Dit is een gastbijdrage van Philip Ebels: hij is journalist in Brussel en schrijft over Brussel, België en Europa.
Wedden? Wedden dat Balkenende de nieuwe baan van EU-voorzitter in de wacht sleept? In dat geval win je vier keer je inzet terug. Of toch Tony Blair? Die odds zijn slechter: minder dan twee tegen één. De bookies in het Verenigd Koninkrijk en Ierland, bekend om hun weddenschappen op politieke benoemingen en verkiezingen, zetten de heren op respectievelijk nummer twee en één.
In Brussel doen ze dat ook. Daar is de speculatie in alle hevigheid losgebarsten sinds de Ieren begin deze maand het verdrag van Lissabon goedkeurden. Dat verdrag voorziet de creatie van een permanente voorzitter van de Europese raad (de vergadering van regeringsleiders en staatshoofden en hoogste beslissingsorgaan) met een termijn van tweeëneenhalf jaar, in plaats van de huidige, die om de zes maanden rouleert.
De beslissing zou eigenlijk eind deze maand al moeten vallen. Maar dat lijkt opeens onhaalbaar nu de president van Tsjechië het verdrag weigert te tekenen (zie Dans, EU, dans!). Verwacht wordt nu op de eerstvolgende top in december met een naam te kunnen komen.
Behalve Blair en Balkenende worden genoemd oud-premier van Spanje Felipe Gonzáles (7:1), premier van Luxemburg Jean-Claude Juncker (7:1) en oud-premier van Finland Paavo Lipponen (9:1). De eerste vrouw op de lijst is Mary Robinson, oud-premier van Ierland. De bookies schatten haar kansen laag in: vierendertig tegen één.
Veel hangt af van wat precies verwacht wordt van de nieuwe Mr(s) Europe. Het verdrag is daarover onduidelijk en onder lidstaten bestaat geen overeenstemming. De één wil een grijze muis, een soort secretaris-generaal die verder weinig op de voorgrond treedt (lees: Balkenende). De ander wil een grote persoonlijkheid met wereldallure, die aan tafel niet onderdoet voor Obama of Hu Jintao (lees: Blair).
Dat vooruitzicht beangstigt vooral de kleine lidstaten. Zij hebben altijd gevreesd gedomineerd te worden door de grote. (Zo is bijvoorbeeld in de geschiedenis van de EU een degressief-proportionele stemverdeling onderhandeld: uw stem was in juni meer waard dan die van een Duitser.) Hetzelfde geldt voor een EU-voorzitter van ál te grote status. Die zou wel eens zijn eigen gang kunnen gaan en de kleintjes overschaduwen. De Benelux, in een vlaag van raison d’être, pleit eensgezind voor iemand die ‘luistert naar de lidstaten’.
Het tijdschrift Foreign Policy analyseerde de criteria waaraan de succesvolle kandidaat zou moeten voldoen. Hij of zij moet komen uit de politieke familie van centrum-rechts (de winnaars van de verkiezingen), uit een klein land, dat de euro hanteert, Frans spreken, tegen de invasie van Irak zijn geweest en, bovenal, saai zijn. Balkenende zou aan alle criteria voldoen (politieke steun telt blijkbaar niet); Blair maar aan één.
Het blijft gissen. Misschien moeten we maar gewoon vertrouwen op de bookies. Van politiek hebben ze misschien weinig verstand. Maar van wedden des te meer.
Reacties (11)
Op de engelstalige wikipedia wordt Balkenende in de marge genoemd van mogelijke kandidaten. Blair staat prominent bovenaan, gevolgd door de Luxemburger Juncker. Daarna volgt er een hele rij mensen:
former Taoiseach of Ireland Bertie Ahern[54], former President of Poland Aleksander Kwaśniewski, former President of the Czech Republic Václav Havel[55], former Chancellor of Austria Wolfgang Schüssel,[43] former Prime Minister of Bulgaria Simeon Saxe-Coburg-Gotha[56] Dutch Prime Minister Jan Peter Balkenende[57] and Swedish Foreign Minister Carl Bildt.[58] Italian right-wing politician Gianfranco Fini, leader of Alleanza Nazionale, endorsed former Prime Minister of Spain José María Aznar
Waartussen Balkenende dus staat! Nou is dit de Engelstalige Wikipedia, die Engelsen zetten Blair wellicht expres bovenaan. De kansen voor Blair schat ik minimaal in, niet snel zal iemand uit een groot land deze positie krijgen, gunnen de andere “grote jongens” hem niet.
Maar goed, ik heb in de internationale media nog niet veel gelezen over Balkie! Met name de Nederlandse media schatten zijn kansen groot in lijkt me zo…. de EU een project van nationalistische landjes?
Met JP op anti-war gaat de FP inderdaad flink de fout in. Het zou me overigens niet verbazen als er in dat kolommetje meer sterretjes onterecht zijn uitgedeeld.
@1: De Franse wiki noemt alleen Blair, Juncker, Rasmussen (de huidige NATO-voorzitter) en Ahern, de Poolse alleen Blair en Juncker. Andere wiki’s speculeren niet (goedzo).
Ik hou het op Juncker, want Blair is gewoon onaanvaardbaar.
Denk nog eens aan de benoeming van Barroso tien jaar geleden. Dat was ook een nobody. Én een grijze muis. Typisch iemand waarmee iedereen wel kan leven, schopt tegen niemands schenen. Doet je niet aan iemand denken?
Sinds wanneer heeft wikipedia analytici in dienst?
Volgens mij heeft Ahern zo veel gefraudeerd dat zijn odds nog wel een stuk beter zouden mogen zijn.
Voor Europa zou het goed zijn als het eens een politicus van formaat aan het hoofd krijgt in plaats van zo’n grijze muis.
Schaf het koningshuis af en maak Beatrix president van Europa.
Herman for president !
Euh, ik bedoel LOL @ #7.
Ik zet in op: Juncker als president & Robinson als minister van buitenlandse zaken.
Te weinig kennis van Oost-Europeanen vrees ik. Eén van beide zal wel uit de nieuwe lidstaten moeten komen.
Bookies proberen de toekomst niet te voorspellen, dat laten ze aan de gokkers over.
Bookies kiezen gewoon een dusdanige odds dat ze met zo min mogelijk risico zo veel mogelijk geld kunnen verdienen.
Dat zijn twee volstrekt verschillende dingen, die vaak door elkaar gehaald worden.
Blair is verre weg de bekendste van alle kandidaten, dus zullen er alleen al om zijn naamsbekendheid veel mensen zijn die op hem gokken. Dan zetten ze zijn quota laag, anders loopt het wedkantoor een te groot risico. Dat zegt helemaal niet over de daadwerkelijke kansen die die (in het ingewikkelde Europese benoemingsspel) heeft.