Blanck Mass is het soloproject van Benjamin John Power, een van de leden van de eerder al langsgekomen Fuck Buttons.
Ondanks dat een van zijn nummers uitvoerig werd gebruikt tijdens de openingsceremonie van de Olymische Spelen in Londen van 2012 bracht hij later toch nog twee door zijn fans goed ontvangen albums uit: Dumb Flesh, en World Eater.
Ikzelf zou de muziek willen omschrijven als een heerlijke muur van geluid, waarin je je helemaal kan onderdompelen. Een (goede) koptelefoon is aan te raden. Het nummer in deze Closing Time, “No Lite” is afkomstig van het eerste album: Dumb Flesh. Als je meer houdt van bewegend beeld, is hier nog een live versie te vinden.
Reacties (5)
Het kan aan mij liggen, maar de zin: Ondanks [gebeurtenis in 2012] bracht hij later toch nog twee […] albums uit […] begrijp ik niet. Ondanks of dankzij? Waarom bracht hij überhaupt twee albums uit?
@1 Ondanks, Hans, ondanks :)
@2: Wat was dan de consequentie van het feit dat zijn nummer tijdens de Olympische spelen werd gebruikt. Dat hij, ondanks dat spelen en de klaarblijkelijke gevolgen, toch nog twee albums uitbracht. Of is het niet toch ‘dankzij’ dat gebruik van zijn nummer, dat hij eindelijk geld had om nog twee albums uit te brengen.
En ja, ik denk dat het ‘ondanks’ hier op zijn zachtst gezegd onlogisch is maar zeer waarschijnlijk onjuist is gebruikt of de impact van dat nummer moet werkelijk desastreus geweest zijn. Jouw #2 legt verder niets uit. (zie ook hier en hier). Maar ik kan me natuurlijk vergissen, dan hoor ik het graag en laat ik me graag overtuigen. Maar wel iets duidelijker en sterker dan #2.
Over de muziek hoeven we het verder niet te hebben hoor, na 5 stukjes van 10 seconden elk, verspreid over de bijna 10 minuten, ben ik weer helemaal bevestigd in mijn vermoeden, dat onze muzieksmaken ver uiteen liggen.
Ik denk dat het uitleggen van dat stukje een beetje flauw zal zijn, maar ik ben in ieder geval blij dat je er inmiddels achter bent dat onze muzieksmaak ver uiteen ligt, en niet zozeer dat jij een muzieksmaak hebt en ik niet. :)
Misschien is het nog flauwer dat je het niet probeert (of gewoon zegt dat de woordkeus niet zo best was oid).
Maar even serieus, je zegt toch wel wat: als ik ooit serieus beweert heb, dat anderen geen smaak hebben en ik wel, dan spijt mij dat oprecht. Maar dat mag je me dan ook wel even laten zien (het zou zo maar kunnen in een bepaalde context).