Maurits Denekamp

6 Artikelen
Achtergrond: Jay Huang (cc)
Foto: copyright ok. Gecheckt 15-03-2022

Rubio opvolger van Romney

In de Florida is de Republikeinse conventie in volle gang. Vandaag spreekt presidentskandidaat Romney, en hij wordt aangekondigd door rijzende ster Marco Rubio. Wie is deze selfmade Latino en maakt hij kans Romney’s opvolger te worden?

Het is goed mogelijk dat Amerika op zes november 2012 het tijdperk Romney in gaat. Hij kan dan de 45e president van de Verenigde Staten worden en zijn stempel gaan drukken op de politieke besluitvorming. Ondertussen is zijn opvolger zich al aan het warmlopen. Als Senator namens de staat Florida is Marco Rubio hard aan de weg aan het timmeren. De zoon van Cubaanse immigranten is dé rijzende ster binnen de Republikeinse Partij en het ziet er naar uit Rubio over vier jaar een serieuze kandidaat is voor het presidentschap.

Naast Paul Ryan toonden de Amerikaanse media opmerkelijk veel interesse in Rubio in de aanloop naar de bekendmaking van de Republikeinse running mate. Uit een peiling van CNN kwam naar voren dat 28% van de Republikeinen Rubio graag aan de zijde van Romney had gezien in de Republikeinse campagne. Romney koos echter voor Ryan en daarmee voor ervaring. Geen ramp voor Rubio. Sterker nog, dit is alleen maar voordelig voor de Senator.

Foto: copyright ok. Gecheckt 24-02-2022

‘Romney Hood’: klem in één-tweetje Reid en Obama

Het is een politieke meesterzet, de opzet en afronding van de politiek aanval die de Democratische Partij vorige week inzette. Harry Reid en Barack Obama hebben Mitt Romney vastgezet op een gevoelig punt, zijn belastingaangiftes. Wat de Republikeinse kandidaat ook doet, hij komt er niet zonder kleerscheuren vanaf.

Democratisch meerderheidsleider in de Amerikaanse Senaat, Harry Reid, liet vorige week als eerste van zich horen. De ervaren Democraat uitte de opvallende beschuldiging dat Mitt Romney tien jaar lang geen cent belasting heeft afgedragen. Reid stelt dat hij dit van iemand heeft vernomen die nauw verbonden is aan Bain Capital, de investeringsmaatschappij die Romney oprichtte. Uiteraard geeft Reid zijn bron niet prijs. Op z’n zachtst gezegd een opmerkelijke beschuldiging, haast ongeloofwaardig.

Het is toch niet mogelijk dat een intelligent persoon met zoveel ervaring in zowel het zakenleven als de politieke arena geen belasting afdraagt. Dit zou toch een keer moeten uitkomen? Al helemaal tijdens een presidentiële campagne waar het wroeten in het verleden van een kandidaat eerder regel dan uitzondering is. Toch?

Het maakt niet uit, deze vragen doen er namelijk niet toe. De beschuldiging is een voorzet van Reid aan Obama. De inhoud is ondergeschikt aan de vorm. De vorm is extreem, de verpakking van een boodschap bedoeld om de interesse van de landelijke media te wekken en de kiezer te bereiken. Het gaat om de impact, niet om wat er eigenlijk wordt gezegd. Reid zijn voorzet bleek op maat.

Foto: copyright ok. Gecheckt 15-11-2022

Romney’s Latinoprobleem

De Latijns-Amerikaanse bevolking in de Verenigde Staten vormt de snelst groeiende kiezersgroep. De groep is daarmee van groot belang zijn voor de campagnes van de twee presidentskandidaten in de Verenigde Staten. Voor Mitt Romney zijn zowel de obstakels als de kansen verbonden aan de Latino Vote groter dan voor Barack Obama. Het is een belangrijker thema voor de Republikeinse presidentskandidaat.

In 2010 werd in Arizona een anti-immigratiewet aangenomen. Deze wet maakt illegale immigratie een misdrijf op zowel federaal als statelijk niveau. Middels de wet is het voor de autoriteiten mogelijk gemaakt om een verdacht illegaal immigrant om papieren te vragen. Voorheen kon dit alleen als een persoon werd verdacht van het plegen van een misdrijf. De Latino bevolking is dé groep in de Amerikaanse samenleving waar het woord ‘illegaal’ mee wordt geassocieerd.

Nu de verkiezingsstrijd op gang komt is het een gevoelig onderwerp in de maak waar Obama eenvoudig zijn voordeel mee kan doen als fel tegenstander van deze wet. Op initiatief van zijn regering ligt de wet bij het Amerikaanse Hooggerechtshof.

Romney daarentegen heeft, geheel in lijn met de overtuigingen van zijn partij, zich altijd uitgesproken als een voorstander van een strenger immigratiebeleid. Over de anti-immigratiewet betoogde Romney dat het een situatie moet creëren waarin illegalen zelf tot de conclusie komen dat het geen zin heeft om in de Verenigde Staten te blijven omdat ze niet over de juiste papieren beschikken om werk te vinden. Het moet leiden tot self-deportation, oftewel op eigen initiatief  teruggaan naar het land van herkomst.

Foto: copyright ok. Gecheckt 26-10-2022

Het economisch populisme van Barack Obama

Terwijl de Republikeinen druk in de weer zijn met de voorverkiezingen heeft Barack Obama zijn campagne voor het presidentschap uitgerold. De motoren van Obama for America draaien warm. In de eerste uitingen van Obama valt op dat hij een populistische frame in zijn betoog verwerkt. Obama, de vertegenwoordiger van het volk, tegenover de economische elite. Mitt Romney, zijn aanstaande tegenstander in presidentsverkiezingen, is het stereotype van deze elite.

In eerste instantie klinkt het vreemd, Barack Obama en populisme? Er kleeft een negatieve bijsmaak aan het woord populisme waarmee we Obama niet zo snel associëren. Bovendien werd deze rol in de Amerikaanse politiek toch al vervuld door Tea Party champions als Sarah Palin?

Het economisch populisme is geëvolueerd uit het traditionele populisme, waarvan de tegenstelling tussen de machthebbers en het volk de kern van het politiek discours vormt. Het populisme van Obama berust op economische principes. Ten grondslag ligt het antagonisme tussen de rijke bovenklasse en de rest van Amerika. In het bijzonder spreekt Obama de hardwerkende middenklasse aan, die hij benoemt als de drijvende kracht achter de economie. Deze zet hij tegenover de bovenlaag van de samenleving die de dans ontspringt waar het gaat om de negatieve gevolgen van de huidige economische situatie. Regelgeving op het gebied van belastingen zou hen in de kaart spelen terwijl de middenklasse de eindjes aan elkaar knoopt.

Foto: copyright ok. Gecheckt 01-03-2022

Eigenbelang verzwakt de Republikeinse Partij

Mitt Romney heeft Super Tuesday op een nauwelijks overtuigende wijze gewonnen. De uitslag onderstreept het probleem waarmee de Republikeinen kampen. De partij is verdeeld. Dit vertaalt zich in vier kandidaten die niets willen weten van opgeven. Drie van de kandidaten maken geen kans, zij voeren campagne voor een zaak in plaats van de nominatie en stellen het eigenbelang boven dat van de partij.

Mitt Romney heeft zijn nominatie niet veilig gesteld. Een klinkende overwinning had hem de tijd gegeven om zich te richten op de campagne voor het presidentschap. Hij is gedwongen de strijd tegen zijn mede-Republikeinen voort te zetten, een uitputtend proces wat hem niet sterker maakt. Sterker, op dit moment ziet het er naar uit dat hij met een flinke achterstand aan de Amerikaanse presidentsverkiezingen zal beginnen. Zijn tegenstanders en partijgenoten maken Romney zwakker. In de eerste plaats door hem in het debat en in de media aan te vallen, daarnaast door niet op te geven in een race die ze niet kunnen winnen.

Rick Santorum, Newt Gingrich en Ron Paul zijn druk met campagne voeren. Campagnes die niet zullen leiden tot deelname aan de algemene verkiezingen. Waarom? Ze strijden voor een zaak. Voor thema’s die waardevol zijn voor hun achterban binnen de Republikeinse partij.

Foto: copyright ok. Gecheckt 22-04-2022

Republikeins probleem: de kiezer blijft thuis

Mitt Romney heeft afgelopen week drie voorverkiezingen gewonnen. Daarmee bracht hij een voorlopige halt toe aan de Santorum Surge. In de aanloop naar Super Tuesday is dit een steun in de rug voor Romney. De volgende horde in de race naar het Witte Huis kondigt zich echter al aan. In vergelijking met 2008 valt de opkomst van kiezers flink tegen. Het enthousiasme om te stemmen lijkt weg.

Het nieuwe probleem is vooral zichtbaar in Michigan. Slechts 16% van de geregistreerde kiezers maakte de gang naar de stembus. Blijkbaar weten de Republikeinen het electoraat niet in de touwen te krijgen om hun voorkeur uit te spreken.

Een mogelijke verklaring ligt in het brede veld van kandidaten. Het aantal deelnemers in de strijd om de Republikeinse nominatie was groot. Waar het nu nog Romney en Santorum zijn, behoorden in de voorgaande maanden Newt Gingrich, Ron Paul, Jon Huntsman en Rick Perry tot de kanshebbers. Geen van deze kandidaten was overtuigend, maar in verschillende fasen van de voorverkiezingen trok één van hen wel het momentum naar zich toe.

De hoeveelheid kandidaten die op verschillende momenten overwinningen en de aandacht van de media en kiezer opeisten geeft aan dat er verdeeldheid onder het Republikeinse electoraat heerst. Simpel gesteld, ze zijn er niet over uit wie ze tegenover Barack Obama willen zetten in de presidentsverkiezingen.