mmm, eind vorige maand kwam die ‘faal’ langs op xymphora en werd daar niet al te zeer vertrouwd; dat doet aan het volgende niets afs (namelijk dat wat men over amerika in verhouding to zionisme beweert dan wel bestrijdt, in holland al eeuwen onwrikbaar verankerd is geraakt).
Hoop maar dat er iets van waar is. Ik weet niet hoe jullie er over denken maar ik word zo langzamerhand bitter genoeg van bijvoorbeeld het zoveelste zondagochtend 8 uur radio-sjoernaal-eitum waarin beweerd word dat palestina israel niet erkent. Heeft al eens iemand in de afgelopen jaren het omgekeerde (de zelfde formulering maar met de landen van plaats verwisseld), horen beweren? Ook nooit zeker he? Toch krijg ik van http://peacepalestine.blogspot.com bijvoorbeeld, de indruk dat die dichter bij de ontkende waarheid komt.
Ik word er zelfs zo giftig van dat het me binnenkort echt niet meer zo moeilijk zal vallen om ook maar eens iets te doen wat geheel buiten de verwachting (van handelingen geïnspireerd door gezond verstand) ligt. Iets wat al te vaak door je hoofd heeft gespookt wil er zolangzamerhand wel eens uitgelaten en be- niet alleen maar geoefend worden. Eerst maar even uitleggen hoe dat nou precies zo gekomen is.
Nou, nogal wieders he, de herinnering aan het ‘nieuws’ bericht reageerde nogal heftig met wat ik een paar uurtjes later bij doorkruisen van de woonkamer met moeders trouw aan de kerktelefoon van de preek opving. Mijn denkvermogen begon meteen, voor de zoveelste maal trouwens want op mij had ‘de kleine johannes’ van Frederik van Eeden grote indruk gemaakt (diezelfde zondagmiddag was trouwens Mariken op tv; een Vlaams Nederlandse film in deze traditie die er zijn mag) in aktie te komen. Voorbeeldje:
De manier waarop jullie (en hoevelen met jullie?) in dit land over het Midden Oosten praten is verantwoordelijk voor het feit dat de hel op aarde-achtigheid ervan voortduurt en uitdeit.
Holland heeft traditioneel enorm veel menghuwelijken gekend maar al het enorm leed , de ontwarrring en ontwrichting die zoiets met zich meebrengt word bedolven met leugens over hoe slecht we onze joden wel niet verdedigd zouden hebben.
Dominees hebben hun speciale manier van aandacht en gewichtigheid verlenen aan, oftewel opeisen voor een kant nog wal rakend megalomaan betoog wat zogenaamd alles met een dikke zwarte ouwe catalogus, almanac, chroniek doorspekt met volstrekt tegenstrijdige adviezen (uit een heel verre, altijd al woeste maar telkens weer almaar meer verwoeste streek, boordevol evenzeer betwist, gemuggezift als opnieuwd verzameld en gebundelde spam) waaraan ondanks dat al, een eenduidende boodschap te ontlenen valt, te maken zou hebben.
Dit zich dus altijd al voor pogingen op even absurde als effectieve macht door dwang-monopoliemiddelen aanspraak te maken lenende druk(- danwel verdwaasde dienaren die zich monniken noemen)werk is een soort handleiding over het soort waarschuwingen dat in de wind geslagen dient te worden om beloftes tot onvervulbare hoogten op te stuwen. Op het eerste gezicht wijze lessen over zieleroerselen richting het zich bescheiden blijken zo veel te ver gezocht dat de aandacht voor zelfs nu nog steeds grover wordende leugens en dreigementen die dergelijk onheil steeds dichterbij brengen afgeleid wordt. In de mooie sier van stilte en rust na en als afleiding voor opdringerige herinneringen aan volkerenmoorden namelijk. Het enigste wat voor die tijd nog plijt is de natuurbelatenheids- en het handwerkgehalte, maar wat betreft het mensen ertoe bewegen waren toen al dezelfde rotstreken in gebruik die nu nog steeds hun euvele diensten kunnen doen; geschiedschrijving is de meest misbruikte der kunsten.
Die in mijn ogen onrechtvaardigbare omgang met historische geschriften en nationaliteitsgevoelen deed mijn denkvermogen opbruisen en zo kwamen dus in flarden tussen- en tegenwerpingen van een aantal versies voor een klein extraatje, een voorafje wat net in de minuut die tussen het stilvallen van orgelvoorspel en binnenkomst van de eerwaardigen verloopt kon vallen bij de gggristelijk hervormde gemeente.
Het bleef bij een fantasietje dat 4 of 5 maal gerepeteerd werd om het nodige binnen die minuut en daarna mezelf weer naar buiten te krijgen maar ik heb er spijt van want de joden hebben zich dus onze braaf makke schappengedrag weer laten verleiden te denken dat ze gerust nog eens ongestoord een militair oefeninkje bij de buren kunnen gaan houden.
Maar wacht nog anderhalve generatie, dan zal de moeilijkheid de genoemde brandhaard weer richting paradijselijke overvloed, verscheidenheid terug, maar deze keer ook naar vrede te helpen groeien, zo’n beetje verdubbeld geraakt zijn door de 2e diaspora (of Semietengolf). Maar wat doen we tot dan? Doorzuipen en bidden om bij monsters in de gunst te blijven.
#3
larie
Een bloemetje voor dit fraaie betoog ;)
#4
Mao
“Iets wat al te vaak door je hoofd heeft gespookt wil er zolangzamerhand wel eens uitgelaten en be- niet alleen maar geoefend worden.”
Reacties (8)
De wens is de moeder van het bericht?
mmm, eind vorige maand kwam die ‘faal’ langs op xymphora en werd daar niet al te zeer vertrouwd; dat doet aan het volgende niets afs (namelijk dat wat men over amerika in verhouding to zionisme beweert dan wel bestrijdt, in holland al eeuwen onwrikbaar verankerd is geraakt).
Hoop maar dat er iets van waar is. Ik weet niet hoe jullie er over denken maar ik word zo langzamerhand bitter genoeg van bijvoorbeeld het zoveelste zondagochtend 8 uur radio-sjoernaal-eitum waarin beweerd word dat palestina israel niet erkent. Heeft al eens iemand in de afgelopen jaren het omgekeerde (de zelfde formulering maar met de landen van plaats verwisseld), horen beweren? Ook nooit zeker he? Toch krijg ik van http://peacepalestine.blogspot.com bijvoorbeeld, de indruk dat die dichter bij de ontkende waarheid komt.
Ik word er zelfs zo giftig van dat het me binnenkort echt niet meer zo moeilijk zal vallen om ook maar eens iets te doen wat geheel buiten de verwachting (van handelingen geïnspireerd door gezond verstand) ligt. Iets wat al te vaak door je hoofd heeft gespookt wil er zolangzamerhand wel eens uitgelaten en be- niet alleen maar geoefend worden. Eerst maar even uitleggen hoe dat nou precies zo gekomen is.
Nou, nogal wieders he, de herinnering aan het ‘nieuws’ bericht reageerde nogal heftig met wat ik een paar uurtjes later bij doorkruisen van de woonkamer met moeders trouw aan de kerktelefoon van de preek opving. Mijn denkvermogen begon meteen, voor de zoveelste maal trouwens want op mij had ‘de kleine johannes’ van Frederik van Eeden grote indruk gemaakt (diezelfde zondagmiddag was trouwens Mariken op tv; een Vlaams Nederlandse film in deze traditie die er zijn mag) in aktie te komen. Voorbeeldje:
De manier waarop jullie (en hoevelen met jullie?) in dit land over het Midden Oosten praten is verantwoordelijk voor het feit dat de hel op aarde-achtigheid ervan voortduurt en uitdeit.
Holland heeft traditioneel enorm veel menghuwelijken gekend maar al het enorm leed , de ontwarrring en ontwrichting die zoiets met zich meebrengt word bedolven met leugens over hoe slecht we onze joden wel niet verdedigd zouden hebben.
Dominees hebben hun speciale manier van aandacht en gewichtigheid verlenen aan, oftewel opeisen voor een kant nog wal rakend megalomaan betoog wat zogenaamd alles met een dikke zwarte ouwe catalogus, almanac, chroniek doorspekt met volstrekt tegenstrijdige adviezen (uit een heel verre, altijd al woeste maar telkens weer almaar meer verwoeste streek, boordevol evenzeer betwist, gemuggezift als opnieuwd verzameld en gebundelde spam) waaraan ondanks dat al, een eenduidende boodschap te ontlenen valt, te maken zou hebben.
Dit zich dus altijd al voor pogingen op even absurde als effectieve macht door dwang-monopoliemiddelen aanspraak te maken lenende druk(- danwel verdwaasde dienaren die zich monniken noemen)werk is een soort handleiding over het soort waarschuwingen dat in de wind geslagen dient te worden om beloftes tot onvervulbare hoogten op te stuwen. Op het eerste gezicht wijze lessen over zieleroerselen richting het zich bescheiden blijken zo veel te ver gezocht dat de aandacht voor zelfs nu nog steeds grover wordende leugens en dreigementen die dergelijk onheil steeds dichterbij brengen afgeleid wordt. In de mooie sier van stilte en rust na en als afleiding voor opdringerige herinneringen aan volkerenmoorden namelijk. Het enigste wat voor die tijd nog plijt is de natuurbelatenheids- en het handwerkgehalte, maar wat betreft het mensen ertoe bewegen waren toen al dezelfde rotstreken in gebruik die nu nog steeds hun euvele diensten kunnen doen; geschiedschrijving is de meest misbruikte der kunsten.
Die in mijn ogen onrechtvaardigbare omgang met historische geschriften en nationaliteitsgevoelen deed mijn denkvermogen opbruisen en zo kwamen dus in flarden tussen- en tegenwerpingen van een aantal versies voor een klein extraatje, een voorafje wat net in de minuut die tussen het stilvallen van orgelvoorspel en binnenkomst van de eerwaardigen verloopt kon vallen bij de gggristelijk hervormde gemeente.
Het bleef bij een fantasietje dat 4 of 5 maal gerepeteerd werd om het nodige binnen die minuut en daarna mezelf weer naar buiten te krijgen maar ik heb er spijt van want de joden hebben zich dus onze braaf makke schappengedrag weer laten verleiden te denken dat ze gerust nog eens ongestoord een militair oefeninkje bij de buren kunnen gaan houden.
Maar wacht nog anderhalve generatie, dan zal de moeilijkheid de genoemde brandhaard weer richting paradijselijke overvloed, verscheidenheid terug, maar deze keer ook naar vrede te helpen groeien, zo’n beetje verdubbeld geraakt zijn door de 2e diaspora (of Semietengolf). Maar wat doen we tot dan? Doorzuipen en bidden om bij monsters in de gunst te blijven.
Een bloemetje voor dit fraaie betoog ;)
“Iets wat al te vaak door je hoofd heeft gespookt wil er zolangzamerhand wel eens uitgelaten en be- niet alleen maar geoefend worden.”
Snot?
Goeie site, trouwens
http://www.whatdoesitmean.com/index982.htm
De bloem was valeriaan.
Inmiddels is CHeney wel doelwit geweest van een bomaanslag in Afghanistan. Naar verluid was het mis.
Met mis bedoel ik dat Cheney niet geraakt is. Er zijn naar verluid wel 19 doden en 18 gewonden.