Closing Time | Yat-Kha

Foto: Ted (cc)
Serie:

Yat-Kha is een band uit Tuva, een deelrepubliek van Rusland, tegen de grens met Mongolië.

De band draait alweer zo’n twintig jaar en een dozijn platen mee. Ze brengen een mengeling van traditionele muziek en rock, met als belangrijkste kenmerken de strotzang van frontman Albert Kuvezin en de morin khuur, een tweesnarige soort mongoolse cello die met een strijkstok bespeeld wordt en die vaak als begeleiding dient naast de gitaren.

In 1995 braken ze door in het Westen met het album Yenisei Punk – waar men eerst moeite had hen te plaatsen: te luid voor ‘ethnic’, niet luid genoeg voor rock.

Luister naar ‘Dyngyldai’

 

Nou, en vooruit, hier nog eentje om de morin khuur goed tot z’n recht te laten komen:

Reacties (8)

#1 Henk van S tot S

Mooi toch!
Zelf heb ik waar het keelzang betreft een optreden van Huun Huur TU gehoord/gezien.
https://www.youtube.com/watch?v=AxttAghqrv8
Ook zeer de moeite waard.

  • Volgende discussie
#2 Jim

Huun Huur Tu is een groep die mede opgericht is door Albert Kuvezin (hoewel hij er slechts in het oprichtingsjaar, 1992, in heeft gezeten), de zanger/gitarist van Yat-Kha. It’s a small world after all.

  • Volgende discussie
  • Vorige discussie
#3 Henk van S tot S

@2:
Ik heb ze na 1993 gezien en na het optreden heb toen de CD 60 Horses In My Herd nog gekocht; gedeelte ervan.
https://www.youtube.com/watch?v=puJ7VK7h7Hs

  • Volgende discussie
  • Vorige discussie
#4 zuiver

Toch apart te zien hoe in 50-60 jaar tijd het instrumentarium van de klassieke popgroepen (drumstel, elektrische gitaren, versterkte zang, versterking iha) zijn weg heeft gevonden over de hele wereld tot in de verste uithoeken.

Behalve die verspreiding heeft dit instrumentarium zich genesteld in de klassieke volksmuziek en heeft hybride bands gegeven waarvan we hierboven dus een mooi voorbeeld zien.

Het is die integratie van instrumenten in andere muzikale culturen die getuigen van een werkelijk globalisme. Dat is aan de ene kant mooi, werkelijk mooi, aan de andere kant zal dat – IMHO – op termijn een vervlakking van het muzikale idioom te horen geven.

Maar toch is vooral die migratie van de instrumenten en hun ruimtelijke verspreiding over de aardbol voor mij een muzikale (r)evolutie die zijn weerga niet kent.

Boeiend!

  • Volgende discussie
  • Vorige discussie
#5 noeb

Geweldig dit, ik kende het nog niet :-)

  • Volgende discussie
  • Vorige discussie
#6 okto

@3: Grappig, de link die je hier plaatst. Dat zelfde nummer heeft Yat-Kha zelf ook op een plaat staan. Volgens mij zelfs precies dezelfde opname.

  • Volgende discussie
  • Vorige discussie
#7 Henk van S tot S

@6:
Ik raak het spoor soms helemaal bijster:
De 60 Horses in my Herd is door Huun Huur TU in 1993 (ook op Vinyl) en nogmaals in 1996 uitgebracht.
Voor de verschillen zie eerste album en vervogens onder “2 versions”
en credits/notes
http://www.discogs.com/artist/109547-Huun-Huur-Tu
Ik zie er de naam van Yat-Kha niet bij, maar heb de site niet gemaakt.

  • Volgende discussie
  • Vorige discussie
#8 Henk van S tot S

“Grappige” bijkomstigheid:

Ik stuurde YouTube links aan iemand die wat van doen heeft met meditatief zingen.
Commentaar:

“Wat een geweldige stem, zo diep.
Hij resoneert helemaal diep in mijn buik”

n.b.
Is niet op een tablet of laptop afgespeeld ;-)

  • Vorige discussie