Closing time | Buzzcocks

Er is een fraai verhaal – en het is nog waar ook – dat BBC-diskjockey John Peel, nadat hij “Teenage Kicks” van The Undertones had gedraaid, de single nog een tweede keer draaide, met de historische woorden “It doesn’t get much better than this”. Dat was 1978 en het is makkelijk te begrijpen waarom Peel er zo over dacht. “Teenage Kicks” heeft alles wat een liedje moet hebben.

Ik heb dat toen niet mee gekregen. Ik was aan het puberen op een Apeldoornse middelbare school en de muziek waar wij naar luisterden was Grease, al kan ik niet zeggen dat de nieuwe muziek ongemerkt aan ons voorbij ging. Onze conrector, meneer Duzijn, kwam midden in het jaar op een brommer door de gangen van de school knetteren, verkleed als punk-sinterklaas. Zelfs de nieuwbouwwijk Zevenhuizen kon zijn momenten hebben.

Ik herinner me hoe ik – en dat moet ook in 1978 zijn geweest – op een schoolfeest “Ever fallen in love” van de Buzzcocks voor het eerst hoorde. Ik zal niet hebben gedacht dat het nooit meer beter zou worden dan dat, maar het is altijd een van mijn favoriete liedjes gebleven.

Mocht het u interesseren: de tekst is gebaseerd op een regel uit de musical Guys and Dolls, “Have you ever fallen in love with someone you shouldn’t have?” Mij interesseert het eigenlijk niet zo. Als ik het hoor, sta ik weer in de aula van een schoolbarak, luisterend naar een liedje waarvan de tekst me niets zei maar dat me muzikaal overdonderde. Ongetwijfeld zijn er betere liedjes, maar de schok die muziek soms teweeg kan brengen, it doesn’t get much better than that.