De generaal en de burgers

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol
,
Generaal Stanley McChrystal een paar weken voor het artikel (Foto: Wikimedia Commons/Maste)

Waarom heeft McChrystal zich zo bot uitgelaten in het inmiddels beruchte Rolling Stone interview? Het lijkt of de loslippige generaal niet genoeg krijgt van de oorlog, en daarom pissig is op zijn baas, omdat die hem maar tot 2011 oorlogje wil laten spelen. Veel respect voor zijn bazen heeft hij zeker niet:

Now, flipping through printout cards of his speech in Paris, McChrystal wonders aloud what Biden question he might get today, and how he should respond. “I never know what’s going to pop out until I’m up there, that’s the problem,” he says. Then, unable to help themselves, he and his staff imagine the general dismissing the vice president with a good one-liner.

“Are you asking about Vice President Biden?” McChrystal says with a laugh. “Who’s that?”

“Biden?” suggests a top adviser. “Did you say: Bite Me?”

Obama kon weinig anders dan hem ontslaan: insubordinatie kan niet getolereerd worden. In eerste instantie lijkt dit een verhaal dat gaat over het primaat van de politiek boven de militairen. Het is al een keer eerder gebeurd dat een generaal door zijn president werd ontslagen omdat hij iets te trigger happy was. Generaal MacArthur wilde graag China aanvallen, desnoods met atoombommen. (Op 6:40 begint het deel over MacArthur):

Maar het verhaal over de machtsstrijd tussen Obama en de militairen is misschien nog niet het hele verhaal. Jim Sleeper en David Seaton denken dat de militairen de bui allang zien hangen: dit is een onwinbare oorlog. Door de loslippigheid van McChrystal heeft hij de president een reden gegeven om hem te ontslaan. Nu kan hij als burger de politieke strijd oppakken tegen Obama. Nu kunnen ze de Democraten er van beschuldigen dat zij door halfslachtigheid – te weinig troepen en een veel te strakke deadline in 2011 – de oorlog heeft verloren. Hij zelf kan zijn handen in onschuld wassen.

Volgens Stephen Walt is het echte probleem van de oorlog in Afghanistan is dat men probeert gelatine aan een muur vast te spijkeren. Het benoemen van een andere generaal zal dat niet veranderen.

Kijk ook nog eens naar deze discussie tussen Mariko Peters, die betoogt dat er een einde moet komen aan de oorlog, en Rob de Wijk die graag Obama wilde helpen. We zouden het haast vergeten, maar daarover is het kabinet gevallen.

De oorlog in Vietnam was het einde van de Great Society van president Johnson. Het duurt niet lang meer en de onwinbare oorlog in Afghanistan wordt het Vietnam van Obama. Het geld dat voor deze oorlog wordt verspild, is hard nodig voor de eigen economie, maar er is al 40 jaar een vreemde wetmatigheid in de US die voorschrijft dat wapens altijd voor boter gaan.

Reacties (4)

#1 dramklukkel

The Prodigy spendeerde een groot deel van hun CD-hoesje (Fat of the Land) aan een discussie over guns en butter.

  • Volgende discussie
#2 Bismarck

@1: Dat was geen discussie, maar een (vertaalde) monoloog.

  • Volgende discussie
  • Vorige discussie
#3 Michel

Hebben jullie een link? Als ik google vind ik de CD wel maar ik zien niets van de monoloog/discusie.

  • Volgende discussie
  • Vorige discussie
#4 Kanvas Tetrapool
  • Vorige discussie