Nick Ottens

54 Artikelen
26 Waanlinks
263 Reacties
Achtergrond: Jay Huang (cc)
Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

het Saillant | Stelen van de rijken is niet solidair

SaillantLOGOStelen van de rijken is niet solidair.

“Haal het geld waar het zit,” is het devies van Agnes Kant. De fractievoorzitster van de Socialistische Partij vindt dat een “solidair” antwoord op de crisis. De breedste schouders dragen de zwaarste lasten, niet?

De SP verstaat rechtvaardigheid als gelijkheid. Het ideaalbeeld van de partij is een samenleving waarin geen enkel onderscheid bestaat; waarin mensen niet slechts gelijke kansen maar gelijke baten kennen.

Met het streven naar gelijkwaardigheid daarentegen is niets mis. Maar wat betekent die gelijkwaardigheid wanneer succes wordt afgestraft ten bate van de “zwakkeren in de samenleving”? Wat betekent succes wanneer de keerzijde ervan een kleingeestige mentaliteit is die van overheidswege wordt ondersteund?

Kant beklaagt zich erover dat “de bonuscarrousel alweer op volle toeren draait” in de bankenwereld. Buitensporige beloningen vertegenwoordigen inderdaad een probleem, in de eerste plaats voor het bedrijfsleven zelf, echter Kant gaat geheel voorbij aan de reden dat bonussen bestaan: omdat meerverdieners maar liefst de helft van hun reguliere inkomen subiet aan de fiscus mogen overmaken.

Mensen willen graag geld verdienen en daar is niets mis mee. Mensen die succes kennen willen dat graag erkend zien en ook daar is niets mis mee: een uitmuntende prestatie verdient een excessieve beloning wat anderen aanmoedigt naar hetzelfde te streven. “Gelijkheid in beloning,” daarentegen, “ontneemt individuen het morele recht op de vruchten van hun arbeid,” schrijft de Leidse econoom Auke Leen. “Als een individu het recht heeft op zijn eigen leven, heeft hij ook het recht dat in stand te houden: op de vruchten van zijn eigen arbeid.”

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

het Saillant | Goed dat Obama zich eindelijk verdedigt

SaillantLOGOObama moet de Republikeinen aanspreken op hun bangmakerij. De burger geeft weinig om een president die zijn eigen beleid maar nauwelijks verdedigt.

Afgelopen vrijdag confronteerde President Barack Obama enkele vooraanstaande leden van de Republikeinse Partij in Baltimore, Maryland (video). Hij beantwoordde hun vragen, degelijk doch assertief, en weerlegde de belachelijke beschuldiging dat zijn partij het land aan een communistisch schrikbewind zou overleveren. De linkse media waren dan ook extatisch terwijl het populistische Fox News twintig minuten voor het einde van het spektakel overging tot de orde van de dag.

Op de vraag waarom zijn regering geen belastingverlichting voorstond antwoordde Obama dat de Recovery Act wel degelijk belastingen verlaagd heeft: voor de overgrote meerderheid van de Amerikaanse bevolking zelfs. Waarom steunden de Republikeinen hem hierin niet, vroeg de president zich hardop af.

Ook de gezondheidszorg kwam aan bod. Obama betichtte de oppositie ervan zijn hervormingsagenda voor te stellen als “een soort bolsjewistisch plot.” Op die manier geven zij zich weinig ruimte om samen te werken, aldus Obama. “Wat jullie jullie achterban vertellen is: deze kerel doet allerlij gekke dingen die Amerika zullen vernietigen.”

De Republikeinen reageerden door te stellen dat de Democraten hen buitensloten. Onzin, volgens Obama. “Ik ben geen ideoloog,” zei hij. Als de Republikeinen goede ideeën hebben, staat de regering daarvoor open. Sterker nog: een niet onbelangrijk Republikeins plan is door de Democraten overgenomen, namelijk het toestaan van verzekeringsmaatschappijen om in het gehele land zaken te doen, in plaats van in slechts één of enkele staten.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

het Saillant | De grillen van de massa

SaillantLOGOGeen regering moet zich laten leiden door de grillen van de massa.

Groot-Brittannië komt dit jaar met een extra belasting op de bonussen van bankiers terwijl President Barack Obama vorige week de Financial Crisis Responsibility Fee aankondigde. In beide landen hield al maandenlang volkswoede jegens bankiers huis. Soortgelijke kreten als “Laat de rijken de crisis betalen!” worden aan onze kant van de oceaan gehoord. Overheden wereldwijd laten zich door dit sentiment leiden en komen met nieuwe wetgeving om banken en bankiers in te tomen.

“We willen ons geld terug,” verklaarde Obama tijdens de aankondiging van zijn nieuwe belasting, “en we gaan het halen ook.” Het Witte Huis pochte dat de regeling slechts “grote” banken treft. Hebben zij minder dan $50 miljard in huis dan hoeven banken niet bij te dragen. Op deze manier zal maar liefst 60% van de opbrengst van ’s lands tien grootste banken komen—ook al hebben zij het merendeel van de befaamde kapitaalinjecties reeds terugbetaald. Dat is volgens de president niet genoeg. “Als deze bedrijven gezond genoeg zijn om gigantische bonussen te kunnen betalen dan zijn zij zeker gezond genoeg om elke cent aan de belastingbetaler terug te betalen.”

In feite krijgt de belastingbetaler natuurlijk geen cent van het geld te zien. De overheid heeft immers miljarden moeten lenen om de banken uit de brand te helpen en moet nu het eigen huishoudboekje op orde zien te krijgen.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Overheid eist toegang to woning

Dat het huidige kabinet graag een kijkje achter de voordeur neemt is weinig nieuws. Dat het miljoenen Nederlanders aan controlebezoeken wil onderschikken is dat wel. Volgens een wetsvoorstel dat in behandeling is bij de Tweede Kamer moeten uitkeringstrekkers ambtenaren voortaan de woning binnenlaten, zelfs wanneer zij niet van fraude of enig misdrijf worden verdacht.

De regeling gaat niet slechts op voor bijstandsgerechtigden; ook weduwen en weduwnaren, wezen, arbeidsongeschikten en gepensioneerden vallen onder de wet alsmede de kinderbijslag. Wordt de ambtenaar toegang geweigerd dan mag de kinderbijslag zonder slag of stoot worden ingehouden. De overige uitkeringen worden in zo een geval nog slechts voor de helft uitgekeerd. Gemeenten, de Sociale Verzekeringsbank en het UWV mogen zelf bepalen wanneer zij toegang tot iemands woning wensen. Er komt geen gerechtelijke instantie aan te pas.

Het kabinet acht de wet noodzakelijk om “het draagvlak van sociale voorzieningen” onder de samenleving te behouden. Er moet een “preventieve werking” van uitgaan. De regering verwacht dan ook niet meer fraudeurs op te sporen. Immers, in geval van verdenking mogen ambtenaren reeds over de vloer komen.

Vanzelfsprekend zou een wet als deze een grove inbreuk betekenen op het huisrecht en de privacy van burgers om maar te zwijgen van het totalitaire karakter van enige regelgeving die burgers bij voorbaat als verdachten behandeld.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

het Saillant | FNV wil succes afstraffen

SaillantLOGOAlleen meerverdieners tot 67 door laten werken is zoveelste poging om succes in Nederland af te straffen.

Jan Berghuis, onderhandelaar Metaal van FNV Bondgenoten moet er niets van hebben, de voorgestelde compensatieregeling voor “zware beroepen” waarmee het kabinet de verhoging van de pensioengerechtigde leeftijd tracht af te zwakken. “Dat is theoretisch Haags tekentafelwerk! Een vreselijk slecht voorstel,” aldus Berghuis.

De vakbondsman noemt het “onmogelijk” om zo een lijst van zware beroepen samen te stellen. Immers, hoe zwaar een beroep ervaren wordt ligt nogal persoonlijk. Reden om het hele idee dan maar te vergeten? Neen!

“Wat mij betreft kan je het recht op AOW beter definiëren langs inkomensgrenzen,” zegt Berghuis. “Een inkomen van 35.000 euro per jaar bruto zou dan een criterium kunnen zijn, dan heb je 90 procent van de zware beroepen wel gehad. Dan wordt de regel: verdien je minder dan 35.000 euro? Dan kan je op je 65ste met pensioen. Verdien je meer, dan moet je nog langer door.”

“We moeten dan alleen nog wat bedenken voor mensen met ploegendiensten,” voegt Berghuis eraan toe. Maar wat te denken van de meerverdieners? Alsof talent nog niet genoeg wordt afgestraft. Wat is hiermee de boodschap van de FNV? Maak carrière, verdiend een aardig salaris—en U wordt verplicht langer door te werken. Zo denkt de vakbond over rechtvaardigheid.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

het Saillant | Smerige Duitse politiek

SaillantLOGODuitse oppositie voert smerig spel omwille van luchtaanval Afghanistan.

De druk op dondskanselier Angela Merkel en haar kersverse minister van Defensie, Karl-Theodor zu Guttenberg, is vorige week toegenomen. Beide zullen begin januari op het matje worden geroepen om wederom uitleg te verschaffen over het NAVO-bombardement in Afghanistan van afgelopen september waarbij maar liefst 142 doden te betreuren waren.

Zu Guttenberg nam in Merkels vorige kabinet zitting als minister van Economische Zaken en Technologie. Hij trad in oktober aan als defensieminister en wist de bondskanselier te overstijgen als ’s lands meest populaire politicus. Zu Guttenberg is de rijzende ster van de Duitse christen-democraten maar hij komt nu onder vuur van de sociaal-democratische oppositie omdat hij zijn mening over de voorgenoemde bombardementen bijstelde. Aanvankelijk beschreef de minister de aanval als gepast maar na enkele weken van wikken en wegen kwam hij tot een tegenovergestelde mening.

Zu Guttenberg zijn voorganger trad reeds af omwille van het incident en de man zelf heeft de hoogste Duitse militair in Afghanistan, Wolfgang Schneiderhan, alsmede een staatssecretaris ontslagen omdat zij informatie achterwege zouden hebben gehouden. Een parlementaire onderzoekscommissie is nu in het leven geroepen om de aanval des te uitvoeriger te bestuderen.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Socialisme houdt India tegen

India socialisme

“Dodelijk arbeidsrecht hindert India’s opkomst,” schreef de Wall Street Journal vorige maand. Ondanks de inspanningen van Premier Manmohan Singh om zijn land naar westerse maatstaven te hervormen weerhoudt de naoorlogse geschiedenis van India met het socialisme het ervan om het kapitalisme daadwerkelijk te omarmen.

De loopgraven worden volgens de krant door het gehele land getrokken. “Fabrieksmanagers, temidden van de wereldwijde economische tegenslag, willen loonkosten drukken en overtollige werknemers afschrijven.” De vakbonden komen daartegen in verzet met acties waarbij soms zelfs slachtoffers vallen.

De Indiase arbeiders zijn gefrustreerd omdat ze het gevoel hebben dat zij maar nauwelijks profiteren van ’s lands groeiende welvaart. Volgens ondernemers wakkeren de vakbonden deze onvrede aan om politieke redenen terwijl een verouderd arbeidsrecht hoognodig aan hervorming toe is. “We kunnen geen kapitalistische land zijn dat een socialistisch arbeidsrecht kent,” aldus het hoofd van een werkgeversorganisatie.

De economie van India heeft de afgelopen jaren een stabiele groei van 8% per jaar doorgemaakt. De middenklasse van het land dijt uit waardoor zowel in de stad als op het platteland de binnenlandse markt groeit. Maar de industriële productie heeft na jaren van opgang een flinke klap te verduren gekregen vanwege de wereldwijde recessie. Bedrijven voelen zich genoodzaakt om te bezuinigen. “De onrust dient,” volgens de Wall Street Journal, “als een herinnering dat India nog een lange weg te gaan heeft voor het naast de andere economische grootmachten van de wereld kan staan.”

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Pathetische vervolging van coffeeshops

Joint

“Ansichtkaarten en aanstekers zijn tegenwoordiger het mikpunt van politiecontroles bij coffeeshops,” meldt De Pers. In een kleinzielige poging om coffeeshops in de hoofdstad te vervolgen krijgen zij door de Amsterdamse Rechtbank boetes opgelegd voor het adverteren van hun ondernemingen op ansichtkaarten, visitekaartjes en aanstekers. Dat is reclame om mensen aan te zetten tot drugsgebruik, aldus de officier van justitie en dat “kan het hele Nederlandse drugsbeleid in diskrediet brengen.” Toe maar.

Volgens De Pers controleert het Horeca Interventie Team van de Amsterdamse politie coffeeshops ongeveer tweehonderd keer per jaar: geen is recentlijk op het verkopen van harddrugs of het plegen van zware overtredingen betrapt. “En dus worden ze vervolgd voor reclame maken.” Niet op billboards of middels advertenties in lokale media; nee, het vermelden van de naam en de website van een shop op een aansteker geldt nu als misdrijf. De rechtbank moest zich “diep in de krochten van de opiumwet wurmen” maar het resultaat mocht er zijn: de souvenirwinkels aan het Damrak mogen rustig asbakken met een wietblad erop verkopen maar de coffeeshop ernaast, die zich ook keurig aan de regels van de gemeente houdt, wordt ervoor bestraft.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

het Saillant | Prestatiemaatschappij maakt geen slachtoffers

SaillantLOGO Een prestatiemaatschappij maakt geen slachtoffers.

Zij die solidair trachten te zijn met de minderbedeelden in de samenleving stellen deze mensen graag als slachtoffers voor: slachtoffers van uitbuiting; slachtsoffers van “het systeem”; of, in de woorden van Agnes Kant, “slachtoffers van onze prestatiemaatschappij.”

De voorvrouw van de Socialistische Partij was verbijsterd over het gebrek aan bijval waarop Marcel van Dam en zijn De Onrendabelen konden rekenen. Van Dam was er volgens haar juist uitstekend in geslaagd om, “zonder hun tekortkomingen te verbloemen, […] de onzichtbare kaste van onrendabelen zichtbaar” te maken. Dat hij wat met de cijfers en feiten draaide deed daar niets aan af.

Het lot van deze “onzichtbare kaste”, die Kant op een aanzienlijke vijftien tot twintig procent van de bevolking beraamt, is de schuld van de “afbraak van de sociale zekerheid” die zich sinds de jaren tachtig heeft ingezet. “Sluipenderwijs hebben politici ons laten wennen aan het idee dat rijen bij de voedselbank acceptabel zijn” maar dat is dus niet zo. We leven hier niet in een socialistische heilstaat!

Met die afbraak van de sociale zekerheid valt het in werkelijkheid wel mee. De groei van de “warme verzorgingsstaat” waarnaar Kant terugverlangt is inderdaad afgeremd maar volgens het Sociaal en Cultureel Planbureau is tussen 1997 en 2007 zowel het aantal kinderen als het aantal ouderen dat in armoede leeft in ons land sterk afgenomen en de algehele inkomensongelijkheid verminderd. Tot op de dag van vandaag worden miljarden besteed aan uitkeringen, toeslagen, het subsidieren van banen, sociale werkplaatsen, en het reïntegreren van voormalige werklozen—en zeker niet altijd met het gewenste resultaat. Toch stelt Kant dat we ons hebben overgeleverd aan een “kille, zakelijke prestatiemaatschappij.” Was het maar zo!

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Zo ziet de wereld Van Rompuy

Herman Van Rompuy

Na het nieuws van gisteravond stroomden de reacties op de verkiezing van Van Rompuy snel binnen. In Engeland is de BBC ervan overtuigd dat Barones Ashton haar nieuwe baan te danken heeft aan de afwijzing van Tony Blair. De zender waarschuwt echter dat zowel zij als Van Rompuy nauwelijks ervaring hebben op buitenlands gebied. De Times had blijkbaar nog hoop dat Blair uiteindelijk als eerste president van Europa zou mogen komen opdraven en lijkt het als een lichte vernedering voor de Labourregering van Gordon Blair te beschouwen dat de voorkeur uitging naar de Belg.

Aan de overzijde van de oceaan is men nog minder enthousiast. CNN klaagt over het ondemocratische proces dat tot de verkiezing van Van Rompuy heeft geleid en citeert een Indiase ambtsbekleder die weinig over de kersverse president te spreken is. Volgens de New York Times is zijn benoeming tekenend voor de problemen waarmee Europa worstelt en zal het de Unie ervan weerhouden om een krachtigere plaats in de wereld in te nemen. De Wall Street Journal deelt deze mening en benadrukt nog eens hoe onbekend ook Ashton is. Desalniettemin noemt de krant de keuze voor Van Rompuy een bescheiden overwinning voor Europese federalisten.

Volgende