probeert nog te verbloemen dat politici slechts een rol spelen. Ideeën strijd en authenticiteit zijn bijzaken geworden: politiek is primair reclame.

Niet deskundigheid, of het landsbelang, maar wat de gewone man denkt, (of wat men denkt dat hij denkt) bepaalt de politiek. Het is populisme in zijn meest pure vorm. Nuchter beleid en feitenkennis spelen steeds minder een rol en zijn ondergeschikt aan de volkswil. Bush de Jongere heeft het ultieme populisme in de praktijk gebracht door een onwinbare oorlog beginnen, de “war on terror”.

Party for Freedom? So American!

Tom-Jan Meeus maakt zich zorgen dat de politiek van het wantrouwen overslaat naar Nederland. Sinds de Tweede Wereld Oorlog heeft Amerikaanse cultuur en politiek veel invloed in Nederland, en dat is de laatste jaren, dankzij de media en internet alleen maar toegenomen. Nederlanders nemen snel Amerikaanse modes en gewoontes over. Meeus is het sinds zijn terugkomst uit Amerika opgevallen dat wij hier steeds meer “Amerikaanse dingen doen”. Mensen zijn ook hier meer met hun imago bezig, en iedereen doet aan zelf promotie.

Zie hier bijvoorbeeld het interview dat Pamella Geller had met Geert Wilders.

Kan in Nederland het zelfde gebeuren met de politiek en de media als in Amerika? Het is nog niet zo erg als in de VS. We hebben in Nederland nog maar 10 jaar ervaring met het populisme, maar er zijn wel degelijk signalen dat het door populisten opgeroepen wantrouwen hier post vat. Uit peilingen blijkt dat ook in Nederland het vertrouwen in de politieke instituties afneemt.

Kritiek

De grote vraag die in het boek steeds opkomt is: waar komt de polarisatie die het land splijt en onbestuurbaar maakt vandaan? Tom-Jan Meeus geeft zelf toe dat hij die vraag niet compleet kan beantwoorden. Een mogelijke verklaring die hij bespreekt is het kiesstelsel: in de voorverkiezingen, (de primaries) wordt door de partijleden bepaald welke kandidaten mogen meedoen in de verkiezingen. De Republikeinen hebben net deze week in de primaries bepaald dat Mitt Romney presidentskandidaat is. Omdat in de meeste primaries alleen de eigen partijleden een stem kunnen uitbrengen – leidt dit er toe dat gematigde kandidaten afvallen: partijleden zijn nu eenmaal radicaler dan gewone kiezers die geen partijlid zijn. Dit effect was dit jaar goed te zien in de Republikeinse primaries: Mitt Romney moest, om gekozen te worden, eerst bewijzen dat hij een “echte conservatief” is (ook al was hij gouverneur een van een van de meest linkse staten), dat hij tegen “Obama care” is (ook al heeft Obama zijn plan gebaseerd op het ziektekostenstelsel dat Romney in Massachusetts heeft ingevoerd) en dat hij toch echt tegen abortus is (al was hij vroeger tegen een verbod).

Tot zover kan ik Meeus goed volgen. Dat primaries een rol spelen is duidelijk, en het is een belangrijke reden waarom de Republikeinse partij de laatste jaren steeds verder is geradicaliseerd. Maar het vreemde is dat dit niet op gaat voor de Democraten, want ook zij kiezen hun kandidaten via primaries. Het is waar dat Obama zich vier jaar geleden net als Romney nu, veel linkser heeft voorgedaan dan hij werkelijk is (zoals blijkt uit zijn beleid tot op heden). Maar toch is de Democratische partij niet naar links opgeschoven. Integendeel zelfs: Democraten zijn sinds de jaren zestig juist naar rechts opgeschoven. Net als de PvdA in Nederland hebben zij in de jaren negentig hun “ideologische veren” afgeworpen. Na de ontnuchtering door het grote verlies van George McGovern is de partij gematigd, en heeft zij alleen nog maar gematigde “centrum-democratische” kandidaten geproduceerd, zeker geen ideologen. Presidenten Carter en Clinton waren eerder conservatieve Democraten en absoluut geen radicale ideologen, zeker niet vergeleken met de verrichting van de vorige Republikeinse President Bush de Jongere. Hij begon een ondoordachte, door ideologie gemotiveerd avontuur in Irak en heeft geprobeerd de Amerikaanse variant van de AOW (Social Security) te privatiseren.

Dit blijft echter onderbelicht in het boek. Meeus heeft het alleen over polarisatie en suggereert voortdurend dat de radicaliteit van twee kanten komt, wat pertinent onjuist is. Zo gebruikt hij bijvoorbeeld het begrip “overheidsactivisme” als hij het heeft over de maatregelen die Obama neemt om de economie weer opgang te krijgen (700 miljard dollar stimulus, volgens economen veel te klein) en de invoering van een nieuw stelsel voor ziektekostenverzekering (broodnodig: er zijn ca. 45 miljoen onverzekerden in de VS, terwijl het systeem 2x zo duur is als bij ons). Dit is geen “overheidsactivisme” maar bescheiden uitgevoerde beleidsmaatregelen die niet worden gemotiveerd door ideologie, maar door noodzaak. Dat het nodig is komt door ideologisch gemotiveerd achterstallig onderhoud van zijn conservatieve voorgangers.

Wat is er dan wel gebeurd?

Ik heb natuurlijk ook geen definitieve verklaring voor de verschuiving naar rechts in de Amerikaanse politiek. Bovendien is er natuurlijk niet één oorzaak maar is het een samenloop van historische factoren. Een van die historische omstandigheden is de slavernij en de burgeroorlog die nodig was om deze af te schaffen. Pas in de jaren zestig van de vorige eeuw zijn de segregatiewetten afgeschaft en het is niet voor niets dat de grote verschuiving in de Amerikaanse politiek toen is begonnen. Tot die tijd waren conservatieven en progressieven verdeeld over twee partijen. Maar door de invoering van gelijke burgerrechten zijn conservatieven in het zuiden massaal overgestapt naar de Republikeinen. Vanaf dat moment is de tweedeling in het land gaan samenvallen met de politieke partijen. Als gevolg hiervan is een conservatieve dominantie ontstaan, die tot op de dag van vandaag het land domineert. Nixon was de eerste president die voordeel had van deze realignment in de politiek.

Een andere factor die in het boek onderbelicht blijft (al noemt Meeus het wel) is de rol van de media. De campagne tegen de media is bijzonder effectief gebleken. Hoe bizar en radicaal sommige van de Republikeinse maatregelen ook zijn (de oorlog in Irak, privatisering van het publieke pensioenstelsel, de radicale deregulering), zelden zal een journalist daar stelling tegen durven te nemen, bang als zij zijn om beschuldigd te worden van partijdigheid. Door Paul Krugman is dit ooit eens als volgt gekarakteriseerd: Republikeinen beweren dat de aarde plat is, volgens Democraten is zij rond, maar de kop boven het artikel over het meningsverschil zal dan zijn “Vorm van de aarde betwist”. Die dynamiek is nu goed te zien in de debatten over het Ryan Budged.

Dominantie van radicaal conservatisme

Door Meeus wordt uitgelegd waarom het politieke systeem conservatieven bevoordeelt. Dit kan verklaard worden door te kijken naar de manier waarop de Senaat werkt: doordat elke deelstaat evenveel zetels krijgt zijn volksarme, plattelands staten die overwegend conservatief zijn, oververtegenwoordigd. De grote, stedelijke gebieden met een meer linkse signatuur zijn ondervertegenwoordigd. Voeg daarbij de byzantijnse filibusterregel en de conservatieve dominantie is verklaard. Conservatieven hebben gewoon een voorsprong op Democraten. Dit allemaal verklaart echter nog steeds niet waarom de Republikeinen zo ver naar rechts zijn opgeschoven.

De radicaliteit van conservatief Amerika is niet iets dat van de laatste tijd is. Al in 1961 schrijft Richard Hofstadter, in het ook door Meeus aangehaalde artikel over de paranoïde stijl van de Amerikaanse politiek over het conservatisme:

[…]the modern right wing, […] feels dispossessed: America has been largely taken away from them and their kind, though they are determined to try to repossess it and to prevent the final destructive act of subversion. The old American virtues have already been eaten away by cosmopolitans and intellectuals; the old competitive capitalism has been gradually undermined by socialistic and communistic schemers; the old national security and independence have been destroyed by treasonous plots, having as their most powerful agents not merely outsiders and foreigners as of old but major statesmen who are at the very centers of American power. Their predecessors had discovered conspiracies; the modern radical right finds conspiracy to be betrayal from on high.

Dit is geschreven in 1961, maar het is nog even geldig vandaag. Niet het conservatisme is veranderd maar hun invloed groter geworden. Het verschil met 1961 is dat zij de macht overgenomen hebben in de Republikeinse partij. In 1964 werd Barry Goldwater, een radicaal conservatief nog met ruime meerderheid verslagen. In 2012 is de Republikeinse partij de partij van Goldwaters nazaten met de zelfde radicale ideologie.

Polarisatie in Nederland

Moeten wij ons nu ook zorgen maken over Nederland? Er zijn natuurlijk parallellen aan te wijzen tussen Amerika en Nederland, al was het maar omdat de Amerikaanse cultuur een grote invloed heeft op ons land. Maar de geschiedenis en cultuur van Nederland zijn heel anders dan die van Amerika. De slavernij waar wij ons aan schuldig hebben gemaakt was altijd verborgen (namelijk in de koloniën) en heeft geen grote invloed gehad op onze cultuur. Ook hebben wij geen last van een onverwerkte burgeroorlog en is ons kiesstelsel fundamenteel anders dan dat in de VS.

Ook betwijfel ik of de conclusie dat in Nederland het midden steeds meer terrein verliest aan de vleugels correct is. In die zin zie ik wel overeenkomst met de VS: de polarisatie vindt niet plaats op links, maar op rechts. Het feit dat de PvdA terrein verliest aan de SP komt niet doordat de kiezer radicaler is geworden, maar juist door het opschuiven van deze partij naar rechts in de jaren negentig onder Wim Kok.

Bovendien is het absurd de SP te vergelijken met de PVV, een partij die bevolkingsgroepen tegen elkaar opzet en wantrouwen als middel in de politiek heeft geïntroduceerd voor electoraal succes. Ik heb mijn bezwaren tegen de SP, maar die zijn inhoudelijk. Of kunnen we zeggen dat de SP met Roemer een southern strategie volgt om de PVV kiezers in te palmen?


Dinsdag 17 april discussieert Tom-Jan Meeus in de Rodehoed met Maarten van Rossem over het boek.

Historicus en Amerikadeskundige Maarten van Rossem reageert op het boek van Tom-Jan Meeus en gaat met hem in debat. Verder spreken oud-correspondenten Maarten Huygen, Juurd Eijsvoogel en Mark Chavannes én de huidige correspondent in Washington Guus Valk over hun ervaringen in Amerika, de gepolitiseerde samenleving en het verschil met Nederland. Gespreksleider is Joost Oranje, plaatsvervangend hoofdredacteur NRC Handelsblad.


Noten
(*) Verschenen bij Nieuw Amsterdam, maart 2012.

Foto verantwoording
feature image: Uitsnede van de omslag van het boek.
Foto 1: Richard Milhous Nixon, 37e President van de Verenigde Staten, bron: Wikipedia
Foto 2: Abraham Lincoln, 16e President van de Verenigde Staten, bron: Flicker.
Foto 3: Barry Goldwater, Senator van Arizona, bron: Wikipedia.

Reacties (52)

#1 cerridwen

Goed stuk!

In het tweede deel van het stuk komen precies de bezwaren aan de orde die bij mij opkwamen in het eerste deel.

Nog een opmerking over het amerikaanse kiesstelsel: de primaries zijn niet de oorzaak van de problemen in de republikeinse partij en dus de amerikaanse politieke cultuur, maar een symptoom. De primaries zijn zo belangrijk, omdat er bij de echte verkiezingen geen genuanceerde keuze meer te maken is. Het is D of R. Dus verschuift de mogelijkheid tot genuanceerde keuze naar de primaries, die dan inderdaad gedomineerd blijken te worden door de trouwe (radicale) partijleden.

In het Nederlandse stelsel heb je dat probleem niet, als de SP te extreem wordt stem je op een andere linkse partij. In de VS moet je kiezen tussen Wilders en Cohen, meer smaken zijn er niet. Dan kan Wilders nog wel eens gevaarlijk dicht bij de winst komen, net als in de VS Obama’s overwinning kleiner zal zijn dan je zou wensen.

  • Volgende discussie
#2 Zwarte Os

Mooi stuk. Ik herken bij mijzelf dat ik het vertrouwen in democratie door het populisme ben verloren. Eerst vond ik het wel mooi, al die mensen die opeens betrokken zijn bij politiek, dat mensen kortzichtige meningen hadden nam ik voor lief, ik had verwacht dat ze wel bij zouden draaien naar mate ze meer van het politieke spel zouden zien. Maar alles behalve dat, het is juist de politiek die er in mee is gegaan en nu alles voor de kijkcijfertjes doet.

Politiek heeft momenteel de media in een wurggreep en andersom maar er is niemand die loslaat. Het resultaat is een land dat alleen nog maar valt over kleine maatregelen terwijl de grote verantwoordelijkheden vooruit geschoven worden. Ik weiger nog langer te stemmen op dit circus.

  • Volgende discussie
  • Vorige discussie
#3 Sjiek

Het blijft lastig om de Amerikaanse samenleving met de Nederlandse te vergelijken. Overigens wat een raar beeld van Nederland wordt hier geschetst. Ik heb niet de indruk dat Nederland minder gepolariseerd is dan de VS of dat de journalistiek hier gezonder is dan daar. En ik heb ook niet de indruk dat we hier minder naar rechts zijn opgeschoven dan daar. En ik heb ook de indruk dat het populisme hier ouder dan 10 jaar is.

  • Volgende discussie
  • Vorige discussie
#3.1 Michel - Reactie op #3

Eens, het is niet echt te vergelijken. Maar waar het om gaat is dat Meeus ziet dat de politiek hier meer op die van de VS gaat lijken. We doen ‘Amerikaanse dingen’. Het is wel goed om te kijken of er niet een gemeenschappelijke oorzaak is, ondanks het feit dat dit een totaal ander land is. Misschien hebben de problemen wel een gemeenschappelijk oorzaak.

  • Volgende reactie op #3
#3.2 Michel - Reactie op #3

Nogmaals je reactie lezend:

eh, … Nederland meer naar rechts opgeschoven dan Amerika? Het populisme hier langer dan 10 jaar? Leg uit. Ik vind ook dat de media hier beter functioneren dan in de VS (veel minder commercieel bijvoorbeeld, geen hij zegt/zij zegt verslaggeving)

  • Vorige reactie op #3
#3.3 Sjiek - Reactie op #3.2

Nederland meer naar rechts opgeschoven dan Amerika?

Dat zeg ik niet. ik zeg dat de politiek hier niet minder dan daar naar rechts is opgeschoven. Van PVDA tot SP, ze zijn allemaal een fors stuk naar rechts gekropen de laatste 20 jaar.

Het populisme hier langer dan 10 jaar? Leg uit.
Boer Koekkoek, Wiegel, Fortuyn, de sp in sommige opzichten.

Ik vind ook dat de media hier beter functioneren dan in de VS (veel minder commercieel bijvoorbeeld, geen hij zegt/zij zegt verslaggeving)
In de VS doen de grote mediaspelers (ABC, NBC, CBS) tenminste nog factchecking. Daar worden beweringen van politici getoetst op hun waarheidsgehalte. Ook de grote kranten en CNN doen dat.

Neem als voorbeeld wat er gebeurde nadat McCain Palin als kandidaat vp koos. Alles werd in enkele maanden tijd uitgespit. Stel daar tegenover hoe lang het heeft geduurd alvorens de media hier gingen publiceren over de PVV-vertegenwoordigers.

De pers werkt in de VS veel beter dan hier.

#3.4 Michel - Reactie op #3.3

Ik heb niet de indruk dat Nederland minder gepolariseerd is dan de VS of dat de journalistiek hier gezonder is dan daar.

Het is wat lastig met dubbel negatief maar: “niet … minder” / “niet … gezonder” interpreteer ik als “gelijk of meer” en “gelijk of zieker”

Maar misschien leg ik dan zout op slakken ;-)

Boer Koekkoek, Wiegel, Fortuyn, de sp in sommige opzichten.

Fortuyn reken ik mee in die 10 jaar (nou ja iets meer dan 10 jaar dan, de tijd gaat snel …)

De SP en de VVD kun je niet gelijk stellen met de PVV vind ik (al twijfel ik bij VVD). Wat Boer Koekoek betreft: ja, dat was een voorganger. Je kan ook nog de Centrum Partij noemen, en er zijn vast wel meer voorbeelden uit het verleden. Maar die sloegen nooit aan. De PVV (en voorganger LPF) heeft stelselmatig 20 of meer zetels. Daar gaat het over.

in de VS doen de grote mediaspelers (ABC, NBC, CBS) tenminste nog factchecking. Nou dat is bedroevend slecht kan ik je zeggen. Volg Media Matters maar (al gaat dat grotendeels over Fox tegenwoordig). Ik lees veel over economie, maar ook daar wordt veel onzin in de grote bladen/networks beweerd. Maar waar het vooral om gaat is dat Republikeinen de grootst mogelijk onzin kunnen beweren (bv over klimaatverwarming, economie – zie het Ryan plan waar ik naar verwijs) zonder dat duidelijk wordt gemaakt aan de kiezer dat het onzin is. “Meningen verschillen over de vorm van de aarde” karakteriseert het heel goed.

Palin: dat was toch wel een blamage van allure. McCain en de Republikeinen stonden in hun hemd.

#3.5 Sjiek - Reactie op #3.4

Mussert was toch ook een populist? En Wiegel was er zeker ook een. Alleen zag populisme er in de jaren zeventig anders uit dan nu.

Wat betreft de media in de VS: leuk dat je Media Matters noemt. Dit soort instituties kennen we hier (helaas) niet. Je noemt Fox… dat is tenenkrommend. Maar daar staat zoveel tegenover. Het medialandschap is in de VS veel diverser dan hier. Tegenover de conservatieve pers staat ook een liberalere pers.

Het is ook niet zo dat de VS een land van (alleen maar) maffe conservatieven is. Anders had Obama nooit met 53% kunnen winnen.

  • Volgende reactie op #3.4
#3.6 J.Morika - Reactie op #3.4

@11 “Maar waar het vooral om gaat is dat Republikeinen de grootst mogelijk onzin kunnen beweren … zonder dat duidelijk wordt gemaakt aan de kiezer dat het onzin is“.

De vraag is, of dat de taak van de media is.

Om te beginnen moeten media rapporteren, ze moeten tussen de bron staan en de lezer/kijker/luisteraar. Daarna pas moet de publieke discussie op gang komen, inderdaad: óók via de media, dat geef ik onmiddellijk toe, maar niet door de media. Ook onze media rapporteren onzin zonder daar doorheen te prikken (“als jullie niet vóór Europa stemmen, of als jullie niet voor de Euro zijn wordt het oorlog”, dat soort dingen), alleen zijn het anderssoortige dingen.

Het gaat er in beide gevallen (VS en Nederland) om, dat de publieke discussie niet de gewenste richting uit gaat. (Als deze zin klopt dan moeten trouwens bij iedereen alle alarmbellen al gaan rinkelen). Of het onwenselijke (volstrekt debiele bevolking, buitengewone polarisatie, onware opvattingen, verkeerde probleemstellingen of wat dan ook) bestaat, dan wel de oorzaak is van allerlei (andere) onwenselijkheden, is niet iets dat opgelost kan worden door de media ergens voor verantwoordelijk te stellen.

Verdere vergelijkingen tussen de VS en Nederland zijn puur speculatief. Zeker als het over links versus rechts gaat zonder dat deze beide termen goed zijn gedefinieerd – Is het links of rechts als je vindt dat de Euro of Europa de juiste marktwerking in de weg staat? De enige objectieve overeenkomst tussen beide landen is dat naar de media gekeken wordt om erachter te komen wat er leeft in de respectievelijke landen. C’est tout. Al het andere is onzin, speculatie en hoogstens slechts would be sociale wetenschap.

  • Volgende reactie op #3.4
  • Vorige reactie op #3.4
#3.7 Michel - Reactie op #3.4

De vraag is, of dat de taak van de media is.

Om te beginnen moeten media rapporteren, ze moeten tussen de bron staan en de lezer/kijker/luisteraar. Daarna pas moet de publieke discussie op gang komen, inderdaad: óók via de media, dat geef ik onmiddellijk toe, maar niet door de media.

De media als doorgeefluik, de objectieve, niet betrokken waarnemer. Dat is nou precies wat er fout gaat. Het is “the view from nowhere” waar Jay Rosen het vaak over heeft. Het is een gemakzuchtige houding die meer kwaad dan goed doet. Het is de manier waarop journalisten zich verdedigen tegen de kritiek dat ze biased zouden zijn (meestal van conservatieven), en het leidt tot luiheid. Bovendien is het ook absurd: waarom zou een journalist geen mening hebben? Natuurlijk moet hij zijn mening niet voor de feiten plaatsen, maar het is wat anders dan doen of je geen mening hebt. Ik heb liever journalisten die uitkomen voor hun standpunt, ook ben ik het er niet mee eens dan dat iemand pretendeert objectief te zijn.

… is niet iets dat opgelost kan worden door de media ergens voor verantwoordelijk te stellen.

Waarom niet? Ze zijn niet alleen verantwoordelijk, maar als de media niet goed functioneren, als het publiek niet goed wordt voorgelicht kan een democratie niet goed functioneren, want mensen weten dan niet waarvoor ze stemmen.

…links versus rechts … zonder dat deze beide termen goed zijn gedefinieerd – Is het links of rechts als je vindt dat de Euro of Europa de juiste marktwerking in de weg staat?

Waar die begrippen voor staan is wel een interessante vraag, maar dat iets voor een andere post. Vul voorlopig maar in “progressief” versus “conservatief”. Meestal weten mensen donders goed wat daar mee wordt bedoeld.

  • Volgende reactie op #3.4
  • Vorige reactie op #3.4
#3.8 J.Morika - Reactie op #3.4

@17 “De media als doorgeefluik, de objectieve, niet betrokken waarnemer. Dat is nou precies wat er fout gaat“.

Je leest niet wat ik zeg en je maakt er eeen karikatuur van. Ik heb nergens beweerd dat mensen in de media “niet betrokken” zouden mogen of moeten zijn. Ik beweer alleen maar dat de media tussen de bron staan en de lezers.

Jij zegt verder dat “de media” verantwoordelijk zijn. Dat is een heel vreemde opvatting want alleen mensen kunnen ergens verantwoordelijk voor zijn. Maar media zijn geen mensen want het zijn de structuren waarin de menselijke (massa)communicatie functioneert. Iedereen heeft de plicht om daarin zuiver te zijn en om mening en feit van elkaar te scheiden (én om zo goed als mogelijk is te informeren). Dit is geen view from nowhere, jouw poging tot het karakteriseren en simplificeren van de opvattingen van vermeende tegenstanders (typisch Amerikaans trouwens), dát kun je beter een view from nowhere noemen.

De makke van jouw opstelling is, dat het probleem nog niet eens goed ge-analyseerd is, maar dat je al wel net doet alsof weet wat de oplossingen zijn.

Eén ding is echter zeker: het zijn niet de (mensen in de) media die zorg zouden moeten dragen voor “deskundigheid, of het landsbelang” (jouw quote), en dat komt juist omdat A- mensen juist politiek verdeeld zijn over wat het landsbelang is, en B- zelfs als ze het over het landsbelang eens zouden zijn, er verschillen van opvatting bestaan over hoe dat het best te kunnen realiseren. Daar is geen deskundigheid tegen gewassen, en dat moet jij ook kunnen inzien. Als jij denkt dat de media en journalisten zich in een instrumentele relatie tot iets anders bevinden, dat we ze nodig hebben om iets anders te kunnen verwezenlijken, dan ben je geen vriend van het vrije woord, de journalistiek en de media, maar ben je er de vijand van.

  • Volgende reactie op #3.4
  • Vorige reactie op #3.4
#3.9 Michel - Reactie op #3.4

Iedereen heeft de plicht om daarin zuiver te zijn en om mening en feit van elkaar te scheiden (én om zo goed als mogelijk is te informeren).

Dit is precies wat ik bedoel met “media als doorgeefluik” – een neutrale partij die geen standpunt inneemt. Volgens mij kan dat niet.

Misschien is het goed om concreet te maken wat ik bedoel: in de media wordt nauwelijks bericht over de klimaatverandering die wordt veroorzaakt door fossiele brandstoffen, en als er al over wordt bericht dan is het “wetenschappers beweren klimaat verandert” maar andere “wetenschappers beweren dat het niet verandert”. En daar blijft het dan bij. Journalisten die hun werk goed doen zoeken dan uit hoe het zit, en wat blijkt dan: er is consensus over deze zaak onder klimaatwetenschappers, die “andere wetenschappers” zijn geologen, kerngeleerden, etc, maar zij hebben geen verstand van klimaatmodellen en worden vaak betaald door de olie-industrie. Een journalist die alleen maar de strijdende partijen aan het woord laat en dit niet duidelijk maakt, informeert niet maar zaait verwarring, hoe “objectief” hij ook overkomt.

Hoe moeten gewone burgers, die geen klimaatwetenschappers zijn dan kiezen? Geen wonder dat de meerderheid van de mensen in de US (en misschien ook wel hier) denkt dat het wel allemaal meevalt.

  • Volgende reactie op #3.4
  • Vorige reactie op #3.4
#3.10 J.Morika - Reactie op #3.4

@24 “een neutrale partij die geen standpunt inneemt. Volgens mij kan dat niet.

Daar heb ik het dan ook niet over gehad hé? ik zei dat je (dat is iedereen dus) feiten en meningen van elkaar moest blijven scheiden, onderscheiden, dat is. Ik heb niet gezegd noch bedoeld dat iedereen maar een beetje neutraal moet gaan zitten zijn.

Jouw voorbeeld (klimaat) vind ik verder niet overtuigend in het kader van de discussie over de democratie en de plaats van de media daarin. Althans niet overtuigend voor jouw positiebepaling daarin tegenover de mijne. Ter illustratie hiervan: jij zegt immers onder andere: “Hoe moeten gewone burgers, die geen klimaatwetenschappers zijn dan kiezen?“. Het antwoord is simpel, die moeten op dezelfde manier kunnen kiezen als journalisten, die óók geen klimaatwetenschappers zijn. En dat kan alleen als ze dezelfde toegang tot te bronnen/feiten hebben als die journalisten (die geen klimaatwetenschappers zijn). En hoe komen ze aan die bronnen en feiten, juist ja: door journalisten (die geen klimaatwetenschapper zijn). De journalistiek is (behoudens wat ik in #13 zei over de vervolgdiscussie, die immers óók in de media gevoerd wordt) dan wel degelijk “doorgeefluik”. Dit alles neemt bovendien niet weg dat ook wetenschappers i.h.a. gewoon “burgers” zijn en geen “journalisten”.

Tenslotte, je gaat niet eens op het (hoofd)punt in, dat het weinig zin heeft een oplossing voor de problematiek te presenteren voordat de problematiek zelf kritisch bekeken en onderzocht en ge-analyseerd is.

  • Volgende reactie op #3.4
  • Vorige reactie op #3.4
#3.11 Michel - Reactie op #3.4

ik zei dat je (dat is iedereen dus) feiten en meningen van elkaar moest blijven scheiden, onderscheiden, dat is. Ik heb niet gezegd noch bedoeld dat iedereen maar een beetje neutraal moet gaan zitten zijn.

Het “neutraal blijven”, het geen partij kiezen, daar waar partij gekozen moet worden is anders wel het probleem. Zie het voorbeeld van Krugman (platte aarde/ ronde aarde = verschil van mening over vorm van de aarde)

Het antwoord is simpel, die moeten op dezelfde manier kunnen kiezen als journalisten, die óók geen klimaatwetenschappers zijn.

Waar hebben we journalisten voor? Als gewone burger heb je niet de tijd, de kennis en de contacten om je te verdiepen in het klimaatdebat en de economie of de staatsbegroting, dáár hebben we nou juist journalisten voor.

je gaat niet eens op het (hoofd)punt in
Wat is je hoofdpunt dan?

  • Volgende reactie op #3.4
  • Vorige reactie op #3.4
#3.12 J.Morika - Reactie op #3.4

@30 “Waar hebben we journalisten voor? Als gewone burger heb je niet de tijd, de kennis en de contacten om je te verdiepen in het klimaatdebat en de economie of de staatsbegroting, dáár hebben we nou juist journalisten voor“.

Ja zeg, nu deel je de “journalisten” dezelfde rol toe die nu nou net zo onder vuur ligt als je de rechtse kerk de “linkse mediakliek” op de korrel ziet nemen. Er blijkt zelfs uit dat je in “journalisten” betere en slimmere en beter opgeleide mensen ziet (en met een beter netwerk natuurlijk) dan “burgers”. Dan verandert er natuurlijk geen flikker, tenminste niet ten goede, als je van dit soort uitgangspunten vertrekt. Maar dat vermoedde ik al toen ik aan het eind van #22 zei dat je met dat soort opvattingen eerder de vijand van het vrije woord was dan een vriend. “Burgers” zijn niet achterlijk. Wetenschappers en andere afgestudeerden etc. zijn eerder burger dan journalist.

Wat is je hoofd punt dan?

Nou zeg, wat lees je nou in de laatste alinea van #25 en de op één na laatste alinea van #22 en zo’n beetje de hele reactie #13 (maar vooral de laatste 2 alinea’s)? Wat zou dat allemaal betekenen, denk je zelf?

  • Volgende reactie op #3.4
  • Vorige reactie op #3.4
#3.13 Michel - Reactie op #3.4

Nou zeg, wat lees je nou in de laatste alinea van #25 en de op één na laatste alinea van #22 en zo’n beetje de hele reactie #13 (maar vooral de laatste 2 alinea’s)? Wat zou dat allemaal betekenen, denk je zelf?

Het begint een beetje op een rebus te lijken. Maar ik heb het even nagelopen. Volgens ben ik serieus op al je punten in in #13 ingegaan.

  • Vorige reactie op #3.4
#4 J.Morika

Wat me opvalt is het gebrek aan aandacht voor de rol van godsdienst. “Godsdienst” wordt niet genoemd, “religie” één maal en “ideologie” (of een samenstelling daarvan) 7 maal.

Een “geloof” in het een of ander is niets meer of minder dan het feit dat men iets als uitgangspunt neemt, terwijl men vindt dat dat uitgangspunt niet nader onderzocht hoeft te worden (zeker niet door anderen). Je zou verwachten dat als je in een maatschappelijke discussie geraakt, dat het dan (ook) zou gaan over wat men gelooft, maar het tegendeel is het geval, zowel hier als in Amerika. Desondanks durf ik wel de stelling aan dat in een echte dialoog, waarbij men elkaar in de ogen durft te kijken en elkaars nieren proeft, de gedachtenwisseling hierover niet kan ontbreken.

Wellicht komt dat omdat er heel bijzondere vormen van “geloof” zijn, dat zijn de godsdiensten (of religies). Die jatten altijd niet alleen ideeën van anderen, maar eisen eigenlijk het hele speelveld voor zichzelf op. Men eist zelfs het recht op het woord “geloof” voor zichzelf op, lijkt wel. En als iemand het waagt om een “geloof” een ideologie te noemen dan zijn de rapen gaar!

Hoe kan iemand nou verwachten dat er ooit een gezonde maatschappelijke discussie opbloeit (wat een van de voorwaarden voor een werkelijke democratie is) als het niet mag gaan over wat feiten zijn en wat men werkelijk gelooft? Als het, samengevat, niet mag gaan om de wezenlijke inhoud van elkaars ideologie?

  • Volgende discussie
  • Vorige discussie
#5 looxcie

“De presidentskeuze heeft grote consequenties voor de rest van de wereld, en dus ook voor Nederland.”

Niet mee eens. Of het nu een Democraat of een Republikein wordt, de touwtjes zijn in handen van de afgezanten van AIPAC, Wall Street, het Pentagon en de diverse “think tanks”. Kijk maar naar de leden van de kabinetten van de laatste vier of vijf presidenten. En ja-knikker met een vriendelijk gezicht…niets meer, niets minder.

Wanneer Wall Street eindelijk stikt in hun eigen fiat-geld, wanneer het Pentagon de hegemonie verliest aan (bv.) China, pas dan zullen wij er iets van merken in Nederland, niet wanneer er een nieuwe clown zijn hypokriete hand op de Bijbel legt en het Witte Huis binnen loopt.

  • Volgende discussie
  • Vorige discussie
#5.1 cerridwen - Reactie op #5

Een gevaarlijke mythe. Je hebt van te voren je oordeel al klaar, en kijkt dus niet meer goed naar wat er in de VS gebeurt. Het maakt toch allemaal niet uit.

Er is veel overlap tussen de regering van Clinton en Obama, maar tussendoor is de regering bijna volledig vervangen. In Nederland verandert er minder bij een nieuwe regering.

Juist op het gebied van buitenlands beleid heeft de president veel macht, en maakt een andere president dus veel uit.

  • Volgende reactie op #5
#5.2 Michel - Reactie op #5

Ik sluit me geheel bij cerridwen aan. Dankzij Bush hebben we twee reactionairen in de Sup. Court, twee oorlogen en de grootste crisis sinds de Grote Depressie te danken. Ik zeg niet voor niets: Presidentkeuze heeft consequenties voor de rest van de wereld. Amerika is nu eenmaal de enige supermacht in deze wereld. Dit is ook wat Meeus beweert overigens.

Het is ook waar dat Obama een grote teleurstelling is voor links, maar het is dus niet zo dat het niets uit maakt.

  • Vorige reactie op #5
#5.3 Harm - Reactie op #5.2

“Dankzij Bush hebben we twee reactionairen in de Sup. Court, twee oorlogen en de grootste crisis sinds de Grote Depressie te danken.”

Dus Obama is gewoon een betere president
omdat hij dat niet weet te overtreffen?

Als je naar het beleid kijkt dan krijg je de indruk, dat hij van mening is dat onder Bush grote vooruitgang is geboekt en dat zijn belangrijkste probleem is om al die verworvenheden te consolideren.

  • Volgende reactie op #5.2
#5.4 Michel - Reactie op #5.3

Dus Obama is gewoon een betere president omdat hij dat niet weet te overtreffen?

ik geef onmiddellijk toe dat het bijzonder negatief geformuleerd is, maar ik vrees dat wel de beste manier is om over zijn presidentschap te praten. Hij is vergeleken met Bush inderdaad veel beter. Hij veel professioneler, heeft kennis van zaken, slim, enz. Hij heeft de gezondheidszorg aangepakt (niet voldoende, maar meer was misschien niet haalbaar), hij de economie gestimuleerd (maar onvoldoende), en hij is geen nieuwe avonturen begonnen (Iran, maar doorgegaan met Afghanistan).

Wat heel belangrijk is, veel belangrijker dan veel mensen beseffen is dat Obama voor veel meer staat dan alleen maar de persoon. Democraten hebben het Witte Huis, kunnen rechters benoemen, kunnen wetten veto-en (heb je het Ryan budged al bekeken?) en zijn in het algemeen gewoon veel beter voor het land dan Republikeinen. Op het moment wordt die partij gedomineerd door filistijnen. Echt, je wilt niet dat die gaan regeren daar.

kortom: het is kiezen van de minst kwade. Dan weet ik wel wat ik moet kiezen.

#5.5 looxcie - Reactie op #5.2

“Dankzij Bush hebben we twee reactionairen in de Sup. Court”, en die stemmen over wat culturele zaken in het voordeel van de Republikeinen, so what? Ze zullen echter nooit in de weg van het Militaire Industriele Complex lopen, laat staan van Wall Street. Een smoke-screen op zijn best.

Overigens heb ik er bijna 20 jaar gewoond, niet dat dat veel zegt, maar ik heb toch wel een beetje andere kijk op bepaalde zaken. Men is hier zo makkelijk met oordelen. En – surprise! – nobody over there gives a shit!

Toen ik terug kwam, was ik verbaasd hoe in twintig jaar Nederland zichzelf naar de kloten aan het helpen was, naar goed voorbeeld van de VS. Politiek lijkt het in NL op een imbeciel circus, de commercie daarentegen juist niet, en die hebben dus duidelijk de touwtjes in handen.

Verbazend – nogmaals – als je dan je eigen provincie binnenrijd (A6, Friesland bij Lemmer) en begroet wordt door die achterlijk grote gele M op een paal….Dan heb ik alweer gegeten en gedronken!

  • Vorige reactie op #5.2
#5.6 Harm - Reactie op #5.5

+1!

  • Volgende reactie op #5.5
#5.7 Michel - Reactie op #5.5

Grappig dat je je zo opwindt over een symbool.

Ik kijk net weer even naar de video van Pamela Geller met “the man”. De Geert vertelt over zijn eerste indruk van de USA, toen hij arriveerde op Washington Airport- Ik heb het getranscribeerd, het is zo’n treffende overeenkomst met wat jij hier zegt over McDonalds in Friesland:

I remember when i arrived yesterday morning/afternoon in Washington Airport – I didn’t believe my eyes, there was very big sign, a picture with, i believe three Muslim women in headscarf and a huge mosque on the background that said “Welcome to the United States”

  • Volgende reactie op #5.5
  • Vorige reactie op #5.5
#5.8 su - Reactie op #5.5

Mickey Mouse, fuck off..

  • Volgende reactie op #5.5
  • Vorige reactie op #5.5
#5.9 L.Brusselman - Reactie op #5.5

“Toen ik terug kwam, was ik verbaasd hoe in twintig jaar Nederland zichzelf naar de kloten aan het helpen was, naar goed voorbeeld van de VS. Politiek lijkt het in NL op een imbeciel circus, de commercie daarentegen juist niet, en die hebben dus duidelijk de touwtjes in handen”

Bijzonder raak geformuleerd.

  • Vorige reactie op #5.5
#6 Dehnus

Nixon is niet de hoofdschuldige hoor, Kennedy voor hem kon er ook wat van. Ook tegen Nixon die toen ook al tegen hem opnam in het debat. Daar komt bij dat Kennedy ook gigantisch te keer ging tegen zijn democratische tegenstanders in de primaries. Kennedy was net zo.. jammer genoeg. En het is toch wat met die zuidelijken, ook in Nederland zorgen ze voor ellende hehe. Ook in Duitsland (Bayern ;)), lijkt wel een universele regel ;).

  • Volgende discussie
  • Vorige discussie
#6.1 Harm - Reactie op #6

“Kennedy voor hem kon er ook wat van”? Wat precies?

Er is genoeg materiaal voorhanden op het internet, dus geef eens een voorbeeld om jouw mening te onderbouwen.

#7 jsk

Niet deskundigheid, of het landsbelang, maar wat de gewone man denkt, (of wat men denkt dat hij denkt) bepaalt de politiek. Het is populisme in zijn meest pure vorm.

Klinkt vooral democratisch als je het mij vraagt.

Verder mogen cijferblinde socio-wetenschappers zich realiseren dat als we ooit in een “expertocratie” zullen leven, zij niet de experts zijn (eerder de types bij ING en Goldman Sachs).

  • Volgende discussie
  • Vorige discussie
#7.1 Harm - Reactie op #7

Niemand beweert dat populisme ondemocratisch zou zijn JSK.

De vraag is wel of populisme een constructieve manier is om (democratische) politiek te bedrijven. Zeker in het geval een populist leugens en halve waarheden verkondigt om het kiezersvolk te behagen.

En dat is precies wat het onderscheid zou behoren te zijn tussen een populist en een serieuze politicus.

  • Volgende reactie op #7
#7.2 J.Morika - Reactie op #7.1

Als je er opvattingen op na houdt die zowel aan de (tegenwoordig in de praktijk bestaande) ideeën over democratie beantwoorden, als wel aan de mainstream-gedachten over hoe markten werken (ook de kiezersmarkten dus), dan moet je ook zo eerlijk zijn om te erkennen dat de de kiezers zelf wel beslissen of, en in hoeverre, ze de leugens en de halve waarheden afstraffen. Dat is eigenlijk het grootste probleem, lijkt me, althans het grootste probleem als je serieus wilt praten over het onderscheid tussen “populisten” en “serieuze politici”.

Tien jaar geleden ofzo (weet het niet meer precies op het jaar nauwkeurig), verschenen er veel berichtjes in de media dat het zelfs wel wenselijk was dat mensen een beetje konden liegen, dat vergemakkelijkt de maatschappelijke flexibiliteit enorm en werkt ook erg goed als een soort sociale smeerolie. Ook tegenwoordig lees je dat soort dingen met deze teneur nog wel eens. En het waren/zijn keurige kranten waarin dat te lezen viel hoor, allesbehalve Fortuijn-blaadjes. Misschien denken de meeste mensen wel dat al die “serieuze politici” het meest liegen.

#7.3 Harm - Reactie op #7.2

Er staat dan ook dat dit het onderscheid zou behoren te zijn.

Voor het overige doet jouw reactie het meest denken aan een advertentie waarin een verkoper voor tweedehans auto’s wordt gevraagd.

#7.4 Michel - Reactie op #7

Klinkt vooral democratisch als je het mij vraagt.

Probleem is dat dat wat de gewone man denkt wordt bepaald door de media. Zijn die democratisch? Worden wel altijd alle relevante feiten bericht? Gaat het niet vaker over Paris Hilton dan over het klimaat om maar een voorbeeld te noemen? Is dat wat “belangrijk” is in het nieuws niet ook vaak bepaalt door commerciële belangen? En dan is er (in de VS) nog een zender als Fox, die zich vooral door partijbelangen laat leiden

  • Vorige reactie op #7
#8 jsk

Probleem is dat dat wat de gewone man denkt wordt bepaald door de media. Zijn die democratisch?

Iedereen is dom, behalve jij. Ik hoor het alweer hoor. Gaap!

  • Volgende discussie
  • Vorige discussie
#8.1 Michel - Reactie op #8

Iedereen is dom, behalve jij. Ik hoor het alweer hoor. Gaap!

Wat is dit nou weer voor reactie? Ik neem de moeite te reageren, en dan dit antwoord. Dit is de laatste keer.

#8.2 jsk - Reactie op #8.1

Ja okee, je lijkt het wel te proberen dat moet ik je nageven. Maar lees je wel wat je zegt? “Wat de gewone man denkt wordt bepaald door de media”: heb je enig idee hoe verschrikkelijk hautain dat klinkt?

#8.3 Harm - Reactie op #8.2

Natuurlijk, je moet gewoon net doen alsof FOX en de Telegraaf helemaal geen invloed hebben, met hun hele leugens en halve waarheden.

Heb je enig idee hoe verschrikkelijk dom dat klinkt?

  • Volgende reactie op #8.2
#8.4 jsk - Reactie op #8.3

Er is een groot verschil tussen “invloed hebben op” en “volledig bepalen”.

Overigens vind ik de gemiddelde PVV’er niet dommere dingen zeggen dan de gemiddelde (of:middelmatige) Harm op Sargasso. Dezelfde oppervlakkige analyses en kortzichtig zelfzuchtige redeneringen. Alleen doet de PVV’er niet alsof hij een expert in politiek en beleid is.

  • Volgende reactie op #8.3
#8.5 J.Morika - Reactie op #8.3

@37 Uit deze benadering blijkt alleen maar dat jij je kennelijk niet als “gewoon mens” beschouwt. Jij voelt je namelijk, kennelijk, beter dan de mensen die de Telegraaf lezen en op Fox afgaan. Hoezo hautain overkomen? Snap je dat dan werkelijk niet? Ben je een soort autist ofzo? Heb je werkelijk niet in de gaten hoe dom je klinkt?

Geef nou toch gewoon toe dat de hele benadering van jou (en Michel) innerlijk tegenstrijdig is omdat jullie de problematiek niet genoeg hebben doorgespit en uit-geanalyseerd voordat jullie met je wereldbeeld op de proppen komen.

  • Vorige reactie op #8.3
#8.6 Michel - Reactie op #8.2

Wat is daar hooghartig aan? Ik heb het over “gewone” mensen. Daarmee bedoel ik iedereen die niet betaald wordt om zich te verdiepen in de klimaatmodellen, de politiek, de economie zoals wetenschappers, politici, economen of journalisten. Daar is helemaal niets hooghartigs of laagdunkends bij. “Gewone” mensen hebben een baan of bedrijf, hobbies, een familie en wat niet al voor andere verplichtingen die het hen onmogelijk maken zich te verdiepen in al deze zaken die van belang zijn voor de bestuur van een land. Iets waar ze in ieder geval iets van moeten weten omdat ze in een democratie leven en hun mening op zijn minst een keer in de 4 jaar moeten geven over deze zaken.

Bedenk dat de “niet-gewone” mensen net zo goed afhankelijk is van journalisten als zij een oordeel willen vormen als het niet over hun specialisme gaat.

  • Vorige reactie op #8.2
#8.7 J.Morika - Reactie op #8.6

Bedenk dat de “niet-gewone” mensen net zo goed afhankelijk is van journalisten als zij een oordeel willen vormen als het niet over hun specialisme gaat“.

Tsja… Neem dan meteen even het feit (!) mee dat wanneer het werkelijk over het een of andere specialisme gaat, dat dan bijna elke specialist, op welk terrein dan ook, tot zijn leedwezen moet constateren dat de journalisten er bijna altijd naast zitten. Het is dan ook niet zo makkelijk om ingewikkelde dingen te “versimpelen” zonder dat er fouten in sluipen. Een voorbeeld (en niet meer dan dat) is bijvoorbeeld de berichtgeving in de juridische sfeer waar het vaak op de meest basale dingen al fout gaat zoals het verschil tussen moord, doodslag, poging tot doodslag etc.

Bovendien lijk je te vergeten dat de wereld zoals jij die voorstelt (journalisten die de bevolking “op de juiste wijze voorlichten”) nu al bestaat, alleen is daar erg veel kritiek op omdat een groot deel van de bevolking daar zijn buik van vol heeft. Die noemt dat dan “de linkse mediakliek”, of iets van die strekking. Maar ja, dat zei ik je in #13 ook al (in de een na laatste alinea). Kennelijk moeten mensen hun woorden in jouw gezicht slaan voordat jij door krijgt dat iemand je wat zegt.

  • Volgende reactie op #8.6
#8.8 Michel - Reactie op #8.6

Neem … het feit …dat de journalisten er bijna altijd naast zitten

Hoe is dat een weerlegging van mijn punt? Als het al waar is (en natuurlijk gebeurt dat vaak, waarom zou ik dat ontkennen?) dan is dat een tekortkoming van de journalistiek. Wel vervelend natuurlijk.

Nogmaals #13. Bedoel je dit?:

[…] de publieke discussie [gaat] niet de gewenste richting uit … [dat] is niet iets dat opgelost kan worden door de media ergens voor verantwoordelijk te stellen.

Waarom zou de media niet, in ieder geval voor een deel, verantwoordelijk zijn voor wat er gebeurd? Er is nogal wat veranderd in het media landschap. Vooral op de TV: een overaanbod van vermaak, roddel en achterklap, en een steeds schraler aanbod van echt nieuws. Dat is mede deel van ons probleem. Hier, maar nog veel meer in Amerika.

Kennelijk moeten mensen hun woorden in jouw gezicht slaan voordat jij door krijgt dat iemand je wat zegt.

Ach toe, kom nou, ik doe mijn best, heb een beetje geduld met me. Ik probeer serieus op je commentaar in te gaan.

  • Volgende reactie op #8.6
  • Vorige reactie op #8.6
#8.9 J.Morika - Reactie op #8.6

@44 “Ik probeer serieus op je commentaar in te gaan“.

Dan moet je wat beter je best doen, want daar slaag je niet zo goed in.

Jou hele opstelling ademt er de sfeer van, dat de media de opvattingen van mensen (mede)bepalen en dat de media daarom ook medeverantwoordelijk zijn voor de opvoeding van de mensen. Wat ik daar tegenin bracht is samen te vatten tot twee dingen: A- de mensen hebben hun buik vol van dat soort denken, die noemen dat “links gedram” (let wel, niet ik zeg dat, ik zeg dat de mensen dat zeggen, persoonlijk mag ik graag kijken naar Pauw en Witteman en Buitenhof etc. en persoonlijk vind ik, tegen de domrechtse onderstroom in, iemand als C. Polak een goede journaliste), en B – als je dat vindt, dan zul je eerst moeten weten hoe “de werkelijkheid” dan wel in elkaar zit, voordat je de mensen het (media)beeld ervan voorschotelt. Maar hoe “de werkelijkheid” in elkaar zit, dat is juist aan de mensen zelf om uit te maken (en als het eventueel te ingewikkeld wordt aan de wetenschappers onder hen, maar ook dat zijn “gewone mensen” en geen journalisten).

Dat zijn voor mij twee redenen om te zeggen dat de belangrijkste taak van de journalistiek de taak van doorgeefluik is (terwijl ik natuurlijk wel erken dat de maatschappelijke discussie grotendeels via de media gevoerd wordt), en dat de journalist zich arrogant en hooghartig laat blijken als hij zichzelf als een soort “opvoeder” opstelt. Ik vond en vind helaas niet dat je hier serieus op bent ingegaan.

  • Volgende reactie op #8.6
  • Vorige reactie op #8.6
#8.10 Harm - Reactie op #8.6

Door Paul Krugman is dit ooit eens als volgt gekarakteriseerd: Republikeinen beweren dat de aarde plat is, volgens Democraten is zij rond, maar de kop boven het artikel over het meningsverschil zal dan zijn “Vorm van de aarde betwist”.

  • Vorige reactie op #8.6
#9 Harm

@38 – Inderdaad JSK er is verschil tussen “invloed hebben op” en “volledig bepalen”, maar in dit verband -media en populistische politiek- gaat het om een gradueel verschil en niet om een esentieel verschil.

En dat jij mijn reacties qua kwaliteit en inhoud niet weet te onderscheiden van die van de doorsnee PVV-er, verbaasd me echt helemaal niets.

Dat was me al eerder opgevallen.

  • Volgende discussie
  • Vorige discussie
#10 Harm

Geen wonder dat intelligente kinderen dit tegenwoordig op school niet meer durven te laten blijken:

de vertrossing heeft gezegevierd

en Morika en JSK zijn daarvan de profeten.

  • Volgende discussie
  • Vorige discussie
#10.1 J.Morika - Reactie op #10

Jaja, en jij en de jouwen zijn de proleten.

(Netjes is het misschien niet, maar het lucht wel op)

#10.2 Harm - Reactie op #10.1

Hoezo hautain overkomen? Ben je een soort autist ofzo?

#10.3 J.Morika - Reactie op #10.2

flauw hoor: dat rijmt geeneens

#10.4 Harm - Reactie op #10.3

Nee, het alitereert: wat je zegt ben jezelf

#11 Debet

Dat je Barry Goldwater op gelijke noemer stelt met de huidige Republikeinse partij is wel erg kras. Ze hebben ideologisch vrijwel niets gemeen. De huidige GOP wordt beheerst door neocons die hun ideologische wortels te danken hebben aan het trotsykisme, en door religieuze, authoritaire dispensationalisten. De enigen die enigzins ideologisch overeenkomen met Goldwater zijn Ron Paul aanhangers. Maar de rest van de GOP heeft de pest aan ze en Paul heeft vrijwel geen medestanders in het congress. Alle Republikeinen op een hoop gooien en allemaal rechts radikaal noemen is veel te simplistisch.

  • Volgende discussie
  • Vorige discussie