Je moet het maar durven: in Noord-Korea een ironisch marsdeuntje zingen waarmee je klokkenluiders en lekkers als Snowden & Manning bezingt.
U denkt wellicht: ja, dank je de koekoek, een of andere grappenmaker heeft wat concertmateriaal samengevoegd met beelden van een partijbijeenkomst. Maar het betreft wel degelijk een concertregistratie uit de documentaire die regisseur Morten Traavik in 2015 van de trip maakte: When Rock Arrived in North-Korea: liberation day, samengevoegd met beelden van het concert op de Noord-Koreaanse staatstelevisie.
Reacties (4)
Die arme mensen waren sowieso al verstoken van enig contact met de buitenwereld en dan ga je ze gelijk zonder waarschuwing confronteren met deze teringherrie. Vind je het gek dat ze ons subiet naar het hiernamaals willen nuken. Welke klootviolen kunnen we hier verantwoordelijk voor houden? Waarom niet eerst langzaam gedoseerd opbouwen vanaf het begin? Want ik denk dat als je ze Buddy Holly and The Crickets voorschotelt ze he-le-maal uit hun dakje gaan…
O wacht. Een shockdoctrine om de verdorvenheid van de westerse samenleving te laten zien natuurlijk…
@0: Nou poepoe, je moet maar durven, in Noord-Korea de vijanden van de VS bezingen!
Een van hun betere acties. “We are no humble musicians”
Ik geloof dat die dan weer niet op het programma stond in Pyongyang. Zou die teveel on the nose geweest zijn?
Ze hadden ook nog een coverversie van het meest populaire lied in Noord-Korea, over de berg Paektu (waar de hele familie Kim op miraculeuze wijze het licht zag. Mocht ook niet, omdat de censors vonden dat Milan Fras met zijn brulkikkerimitatie het geliefde nummer bezoedelde.
Je zou het origineel trouwens eens moeten beluisteren naast ‘Go West’ van de Pet Shop Boys. Die kunnen qua musicale gevoeligheid ook zo naar Noord-Korea. Qua teksten wat minder. Veel te decadent en anti-autoritair.