Stefan Verwer

33 Artikelen
26 Reacties
Achtergrond: Jay Huang (cc)
Stefan Verwer is directeur van mediastichting lokaalmondiaal. Met lokaalmondiaal richt Stefan zich op het maken van documentaires en televisieprogramma’s over internationale samenwerking en globalisering. Dit soort onderwerpen worden nog wel eens als oudbollig of zelf geitenwollensokkerig ervaren. Volgens Stefan hoeft dat niet; via bijzondere multimediale journalistieke producties kun je nog steeds een publiek boeien dat avonden lang voor Hart van Nederland hangt.

In 2007 produceerde Stefan de documentaire ‘Een heilig beroep’ en kwam er een publicatie uit; ‘Overleven Verplicht’, waar ook Carlos aan heeft bijgedragen. Zie www.overlevenverplicht.nl. Via de herdenking van de moord op de vier Nederlandse journalisten in El Salvador 1982, richtte de Nederlandse media zich voor heel even weer op het Midden-Amerikaanse land.

2008 is het jaar van het voetbal, in elk geval voor Stefan, die de website www.roadto2010.nl lanceerde in het kader van het gelijknamige project. Doel van het project is om in de aanloop naar het wereldkampioenschap voetbal in Zuid-Afrika (2010) de dynamiek van het Afrikaanse voetbal te laten zien. Afrika is vaak negatief in het nieuws, met The Road to 2010, worden ook de andere kanten van Afrika belicht. Ook daar is een collega-blogger van sargasso betrokken; logisch natuurlijk: Arnold Pannenborg.
Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Het Schnabbelcircuit

Ook oud-premier Brown gaat het schnabbelcircuit in. Voor maar 100.000 dollar komt Brown een uur lang bij u speechen. Voor 20.000 dollar extra krijgt u mevrouw Brown er ook nog is bij. Koopje, niet? Wel vergeleken bij de echte prominenten zoals Clinton en Blair. Clinton heeft ooit op een gelukkige dag $475.000 verdiend voor twee speeches in Canada en Blair kost ongeveer 2.000 pond per minuut. 15 minuten praten en een modaal jaarsalaris is binnen. Het is ongelooflijk om te zien hoeveel geld er om gaat in dit circuit. Zo zijn mensen bijvoorbeeld ook bereid om in 2007 $200.000 te betalen voor een speech van Rudolph Giuliani, burgemeester van New York.

Hierdoor aangespoord heb ik even rondgekeken in het Nederlandse schnabbelcircuit. En wat gelijk opvalt is dat iedereen, maar dan ook echt iedereen die ooit ergens bekend van is geweest, is in te huren voor speeches, presentaties of wat dan ook. (En dan ook echt alles en iedereen).

Binnenkort een feestje en een zak met geld over? Laat Anita witzier het presenteren. ?6500 Voor maar liefst 4 uur. Iemand anders kan ook. Misschien bent u meer een fan van Catherine Keyl (?5950) of Daphne Deckers (?5500). Liever een jonger iemand? Kan geregeld worden, met Fatima Moreira de Melo vanaf 5500 euro. Of een man. Cornald Maas (?3500) bijvoorbeeld.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Quote van de Dag: Mat Herben

[qvdd]

“Nog voordat er een regeerakkoord is en voordat Geert Wilders ook maar één zin heeft uitgesproken in New York heeft ‘progressief’ Nederland zijn oordeel al klaar. Het gaat immers niet om inhoud en zelfs niet om Geert Wilders. Ten diepste gaat het om het behoud van de macht, om teleurstelling dat links buitenspel staat”.

Mat Herben heeft ook een mening. hij ageert tegen wat hij noemt de ‘linkse gedachtenpolitie’.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Nederland moet relatie met Suriname herzien

De bevolking van Suriname verkoos de Mega Combinatie boven de andere partijen, waaruit de benoeming van Bouterse als president volgde . Of dit een goede beslissing is geweest moet later blijken, maar vast staat dat Suriname hierdoor internationaal enige vorm schade zal oplopen. Nederland heeft internationaal gezien een hoog aanzien als het gaat om recht en rechtspraak en heeft Bouterse veroordeeld tot een gevangenisstraf van 11 jaar voor 6 drugstransporten. Het kan niet anders dat de samenwerking van verschillende landen op het gebied van drugsbestrijding met Suriname wordt aangetast. En toevallig wordt in december een grote drugsconferentie gehouden van de Organisatie van Amerikaanse Staten. En die wordt ook nog is gehouden in Paramaribo. De VS heeft natuurlijk wel haar steun uitgesproken, maar zal terughoudend zijn om de miljarden van de ‘war on drugs’ aan Suriname te besteden.

Bernard Welten had volkomen gelijk toen hij de samenwerking met de Surinaamse politie wilde opschorten. Niet alleen omdat de Nederlandse politie zich niet kan inlaten met oud-dictators, maar ook vanwege het drugsverleden van Bouterse. De Nederlandse politie kan Suriname niet meer zien als volwaardig partner. Hirsch Ballin was het hier niet mee eens en vond dat de de regering beoordeeld moest worden op haar daden en benoemingen. Daar kunnen we nu al mee beginnen. Het moge duidelijk zijn dat Bouterse geen grote vriend van Nederland zal worden. Dat begon al met de schoffering van de Nederlandse ambassadeur, maar ook in zijn speech maakte hij enkele sneren naar Nederland. Terwijl hij ook heeft gezegd ?I reach out my hand to everyone who feels that they are adversaries and ask them to leave the past behind so we can build this country together? (The Guardian, 23 Juli). Dat geldt blijkbaar niet voor Nederland, aangezien Bouterse er meerde keren op heeft gewezen dat zijn contacten met Europa zullen lopen via Frans-Guyana en dat Suriname zich meer zal richten op China en Brazilië.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Wat te doen met het WK

Hadden wij het even mis met zijn allen. Dachten wij (samen met alle andere media) dat de FIFA allemaal rare en onredelijke eisen stelt en de kandidaatlanden zo chanteert dat ze die gewillig opvolgen. Nee hoor, de FIFA is een alleszins redelijke organisatie die ook nog is allerlei goede dingen doet in de wereld, aldus KNVB-baas Harry Been in Nova. En die onredelijke eisen, dat zijn gewoon ‘misverstanden’.

Pele met Blatter(foto= Flickr/World Economic Forum)

Het eerste misverstand was volgens Been dat de FIFA in Nederland geen belastingen en BTW hoeft te betalen. ?Het is logisch dat de FIFA hier geen belastingen hoeven te betalen, dat doen ze in Zwitserland?. Dat klopt in principe (p.55). Maar daarna komt het interessante, namelijk dat FIFA een lijn voorstelt die alle landen kunnen volgen, om te zorgen dat ‘de belastingsystematiek geen verschillen geeft, want dat zou oneerlijk zijn’. Been: ‘wij hoeven deze lijn natuurlijk niet te volgen, maar als we serieus mee willen doen moeten we dat natuurlijk wel doen’. Je moest er donderdagavond even doorheen prikken, maar feitelijk staat hier dat Nederland braaf doet wat FIFA zegt. En deze ‘lijn’ zal vast niet ongunstig voor de FIFA uitpakken. Ab Klink stuurde namens het kabinet een brief naar de kamer, met daarin de eisen die FIFA stelt:

‘De FIFA vraagt ook fiscale vrijstelling dan wel compensatie voor een aantal belastingen (waaronder BTW op de toegangskaarten). Deze kunnen oplopen tot maximaal ? 300 miljoen.’


Maar ik vraag me hierbij af waarom de FIFA dit als eis formuleert, als het volgens de wet toch al zo geregeld is, zoals Been beweerd. Waarom moet hiervoor dan een aparte regeling worden opgesteld? Is er soms toch iets raars mee?

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Eén Afghanistan, drie oorlogen

Om de situatie in Afghanistan goed te kunnen begrijpen, moet je weten dat er verschillende oorlogen aan de gang zijn. Daarbij zijn geen van alle nuttig voor wat eigenlijk het belangrijkste zou moeten zijn: Het wederopbouwen van Afghanistan.

Intern wordt de oorlog in Afghanistan gezien als een burgeroorlog tussen verschillende grote groepen en clans. Deze clans bestaan weer uit subclans en hebben ook onderling vaak generaties lange vetes. Het is niet voor niks dat het Nederlandse leger er jaren over gedaan heeft om die organisatiestructuur in Uruzgan te begrijpen. Er zijn wel een aantal hoofdgroepen te zien. De belangrijkste daarvan zijn de Oezbeken, de Tadzjieken, de Hazara?s en de Pashtun. De huidige regering wordt voor het overgrote deel gevormd door de eerste drie (Karzai is overigens een Pashtun, maar wordt eigenlijk amper meer zo gezien. Hij was tenslotte degene onder wiens bevoegdheid de NAVO de macht uit handen van de Pashtun nam).

De oorlog wordt intern dan ook gezien als een opstand van de Pashtun gemeenschap tegen het regime van de drie andere groepen. Even voor de duidelijkheid, de Taliban wordt gevormd uit de verschillende groepen van de Pashtun. De Taliban waren eigenlijk de eerste die de Pashtun echt konden verenigingen. Op die manier konden zij ook ergens in de jaren ?90 het land overnemen, tot ze in 2001 weer werden verjaagd. De Pashtun zitten voor het overgrote deel in het zuiden, voor een deel in het oosten van Afghanistan en deels in West-Pakistan. De medressen (Islamitische scholen) van Pakistan zijn van oudsher een bron geweest van jonge strijders bij de Taliban (Taliban betekent ook zoiets als ?iemand die zoekt naar religieuze kennis?).

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Belemmering in de ontwikkeling: importtarieven voor bloemen uit Kenia

bloemen200Als je de discussie over ontwikkelingslanden en armoede leest lijkt het alleen nog maar te gaan over niet effectieve hulpverlening en ontwikkelingslanden die zich niet aan kunnen passen aan klimaatverandering. De discussie over handel lijkt, ondanks de succesvolle Groene Sint actie van Oxfam Novib, ver naar de achtergrond gedrukt.

Zo kreeg de bijeenkomst van de Wereldhandelsorganisatie nauwelijks aandacht in de media en daar was dan ook alle reden toe, want van het streven naar vrije handel, wat de WTO hoog in haar vaandel heeft, komt nog maar weinig terecht. Dit tot grote ontzetting van onder andere onze staatssecretaris van Economische Zaken Frank Heemskerk, die Nederland in Genève vertegenwoordigde en grote waarde hecht aan een open en eerlijk wereldhandelssysteem. Nou ja, zou Heemskerk echt zo teleurgesteld zijn? Als hij dat al zou zijn, dan zal hij het bericht dat de Europese Unie (EU) Kenia dreigt met een importtarief op de import van bloemen, als het Oost-Afrikaanse land een vrijhandelsverdrag (!?) met de EU niet snel tekent, met afgrijzen hebben gelezen.

Sinds een aantal jaar onderhandelt de EU met verschillende Afrikaanse landen over vrijhandelsverdragen. Deze verdragen worden echter door experts als erg nadelig voor ontwikkelingslanden beschouwd. Deze landen zouden namelijk hun importtarieven afschaffen voor alle importen uit de EU. Daar zitten veel ontwikkelingslanden, waaronder Kenia, niet erg op te wachten, dus verlopen deze onderhandelingen op z’n zachtst gezegd traag. Tijd dus voor de Europese Commissie (die namens de EU lidstaten deze onderhandelingen voert) om hardere maatregelen aan te kondigen: als de Oost-Afrikaanse Gemeenschap (waar Kenia onderdeel van uitmaakt), die gezamenlijk met de EU onderhandelt over het vrijhandelsverdrag, niet snel een nieuwe handelsovereenkomst met de EU ondertekent, dan zullen alle exporten uit de landen van de Oost-Afrikaanse Gemeenschap, Kenia incluis, weer kunnen rekenen op forse importtarieven aan de Europese grenzen.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

De klimaathype

Onderstaande column sprak Stefan Verwer: directeur Lokaalmondiaal gisteren uit op de Grote Ontwikkelingsquiz die jaarlijks in LUX Nijmegen wordt georganiseerd. Hij gaat in op het (on)gelijk van Hans Labohm en op de invloed van de klimaathype op ontwikkelingsorganisaties.

Het is onrustig in klimaatland… En dat heeft nu eens niet te maken met de voorbereidingen voor Kopenhagen – Nee, het heeft te maken met het feit dat steeds meer wetenschappers openlijk hun twijfels uiten over het wetenschappelijk bewijs voor het bestaan van de klimaatproblemen.

Na de alarmerende film ‘An Inconveniant Truth” van Al Gore wist de hele wereld het zeker: wij hebben een groot probleem. Wetenschappers claimden dat het nu 99% zeker was: het klimaat verandert door toedoen van de mens en als de wereld niks doet, dan zijn de problemen onoverkomelijk en onomkeerbaar. De enkele criticus die nog over bleef werd de mond gesnoerd, want de wereld was overtuigd van de klimaatproblematiek.

De belangrijkste kritiek op Al Gore was in de afgelopen jaren dan ook dat hij zich weliswaar voordoet als de wereld klimaat kampioen, maar dat zijn energiegebruik in zijn huis allesbehalve als duurzaam te kwalificeren valt.

Naar verluidt zou de ´Gore mansion`, het optrekje van Gore in Louisiana evenveel energie per maand verbruiken dan een gemiddeld Amerikaans huishouden in een jaar.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Sponsoring zou niet nodig moeten zijn

Ministeries stoppen met sponsoring televisieprogramma’s’ , dat is het resultaat van de ministerraad van vrijdag 27 juni. Een heldere maatregel, die moet breken met de ongewenste beïnvloeding van omroepen. Het feit dat de overheid buiten het kader van de mediawet omroepen ondersteunt, lag al langere tijd onder vuur. Logisch, want de publieke omroepen ontvangen jaarlijks miljarden aan financiering van het ministerie van Onderwijs, Cultuur & Media.


Tel daarbovenop de taak die de publieke omroepen vanuit de mediawet hebben om pluriformiteit in de programmering te bieden: ‘Pluriformiteit slaat verder op een gevarieerd aanbod. Het is de taak van de publieke omroep een waaier aan programma’s te verzorgen: met uiteenlopende onderwerpen, in diverse genres, en voor grote en kleine doelgroepen. Het accent ligt daarbij op informatie, educatie en cultuur, maar amusement hoort evenzeer in het pakket’, aldus de minister in een toelichting op de mediawet.

‘The devil is in the detail’ en wel in de formulering dat amusement ook tot het takenpakket van de omroep hoort. Juist op dat punt lijkt de publieke omroep steeds minder onderscheidend van de commerciële omroepen. In de strijd om de kijker is alles geoorloofd en worden de budgetten in toenemende mate ingezet op de grote kijkcijfertrekkers, met misschien wel als grootste succes het terughalen van de voetbalrechten van de eredivisie naar de NOS. Als groot voetballiefhebber ben ik blij met goede journalistieke verslaggeving over voetbal, maar tegelijkertijd moet je je afvragen of de publieke omroep zo onderscheidend is in haar verslaggeving in vergelijking tot de commerciële zenders, dat dit een dergelijke investering van publieke middelen rechtvaardigt.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Varkenshandel met Afrika

En weer hebben we een voorbeeld van de kracht van handel om ontwikkeling ongedaan te maken: deze keer is het de export van varkensvlees vanuit de Europese Unie, die boeren in ontwikkelingslanden in grote problemen brengt.

We kennen de lange reeks van verhalen over oneerlijke handel: de export van rundvlees die Zuid-Afrikaanse veeboeren hun inkomen ontnam, blikjes Italiaanse tomatenpuree die de markt in Ghana overspoelden, melkpoeder die de ontwikkeling van de Tanzaniaanse zuivelsector onder druk zette totdat deze door een importtarief werd beschermd. Meer recentelijk brachten uien exporten naar Senegal lokale boeren tot vertwijfeling. En het waren importen van bevroren kippenpootjes die pas na massaal verzet van boeren in Kameroen werden stopgezet door de regering van het land. Ghanese boeren stranden daarentegen op een veto van Internationale Financiële Instellingen toen zij het parlement zover hadden gekregen een zelfde importmaatregel aan te nemen. Niet in overeenstemming met het liberaliseringbeleid dat het mondiale handelsbeleid bepaald. Een beleid wat actief wordt selectief lijkt toe te passen als het gaat om het Europese landbouwbeleid.

Op 29 november neemt de Europese Commissie een verordening aan (nr. 1410/2007) via welke zij een exportrestitutie op varkensvlees naar Afrika opnieuw introduceert. Men wil voorkomen dat de Europese export van varkensvlees zou lijden onder de stijgende prijzen op de wereldmarkt. Met de exportrestitutie zijn Europese boeren in staat om hun varkensvlees onder de wereldmarktprijs te verkopen. Een slimme truc, die al eerder werd toegepast, getuige de lange reeks van voorbeelden die hierboven reeds genoemd zijn.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Boycot de Spelen NIET!

De media staan er weer vol mee: de protesten tegen de Olympische Spelen. Heel London was dit weekend uitgelopen om de Olympische fakkel door de straten te begeleiden met leuzen, waarin protestanten opriepen de Spelen in Peking te boycotten. In Parijs ging het net zo en in de Verenigde Staten dient zich eenzelfde scenario aan. Ondertussen genieten Westerse regeringsleiders er enorm van; bondskanselier Merkel gaat niet naar de openingsceremonie en Sarkozy stelt eisen aan zijn komst, maar heeft met zijn optreden er waarschijnlijk voor gezorgd dat de Franse atleten een batch dragen tijdens de openingsceremonie dat ze toch echt voor vrijheid van meningsuiting zijn! Gordon Brown gaat omdat de Dalai Lama ook gaat (en omdat het Verenigd Koninkrijk de volgende spelen organiseert) en gisteren in Netwerk wist ook oud-minister president Dries van Agt te melden dat het erg verwonderlijk zou zijn als kroonprins Willem-Alexander en minister-president Balkenende op de openingsceremonie zouden verschijnen.

Begrijp me niet verkeerd; ook ik veroordeel het Chinese regime en de wijze waarop zij in Tibet optreedt. Maar ik verwonderde mijzelf dat de aanblik van de demonstranten die de vlam proberen af te pakken bij mij een gevoel van afkeer opriep. Iedereen is op de Olympische Spelen gedoken om de aandacht te vragen voor Tibet en dat is goed, maar tegelijkertijd groeit bij mij de overtuiging dat de keuze om de acties te richten op de Olympische Spelen volstrekt verkeerd is. Een keuze die overigens wel de hypocrisie van onze maatschappij bloot legt.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Het wonderlijke levensverhaal van Nii Lamptey

Al enkele weken volgen een aantal mensen, waaronder sargasso-collega blogger Arnold Pannenborg, de Afrika Cup in Ghana. Voor verschillende media worden weblogs, artikelen en filmreportages gemaakt. Vanmiddag is dan eindelijk de finale, waar niet thuisland Ghana en topfavoriet tegen elkaar uitkomen, maar waar Kameroen en regerend kampioen Egypte het tegen elkaar opnemen.

Zoals jullie merken kijken wij verder dan het voetbal. In het voorlopig laatste posjes is het nu al veelbesproken item ‘Wereldvoetballer wordt schooldirecteur’ over de Ghanese ex-voetballer Nii Lamptey, welke voor VolkskrantTV werd gemaakt. Een uitgebreid artikel over Lamptey is dit weekeinde te lezen in de Volkskrant of op de roadto2010.nl. De reportage gaat over de bijzondere band tussen Nii Lamptey (oud-voetballer van onder andere PSV Eindhoven) en zijn voormalige coach Aad de Mos. Kijk en geniet van deze reportage uit Ghana:


Nadat deze reportage gemaakt was gingen we naar de training van Vitesse en we hadden daar een interview met Aad de Mos waarin hij werd gevraagd om te reageren op de loopbaan en het leven van Lamptey. Na het zien van de beelden reageert Aad de Mos emotioneel en zegt hij zijn steun toe aan de school van Nii Lamptey. Deze beelden zijn op 7 februari ook al vertoond in De Wereld Draait Door.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Supportersfeest in Accra

Gemist op televisie? Niet in het Nieuws? de beleving van de eerste wedstrijd van Ghana op de African Cup of Nations. Andre van der Stouwe en Marc Broere zaten tijdens de openingswedstrijd niet in het stadion, maar zaten er bewust buiten: “Het was een overgetelijke ervaring om hier getuige van te kunnen zijn”. Marc Broere legt uit op de website roadto2010.


Wat mij opviel waren verschillende dingen. Het is in Nederland ondenkbaar dat er bij een voetbalwedstrijd buiten het stadion meer mensen zijn dan binnen het stadion. Het is in Nederland niet voor te stellen dat er tijdens bijvoorbeeld Feyenoord-Ajax aan de poorten van de Kuip nog eens tienduizenden mensen aan het feestvieren zijn. Verder konden de enkele duizenden supporters van Guinee gewoon in een lange optocht richting het stadion lopen, dwars door de haag van uitzinnige supporters van Ghana heen. En dat zonder politiebewaking. Stel je dat eens voor bij bijvoorbeeld Nederland-Engeland of FC Utrecht-Feyenoord.
Buiten het stadion ontmoette ik een Braziliaanse verslaggever van Reuters die al vele jaren lang iedere Afrika Cup verslaat. Hij was uit het stadion weer naar buiten gelopen. ‘Binnen is het stiller dan buiten’, zei hij. ‘ Dit hierbuiten is het echte Afrikaanse voetbal. Niet dat wat er in het stadion gebeurt.’ Het scoreverloop van de wedstrijd kon niet beter voor ons item. Tijdens de aftrap zaten we in een stampvol poolcafe vol uitzinnige supporters. Daarna reden we door uitgestorven straten . Vooral in de armere wijken van Accra zaten grote groepen mensen met z’n allen voor een televisie buiten te kijken. Wat opviel was het gemengde publiek: net zoveel meisjes als jongens. Toen het eerste doelpunt uit een penalty van Ghana viel reden we midden op een uitgestorven weg. Het was opvallend hoe snel het nieuws van het doelpunt als een lopend vuurtje rondging. Binnen enkele seconde kwamen mensen naar buiten om het doelpunt te vieren.

Volgende