Bijen en bellen

NIEUWS - Hebben honingbijen nu wel of geen last van de straling van mobiele telefoniemasten? Voor de Raad van State werd onlangs flink met deskundigenrapporten gesmeten maar het finale oordeel is nog steeds niet geveld.

De kwestie speelt in Winterswijk, waar KPN een bouwvergunning kreeg voor het plaatsen van een antennemast van veertig meter hoog. Een tachtig meter verder wonende imker maakte bezwaar en kreeg bij de rechter aanvankelijk gelijk: de vergunning werd vernietigd. Daarop stapten college van B & W van Winterswijk en KPN naar de Raad van State.

De imker voerde aan dat de elektromagnetische velden van de UMTS-antennes het Colony Collapse Disorder (CCD), het plotseling verdwijnen van bijenvolken, tot gevolg zal hebben.

Het college heeft bij de Raad van State betoogd dat niet aannemelijk is dat de antennes schade voor bijen veroorzaken en voerde diverse wetenschappelijke studies aan die dit onderbouwen. De studies die wél schadelijke effecten erkennen, hebben betrekking op andere situaties, aldus het gemeentebestuur. Aangevoerd is verder dat het aan de imker is om de schade wetenschappelijk onderbouwd te ‘bewijzen’. Daar gaat de hoogste bestuursrechter nu in mee: het is niet aan de vergunningverlener om aan te tonen dat de schade níet zal optreden.

De aangehaalde wetenschappelijke studies, zowel Nederlandstalig als Engelstalig, worden allemaal genoemd in de uitspraak van de Raad van State. Volgens de Raad van State heeft Winterswijk zijn best gedaan en is onvoldoende zeker dat schadelijke stralingseffecten de vergunningverlening in de weg staan.

De imker kwam vervolgens  met een serie andere – ook allemaal geciteerde – studies, die onder meer concluderen dat de straling het zogeheten ‘working piper’ ofwel ‘zwermsignaal’veroorzaakt, het signaal dat bijen afgeven als teken om uit te zwermen. De Raad van State was ook hier niet door overtuigd: de door de imker overgelegde onderzoeken ‘geven weliswaar een beeld van mogelijke schadelijke effecten van die straling op bijenpopulaties, maar deze zijn daarmee geen algemeen aanvaarde wetenschappelijke inzichten’. Alternatieve locaties voor de antenne vielen volgens het college van B & W af omdat omwonenden daar te veel direct zicht op de mast zouden hebben, of omdat er mogelijke verblijfplaatsen van vleermuizen in de bosjes ter plaatse zitten. Al met al mag de mast in Winterswijk op de oorspronkelijk gedachte plek worden gebouwd, oordeelt de Raad.