Onder het motto van hoor en wederhoor plaatsen wij hier de repliek van Rutger Schimmel op het artikel De conservatieve homofobie.
Joost Berculo heeft weinig begrepen van mijn visie op het homohuwelijk. Voor wie het niet gelezen heeft: ik betoog dat het openstelling voor mensen van hetzelfde geslacht niet voor devaluatie van het huwelijk zorgt, maar dat die openstelling juist voortkomt uit de devaluatie. Daarom ben ik het op veel punten met Berculo eens, bijvoorbeeld wanneer hij schrijft dat “de relatie tussen het homo-huwelijk en de afbraak van het instituut huwelijk nogal moeilijk objectief te maken [is]. Sterker nog, deze is totaal niet objectief te maken.” En: “Er is geen onderzoek dat aantoont dat mensen specifiek door het homo-huwelijk minder waarde hechten aan het huwelijk als instituut.” Couldn?t agree more.
Berculo vaart ook erg uit tegen wat hij ziet als het ‘kerkelijk’ kader waarin ik het huwelijk plaats. Ik schrijf echter over ‘het religieus en ethisch kader dat het huwelijk vanouds rechtvaardigt’. Ziet u in deze zin de kerk langskomen? Ik in ieder geval niet. Gevalletje van je tegenstander opvattingen toedichten die je graag wil dat hij ze huldigt.
Een andere tegenwerping is dat mijn opvatting van het huwelijk onrealistisch en romantisch is. Wel, het eerste is de standaard benaming van liberale rationalisten voor alles wat niet empirisch waarneembaar en dus in schema’s en statistieken te vatten is. En ja, vanuit modern perspectief is de traditionele visie op het huwelijk romantisch. Maar is gematigde omgang met alcohol voor de verslaafde ook niet het toppunt van onrealistische romantiek? De moderne westerling moet zich serieus afvragen of niet hij degene is die door hevige beneveling normaal zicht op de wereld verloren heeft.
Ik beschouw het huwelijk als een normatief instituut, een ethisch ideaal. Hier zit vanzelfsprekend enige mate van onrealisme in. Dat betekent niet dat het los staat van de werkelijkheid. De conservatieve opvatting van huwelijk als verbintenis tussen man en vrouw waar kinderen uit voortkomen is in bijna alle culturen (in heden en verleden) gangbaar. Aristocraten, geestelijken en intellectuelen zijn meestal een andere opvatting toegedaan, maar staan dan ook los van het volk en haar cultuur. Hun opvattingen als verwoording van de heersende mentaliteit beschouwen is een fout die historici makkelijk maken. Begrijpelijk, want wie wil weten wat Cicero dacht kan bij zijn vele geschriften terecht, terwijl we voor de gedachtewereld van de Romeinse boerenknecht op wat obscene graffiti uit Pompeii zijn aangewezen.
Het homohuwelijk is voor mij dus een gevolg van de devaluatie van het huwelijk, niet een oorzaak. Vandaar dat ik ook weinig heil zie in een verbod. Het is kurieren am Symptom, een dwaze poging om met wat wetten een gehele cultuur te veranderen.
Waarom begrijpt Berculo deze simpele boodschap niet? Ik denk zelf omdat hij het niet voor mogelijk houdt dat je ergens tegen kan zijn zonder onmiddellijk naar wetgeving te grijpen om anderen jouw mening op te leggen.
Reacties (9)
Ja maar Rutger, ben je nu homofoob, ja of nee? Beetje wel, he?
“Aristocraten, geestelijken en intellectuelen zijn meestal een andere opvatting toegedaan, maar staan dan ook los van het volk en haar cultuur.”
Sja, behoren die groepen dan niet tot “het volk” en “de cultuur”? Betekent dat we “het volk” dan altijd moeten nemen als de maat voor ethiek? Zijn de opvattingen van pak em beet Atheense aristocraten (ik noem een Plato, een Aristoteles) minder van belang dan die van het atheense plebs?
@me
Ik ben totaal niet homofoob.
@Mark
In het grootste deel van de geschiedenis was er een aanzienlijke afstand tussen wat de elite dacht en het volk geloofde. Meestal spraken de twee niet eens dezelfde taal.
Als we het hebben over huwelijk in het verleden, dan lijken de opvattingen van ‘het volk’ (dus 98% van de bevolking) mij belangrijker dan die van aristocraten en intellectuelen, veelal excentrieke en eigenzinnige figuren. Zie Plato met zijn filosofische opvattingen.
Maakt u nou een grap? U schrijft inderdaad niet het woord ‘kerk’, maar refereert wel aan het religieuze. U wilt beweren dat kerkelijk niet religieus is?
Nee, ik beweer dat het religieuze niet per se kerkelijk is.
@Rutger
Je husselt wat met oorzaak en gevolg en dat zou een meerwaarde aan je standpunt moeten geven. Nergens dring je door tot de kern van wat je beweert te onderzoeken: “de devaluatie van het huwelijk”. Je enige punt blijft dat homohuwelijk.
“Kurieren am Symptom” dus.
@3: De waarden en normen van “het volk” zijn zelden ethisch hoogstaander (op jouw manier) dan die van de elite. Ook nu wordt de door jou geschetste teloorgang van het huwelijk niet door de elite gestalte gegeven maar door het volk.
Ik beschouw het huwelijk als een normatief instituut, een ethisch ideaal.
Dat doen voorstanders van het homohuwelijk ook. Daarom wil ze dat ideaal van de belofte van trouw en liefde tot de dood ok toegankelijk maken voor homo’s ipv het huwelijk afschaffen.
Rutger zou een fantastisch politicus zijn (of worden). Typische gedraai en spreken met een hoop meel in de mond!