Tja, het zal de meesten van ons zijn gebeurd: degene op wie je verliefd bent, kiest een ander en jij blijft achter. Onbeantwoorde liefde is voor dichters een standaardmotief en er is wat afgeschreid op de diverse stoepen. Het is doorgaans stomvervelende poëzie. En dan ineens hoor je iemand bekennen dat hij het kind van zijn geliefde zijn speelgoedfluit heeft afgenomen en allerlei verklaringen verzinnen voor de aap uit de mouw komt.
“Niet echt netjes van me hè, maar weet je,
ik deed het omdat ’ie tegen me stond te liegen,
omdat hij wél met jou uit kon gaan,
omdat hij langer bij je zal zijn dan ik,
omdat, omdat, omdat
– eigenlijk omdat ik jou wil.”
Dat je uit liefde voor de moeder een kind pest – het is een nogal schokkend beeld. En het is niet de enig mogelijke interpretatie: Bob Dylans songteksten zijn notoir lastig te duiden. (En ja, ik heb de dubbele seksuele pointe herkend.) Maar het is in elk geval origineel.
Pieter Steinz zaliger nagedachtenis meende dat Bob Dylan de Nobelprijs voor de Letteren verdiende. Daar is iets voor te zeggen.
Reacties (4)
Dan zijn de ”50 ways” van Paul Simon toch wel wat simpeler om een relatie te beëindigen.
:-)
N.B.
Bob Dylan altijd goed.
@0:
“To take someone for a ride” (in de oorspronkelijke tekst) betekent doorgaans zoveel als iemand voor de gek houden of bedonderen.
Die “he” zal dus wel niet het kind van de “you” zijn.
Dylanologen beweren overigens (aldus de Google) dat dit couplet gaat over Brian Jones, zijn toenmalige vriendin Anita Pallenberg en Dylans gevoelens voor de laatstgenoemde.
Ik heb uiteraard geen flauw idee of dat ook echt zo is.
/pedant
@2: Ik vond de verwijzingen naar de “flute” and “ride” eigenlijk vooral seksueel. (A dirty mind is joy forever.)
@3: Het klopt allebei. Dylan deed geen half werk.
Een Nobelprijs vind ik overdreven. In het algemeen, maar specifiek in het geval van Dylan ook. Hij lijkt me inmiddels ook niet heel relevant meer.