This Mortal Coil – al eens besproken in Closing Time – was een jaren 80 project rond een platenlabelbaas die de artiesten van z’n label bij elkaar bracht om bijzondere bewerkingen van relatief onbekende nummers te maken.
In 2009 zag, analoog aan dit idee, This Immortal Coil als eenmalig het levenslicht. Het project was een eerbetoon aan Coil – laatst ook al besproken hier. Behalve een woordspelletje ook een uitdagend project, want waar Coil ook allemaal om bekend moge staan, nou net niet hun song-writing capaciteiten: ze leveren niet hapklare “songs” die je eens lekker gaat coveren.
In het project werkt een keur van nauwelijks bekende artiesten van het label samen: onder andere Die Anarchistische AbendUnterhaltung en Matt Elliott, inderdaad ook al besproken hier – alles komt bij elkaar deze keer.
Samengevat: een stel onbekende obscure artiesten maakt complete herbewerkingen van obscure soundscapes van een obscure band. En klinkt het ook ergens naar?
De uitkomst is verrassend, luister b.v. naar The Dark Age of Love. En het begint natuurlijk weer met dood gaan, geheel in de stijl van Coil.
Reacties (1)
Ik heb het al eerder geroepen: waarom vindt met dat er per sé gezongen moet worden? Het kan zo’n mooi project zonder zijn.