Wat is er toch met die bestuurders die uit angst evenementen verbieden of willen voorkomen dat bepaalde artiesten optreden. Parkpop is een goed voorbeeld. Snoop Dogg werd de wacht aangezegd omdat er volgens het stadsbestuur gevaar bestond dat er ongeregeldheden zouden plaatsvinden. In Rotterdam werd de Dance Parade zeer vakkundig de nek omgedraaid met allerlei extra regeltjes die de veiligheid moesten bevorderen.
Of ze hebben geholpen zullen we nooit weten, maar feit is dat evenementen die jarenlang zonder noemenswaardige problemen opeens worden afgeblazen omdat er – vaak niet eens gerelateerd – incidenten plaatsvonden.
Natuurlijk, in een democratie draag je verantwoordelijkheid. En ja, je wordt ter verantwoording geroepen als er iets gruwelijk misgaat en daar verwijtbare fouten bij zijn gemaakt. En dat is niet leuk. Maar dat gegeven mag niet omslaan in een soort absurd veiligheidsdenken, waarbij ieder risico, hoe klein ook, fanatiek uit de weg wordt gegaan.
Besturen is niet alleen risico’s mijden, maar ook het verantwoord nemen van risico’s. Anders creëer je een onleefbare samenleving waarin niets meer mag.
Reacties (14)
Moeten ze Parkpop maar in Zuid-Afrika houden. Daar vindt nu een langdurig evenement plaats, dat rustig doorgaat ondanks een dreiging die wat verder gaat dan een lokaal relletje.
Vrijheid en veiligheid leven op gespannen voet met elkaar. Toegegeven, bij totale onveiligheid ben je ook niet vrij, maar na een zeker optimum geldt dat hoe meer een overheid de veiligheid garandeert, hoe onvrijer je bent (bv om Snoop Dog te luisteren in een park in Den Haag).
Het is niet alleen met evenementen, de politiek lijkt ieder risiko uit te willen bannen, denk aan de wildgroei aan beveiligingskamera’s in de openbare ruimte, alles vantevoren in protokollen willen vastleggen enz. Grosso modo is die tendens ook in de rest van de samenleving te zien.
Ik krijg steeds meer de indruk dat men zich vantevoren aan alle kanten wil indekken om vooral maar nooit verantwoording te hoeven afleggen. Mijn stokpaardje, Balkenende, is daar een goed voorbeeld van.
In Amerika is dit verklaarbaar uit de claimcultuur, maar die is onvergelijkbaar met de onze. Zou ’t misschien, zoals wel vaker, iets zijn wat we overnemen uit Amerika zonder te kijken hoe relevant het in onze eigen situatie is?
Normaal ben ik ook niet zo van het verbieden, maar in dit geval… een groot, vrij-toegankelijk familiefeest. Als je aanwijzingen hebt dat er onrust komt, dan kan je of veel politie inzetten, de sfeer daardoor minder open maken en het risico nemen. Of het risico verminderen. Dat laatste is gebeurd, dat hoort ook bij besturen lijkt me.
Onze acceptatiegrens van onveiligheid is gewoon lager geworden.
Dat verklaart ook waarom het onveiligheidsgevoel vaak stijgt terwijl de criminaliteitscijfers lijken te dalen.
@5: Zeker, maar is ’t dan niet de taak van politici om op ’t schijnprobleem te wijzen en aandacht te vragen voor de keerzijde van allerlei maatregelen? Of zou dat te maken hebben dat politici een lagere acceptatiegrens lijken te hebben voor ’t voorstellen en/of verdedigen van impopulaire maar noodzakelijke maatregelen.
Overigens denk ik dat ’t bij Parkpop niet gaat om de risiko-acceptatiegrens bij ’t grote publiek, maar puur om de acceptatiegrens bij politici voor ’t risiko dat ze verantwoording moeten afleggen als er iets gebeurt.
“de acceptatiegrens bij politici voor ’t risiko dat ze verantwoording moeten afleggen als er iets gebeurt.”
Daar zit ook wat mis. Hoezo moeten politici zich verantwoorden als er bij een evenement iets mis gaat? Kijk, op het moment dat de politie in de wilde weg begint te schieten is het een ander verhaal, maar rellen op een festival, dat is iets waar in eerste instantie de organisatie en de bezoekers voor verantwoordelijk zijn, niet de burgemeester van de gemeente waar het festival toevallig plaatsvond.
“They who can give up essential liberty to obtain a little temporary safety, deserve neither liberty nor safety”, schreef iemand zo’n dikke 230 jaar geleden.
Zen-zuur? Is dat een ogenschijnlijk paradoxale stof die zich een weg naar een diepere waarheid vreet?
Het kan burgemeesters de kop kosten als het misgaat. Niet letterlijk, maar het kan tot ontslag leiden.
Neem bijvoorbeeld zo-iemand als Aboutaleb. Hij heeft veel kritiek gekregen in het verleden. Hij was zijn positie bijna kwijt geweest vanwege strandrellen.
Hij denkt daarom dat law-and-order gedrag goed is. Het is een breuk met het beleid wat uiteindelijk geleid heeft tot wanordelijkheden.
Organisatoren van feesten kunnen misschien zelf meer geld vrijmaken voor veiligheid. De overheid kan/wil daar niet altijd voor opdraaien.
Het is dus niet angst van de macht, maar het is de macht die vindt dat iets verbieden soms de goedkoopste oplossing is. De overheid wil niet alleen de lasten.
De logica achter het stukreguleren van evenementen blijkt erg goed uit de reactie die ik kreeg op mijn klacht naar aanleiding van het bevrijdingsfestival in Utrecht dit jaar. Het maakt niet uit of het feest nog leuk of toegankelijk is, als er maar niets kan gebeuren…
Klacht;
Geachte ..,
Heel erg jammer dat door de veiligheidsmaatregelen een erg leuk festival dit jaar totaal om zeep geholpen is. Na jaren met plezier geweest te zijn, vond ik het dit jaar een grote sof.
Een festival met een open gemoedelijke parksfeer waar iedereen met eigen
meegebrachte spullen kan komen aanwaaien, leek nu ineens op een slechte versie van de betaalde festivals. Paradoxaal genoeg leek het door de
veiligheidsmaatregelen dit jaar zelfs even uit de hand te gaan lopen,
terwijl er de vorige jaren nooit wat aan de hand was.
Hekken eromheen, opgefokte beveiligers, strenge ingangscontrole en een
veel te klein terein zijn niet bepaald ingredienten voor een gezellige dag. Ik
zou zeggen doe het volgend jaar weer zoals de vorige jaren, of bespaar je
anders maar de moeite.
Met vriendelijke groet,
…
Reactie:
Dank voor uw mail. Omdat de organisatie veel soortgelijke reactie heeft ontvangen hebben we
hieronder een officiële reactie namens de organisatie. Wij betreuren het ten zeerste dat uw Bevrijdingsdag
niet plezierig is verlopen. Onze organisatie heeft samen met bijna 200
vrijwilligers alles in het werk gesteld om de dag soepel en probleemloos te laten verlopen. Het terrein heeft op last van de brandweer een capaciteit van maximaal 10.000 bezoekers. Dit bleek dit jaar niet voldoende om aan de massale belangstelling te voldoen. Veel
bezoekers uiten hun zorg wat betreft de omhekking van het terrein. Wij
leggen u graag uit waarom wij dit hebben gedaan.
Het organiseren van een evenement van deze omvang is een
verantwoordelijke taak. Veiligheid bij evenementen is de laatste jaren
steeds meer een issue, mede dankzij de incidenten op andere grote
festivals. De organisatie van het Bevrijdingsfestival heeft daarom
besloten om het terrein te omhekken en te werken met gereguleerde
toegang. Doordat glas, blik en gevaarlijke voorwerpen niet naar binnen konden, werd de veiligheid vergroot en het afvalprobleem verkleind.
Daarnaast is bij er bij een te grote publieksstroom, zoals gisteren
het geval was, met een omhekt festival makkelijker te reguleren. Wij
hadden er niet aan moeten denken wat er was gebeurd als er geen
mogelijkheden waren geweest om het festivalterrein af te sluiten en
het publiek dus massaal was blijven toestromen. Dat mensen uren in de
rij hebben gestaan zonder adequate informatievoorziening vinden wij
zeer vervelend en zien wij als een leerpunt voor onze organisatie.
Hoe willen we dit komende jaren proberen te voorkomen? Met de
betreffende diensten van de gemeente Utrecht wordt de afgelopen
festivaleditie kritisch geëvalueerd. De evaluatiepunten uit uw mail
nemen wij daar zeker ook in mee.
Met vriendelijke groet,
…
Toch nog maar een reactie:
Beste…,
Dank voor uw reactie. Ik snap dat er hard gewerkt is door veel mensen, daar doe ik niets aan af.
Echter, de gedachte dat het omhekken van een terrein bijdraagt aan de veiligheid van bezoekers vind ik een bijzonder treurige misvatting. Nog even los van dat de hekken en de toegangscontrole de sfeer totaal veranderen, waren het nu juist de HEKKEN die de boel bijna uit de hand lieten lopen. De gedachte dat hekken nodig zijn voor de veiligheid, of daaraan zouden bijdragen houdt u voor vanzelfsprekend -zo blijkt uit uw reactie- maar de tig voorgaande prima verlopen bevrijdingsfestivals in Utrecht bewijzen het tegendeel. De geplaatste hekken bij evenementen waar het wel uit de hand gelopen is evenzeer. Maar het beste bewijs is natuurlijk dat de sfeer buiten de hekken eergisteren uiteindelijk prima was. Ondanks (maar ik zou durven zeggen waarschijnlijk dankzij) dat iedereen daar zijn eigen meegebrachte drank nuttigte en de afwezigheid van controleurs en hekken.
Ik heb overigens geen enkele illusie dat het volgend jaar anders zal gaan.
Het is namelijk illustratief voor de angstige risicomijdende houding die overheden en organisatoren innemen. Gebaseerd op incidenten elders en fantasien over “wat er allemaal niet zou kunnen gebeuren” kiezen we voor maatregelen die alleen de goedwillenden treffen. Normale mensen hebben een rotdag, de etters springen gewoon over het hek. Naar aanleiding van de evaluatie zal volgend jaar de informatievoorziening vast verbeteren, de beveiligers zullen waarschijnlijk vriendelijker zijn, maar de maatregelen zullen hetzelfde zijn – het festival echter niet…
Met vriendelijke groet,
…
@12: Ben benieuwd naar de reaktie daarop.
Erik,
Ik ook …
Gelukkig is nu het WK in Zuid-Afrika. Ik weet dat er de nodige sloppenwijken zijn schoongeveegd, maar de big picture is toch dat de veiligheidsmaatregelen in de stadions behoorlijk relaxt zijn en dat het juist daardoor allemaal heel gemoedelijk is gebleven tot nu toe.