Het Clara Wichmann proefprocessenfonds, dat momenteel de strijd aanvoert tegen de subsidie voor de SGP (niet tegen de partij zelf), zou ook bereid moeten zijn een man bij te staan als die om zijn geslacht geweigerd werd bij de redactie van Opzij. Dat schrijft Margreet Boer, voorzitter van de Vereniging voor Vrouw en Recht Clara Wichmann op haar weblog. Ook een moslima die vanwege een hoofddoekje geweigerd wordt, zou kunnen aankloppen.
Die vooralsnog hypothetische vraag is interessant, omdat Cisca Dresselhuys, de hoofdredactrice van Opzij, vorig jaar in een interview met Trouw aangaf mannelijke sollicitanten te zullen weigeren, simpelweg omdat ze geen vrouw zijn. Dresselhuys vindt dat geen probleem, omdat ze geen subsidie krijgt. Daar was toen al het nodige gedoe over.
De kans dat Dresselhuys nog eens een proefproces aan haar broek krijgt, is klein, omdat ze mannen en moslima’s niet zo dichtbij laat komen dat ze het gevoel krijgen dat het om discriminatie gaat. Als ze haar mond had gehouden, was er niks aan de hand geweest. Daar zou het in de SGP-zaak ook wel eens op uit kunnen draaien. De statuten worden formeel gewijzigd en de mannenbroeders spreken af hun mond te houden over hun overtuiging, namelijk dat vrouwen niet op het pluche horen.
Reacties (2)
Even voor de goede orde: in mijn weblog zeg ik dat IK een procedure van een man tegen de OPZIJ-redactie van harte zou steunen. Ik ben echter niet het proefprocessenfonds Clara Wichmann.
Ik heb zelfs helemaal niets in te brengen in dat fonds (De vereniging voor vrouw en recht kent weliswaar dezelfde roots, maar staat los van het fonds).
Wat ik in mijn blog schreef ik dat ik me kan voorstellen dat het fonds een zaak van een moslima tegen OPZIJ wel zou kunnen steunen. Maar ook dat is uiteindelijk aan het fonds zelf.
De kop dat het fonds ook voor mannen gaat optreden klopt in ieder geval neit. En wat mij betreft terecht. Emancipatie is wat anders dan gelijke behandeling, en extra inspanning voor vrouwen is en blijft voorlopig nodigg.
Wisten jullie overigens al dat Clara Wichmann sterk racistische ideeen had? Nota bene de radicaal feministe Anneke van Baalen heeft daar ooit over geschreven:
‘En we stuitten op het encyclopedies werk ‘De vrouw en en het vrouwenvraagstuk’, onder redaktie van Clara Wichmann en het echtpaar Werker-Beaujon, uit 1914 en 1918. ‘Deze encyclopaedie, toentertijd een daad van betekenis, droeg veel bij tot verbetering van inzicht omtrent de verhouding van de vrouw en de maatschappij. Nog steeds is het een nuttig naslagwerk voor eenieder die zich histories van een bepaald onderdeel van het vrouwenvraagstuk op de hoogte wil stellen.’ (Posthumus 143-144) Nou, dat wilden we dus. Op pagina 2 van de inleiding begon het: ‘De raseigenschappen worden aldus vererfd zóó, dat een druppel Indianen- of Negerbloed in Arischen stam door geslachten heen merkbaar blijft, onverschillig of het van vaderlijke dan wel van moederlijke zijde kwam. Hoe sterk weet zich niet het Semitische type in een niet-Semitische familie te herhalen met de ras-orginaliteit, aan dezen semitischen stam eigen?’
En op pagina 3: ‘Zoude het bijv. natuurwetenschappelijk niet zeer wel aannemelijk zijn, dat een ras, stam of familie, waarin èn bij mannen èn bij vrouwen hetzij de manlijke eigenschappen, hetzij de vrouwelijke eigenschappen, zoodanig overwegend waren geworden,
dat de andere sexe-eigenschappen in waarde waren te loor gegaan, schoon zij uiterlijk
nog functioneerden, – zou het niet mogelijk zijn, dat bij zodanig ras, zoodanigen stam
of familie eene seniliteit, die tot uitsterving moest lijden, kon zijn ingetreden?’
En op pagina 5: ‘Indien differentiatie tusschen de sexen aanwezig is, dan is dit vrouwenvraagstuk gelegen in den invloed dien de cumulatie der vrouwelijke eigenschappen op ras, stam, volk, familie oefent, zoodat wellicht het vraagstuk der toekomst is: door te dringen in de eigenschappen en wetten, die beheerschen de vererving der vrouwelijke, en misschien ook die der manlijke eigenschappen. Immers zoolang niet deze kernvraag
wordt gesteld en opgelost, zal het onmogelijk zijn, anders dan uiterlijk door te dringen in het vraagstuk der volkskracht, der rassuperioriteit of -inferioriteit en der familie-seniliteit.’
In beide delen van deze ‘encyclopedie’ kan je stukken vinden die duidelijk maken dat het
vrouwenvraagstuk een vraagstuk is naar ‘de kracht van de familie, stam, volk en ras’ en
dat ter versterking van die kracht het moederlijke wezen van de vrouw zich moet ontplooien.
Mevrouw Wijnaendts Francken-Dyserinck schrijft bv. een uitgewerkt plan voor de sociale
dienstplicht van meisjes; bij voorkeur wil zij meisjes in hygiënische barakken ondergebracht zien, waar zij onder strenge tucht hun natuurlijke aard leren te ontplooien ter ‘Verhooging van de Volkskracht’ (dl. 1, 664 vlgg.)
groeten, H.R. Krol