Jasper Klapwijk

18 Artikelen
14 Reacties
Achtergrond: Jay Huang (cc)
Jasper Klapwijk studeerde ooit politicologie en deed later bedrijfskunde. Hij is strateeg, politiek commentator en blogger.
Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Burgerparticipatie: meedoen moet

ACHTERGROND - Hoofdredacteur Eric de Kluis belooft in zijn aftrap van de middag over burgerparticipatie dat er later meer mensen zullen komen, bij de verkiezing van de bestuurder van het jaar. De helft van de stoelen in Cinemec De Sterrenkijker bleef afgelopen donderdag leeg bij het jaarlijkse debat van Binnenlands Bestuur. De andere helft was gevuld met ambtenaren uit de gemeente, de provincie of het waterschap, een tros consultants, en een handjevol burgers.

Debat Binnenlands Bestuur over burgerparticipatie

Onbedoeld vormde dat een perfecte illustratie van het onderwerp van het debat. Blijkbaar hebben weinig burgers belangstelling voor ‘burgerparticipatie’. De hoofdredacteur probeerde ons nog gerust te stellen: is er eigenlijk wel een kloof? Dat vonden burgemeester Jan van Zanen en bestuurskundige Frank Hendriks wel. Maar ze legden het probleem direct terug bij de burger: die moet meedoen om de kloof te dichten.

Vertegenwoordigd

Burgers voelen zich niet vertegenwoordigd, zeggen ze als er een asielzoekerscentrum in hun woonplaats komt. Maar ze komen niet stemmen. “Wat is de kip, en wat is het ei?” vraagt Eric de Kluis retorisch. Na de constatering dat volksvertegenwoordigers ook uit de lokale bevolking komen en dat de overheid zijn best doet om de kloof te dichten met burgerfora klinkt dat als een nauw verholen verwijt.

De bestuurders en ambtenaren in de zaal vinden het ook een raadsel. In Maasgouw is een heuse expeditie op touw gezet om er achter te komen waarom burgers wegblijven bij verkiezingen, terwijl ze wel klagen bij het bestuur. Anderzijds blijken ambtenaren te klagen dat burgers hen brood uit de mond stoten door zelf taken uit te voeren. De enige burger die aan het woord komt: een ambtenaar die na veertig jaar trouwe dienst wel eens als burger wilde meepraten met het bestuur.

Foto: Justine SB (cc)

Geen voorrang meer

ANALYSE - “We willen af van de situatie waarin mensen die op een wachtlijst staan voor een huurwoning verdrongen worden door vluchtelingen,” zei premier Rutte vorige week bij de toelichting van de kabinetsplannen voor de opvang van het groeiende aantal asielzoekers. Eén van de voorgestelde maatregelen is het opheffen van de voorrang van vluchtelingen op de woningmarkt.

Het kabinet hoopt daarmee een aantal vliegen in één klap te slaan: vluchtelingen gaan naar alternatieve huisvesting, leegstaande gebouwen krijgen een nieuwe bestemming en de doorstroming in de sociale huursector én in de asielzoekerscentra zal verbeteren. De VVD kan zeggen dat de opvang soberder wordt, en de PvdA kan volhouden dat het rechtvaardig blijft. Maar werkt het intrekken van voorrang voor vluchtelingen op de woningmarkt wel?

Opvang

Het meest urgente probleem waarmee het kabinet geconfronteerd wordt, is de doorstroom in de asielzoekerscentra. Klaas Dijkhoff heeft een groot tekort aan opvangplaatsen. In zijn recente open brief aan asielzoekers meldt de staatssecretaris dan ook dat nieuwkomers geen hoge verwachtingen moeten koesteren. Mensen die in Nederland asiel willen aanvragen, komen eerst terecht in crisisopvang. Ze blijven daar twee of drie dagen; soms een aantal keer achter elkaar op verschillende locaties.

Ze vragen dan nog geen asiel aan, omdat de IND de groeiende instroom niet aankan. Dat gebeurt later pas; bijvoorbeeld in de noodopvang in een sporthal of een leegstaand gebouw dat geschikt gemaakt is voor tijdelijke bewoning. Daarna volgt vaak tijdelijke opvang op een locatie met woonruimte, bijvoorbeeld op een recreatiepark zoals in het Drentse Oranje, of in een regulier asielzoekerscentrum.

Foto: Patrick Bouquet (cc)

Verkiezingscampagne PvdA: strijdbare Samsom

ANALYSE - Een strijdbare Samsom: daar moet de PvdA het van hebben in de verkiezingscampagne voor de Provinciale Statenverkiezingen. Maar bij het Parijsdebat vorige week haalde Samsom zo hard uit naar Wilders dat hij zijn doel faliekant voorbij schoot.

Tijdens het partijcongres, afgelopen weekeinde, weigerde hij zijn hoofd te laten hangen naar de desastreuze peilingen. Hij heeft zin in de campagne en hij gaat voor een goed resultaat. Maar dat zal met de gekozen campagnestrategie niet lukken. De PvdA is niet bereid de handschoen in het gezicht van de coalitiepartner VVD te werpen. Daarmee brengt de partij zichzelf in een lastig parket.

Right or wrong, my party

Voor de kiezers zijn drie politieke thema’s van belang: zorg, economie en integratie, immigratie en islam. Daarnaast vinden kiezers de omgangsvormen in de maatschappij erg belangrijk. Op de eerste twee thema’s heeft de PvdA eigenlijk geen verhaal, en op het derde thema is de partij tot op het bot verdeeld — evenals de kiezers.

Geen makkelijke uitgangspositie voor een heldere boodschap in de campagne. Die is wel hard nodig om Samsom een platform te bieden, want de PvdA staat na twee verkiezingsnederlagen al weken tussen de tien en vijftien zetels in de peilingen. Alleen hardcore sociaaldemocraten overwegen nog een stem op de PvdA. Linkse kiezers wijken teleurgesteld uit naar GroenLinks, SP of Partij van de Dieren en veel Samsomites uit 2012 lijken thuis te blijven. Ze zullen niet terugkeren als Samsom oppositie voert tegen de PVV.

Gezondheidszorg

Foto: Nathan Meijer (cc)

Turkijestandpunt CDA: profileringsdrang

OPINIE - Het CDA stookt de smeulende diplomatieke rel tussen Turkije en Nederland nog even flink op. Kamerlid Raymond Knops eiste eergisteren dat minister Bert Koenders duidelijker stelling nam jegens de Turkse minister van Buitenlandse Zaken naar aanleiding van de door hen uitgegeven verklaring over behandeling van Turkse Nederlanders. Knops vind dat Koenders zich ‘met een kluitje in het riet heeft laten sturen’, en dat hij jegens Ankara moet opkomen voor ‘het landsbelang’. Maar is het wel in het landsbelang om zo hoog van de toren te blazen?

Mening jonge Turkse Nederlanders op drie vragen over Islamitische Staat

Aanleiding voor het diplomatieke relletje was de verklaring van het Turkse Ministerie van Buitenlandse Zaken over uitspraken van integratieminister Asscher. Het ging om de Kamerbrief over vier Turkse organisaties die hij wilde monitoren en zijn reactie op de Motivaction-enquête voor Forum, waarin 80% van 300 Turkse jongeren desgevraagd uitspraken dat ze het goed vonden dat er steun is van Nederlandse moslims voor de Islamitische Staat. Turkse organisaties waren volgens Asscher ‘niet transparant’ en Turkse opvattingen over IS waren ‘verontrustend’. Het Turkse ministerie vond dit discriminerend voor de Turkse gemeenschap in Nederland:

Deze offensieve stijl en de beschuldigingen van racistische aard gericht tegen Turken die deel uitmaken van de Nederlandse maatschappij en tevens van een land dat vriend en bondgenoot is, kunnen geenszins worden aanvaard noch verontschuldigd.

Asscher reageerde als door een wesp gestoken: “Als het waar is dan vind ik die aantijging een voorbeeld van ongeïnformeerd, onjuist en een ongepaste inmenging in een democratisch debat.”

Sussende woorden

Koenders probeerde de gemoederen wat te kalmeren en meldde na een telefoongesprek met minister Cavusoglu dat Turkije geen kritiek had op de Nederlandse overheid of politiek. Rutte was feller dan Koenders, maar milder dan Asscher. Na de Ministerraad deelde hij mee: “De komende tijd zullen we duidelijk maken dat wij hier ons eigen beleid maken en op geen enkele manier geïnteresseerd zijn in de opvattingen van Turkije.” Maar een reprimande was ook weer niet nodig. Vanuit Turkije volgden die avond ook sussende woorden. In een interview met Nieuwsuur verklaarde Cavusoglu dat hij Nederland geen racistisch land vond, maar dat er wel sprake was van racisme en discriminatie van Turken in Nederland.

Het CDA vond weliswaar dat de minister van Buitenlandse zaken daarmee het oorspronkelijke bericht afzwakte, maar dat dat onvoldoende was: de verklaring moet ingetrokken worden. CDA-Kamerlid Pieter Omtzigt was‘enigszins perplex’ van Koenders’ brief aan de Tweede Kamer, waarin hij meldde dat zowel Cavusoglu als de ambassade hem hadden verzekerd dat er geen sprake was van kritiek op Nederland of de Nederlandse regering. De verklaring van het Turkse ministerie stond en staat nog online. Raymond Knops wil nu dat Koenders aandringt op intrekken van die verklaring. Koenders verzekerde gisteren dat hij de Turkse regering nogmaals vermanend had aangesproken.

Verklaring

Er staat niet letterlijk in de verklaring dat Nederland of de Nederlandse regering racistisch zou zijn. Daarin had Cavusoglu gelijk. Maar de verklaring verwijt de Nederlandse regering wel dat die Turkse Nederlanders aanvalt. Dat lijkt me kritiek en daarmee bemoeit de Turkse regering zich wel degelijk met een interne Nederlandse aangelegenheid: het gaat immers om uitspraken van Asscher en het integratiebeleid. Maar is het raar dat de Turkse regering opkomt voor de belangen wat zij ziet als onderdanen: mensen met een Turks paspoort? Afgelopen jaar stemden diezelfde Turkse Nederlanders immers ook voor Turkse volksvertegenwoordigers.

Is het bovendien vreemd dat de Turkse minister van Buitenlandse Zaken zegt dat Turken in Nederland racistisch bejegend worden en dat de integratie mislukt is? Hij zegt niet veel anders dan wat veel Nederlanders, van Turkse afkomst of niet, ook vinden. Bovendien herhaalt hij wat Europese onderzoekers eerder hebben vastgesteld, bijvoorbeeld in de ECRI-rapporten: er is inderdaad sprake van racisme, haat tegen buitenlanders en haat tegen moslims. Casuvoglus uitlatingen kwamen nog geen dag nadat Machiel de Graaf in de Tweede Kamer uitsprak dat zijn partij geen islam in Nederland wilde, en een motie indiende om alle moskeeën te laten sluiten — ook de Turkse moskeeën van Diyanet, een Turks overheidsorgaan.

Mensenrechten

Natuurlijk kan de Turkse regering beter eerst de racistische balk uit eigen oog halen dan zich druk maken over de discriminerende splinter in het Nederlandse oog. Het is met de mensenrechten in Turkije dramatisch gesteld, corruptie is in het ambtenarenapparaat aan de orde van de dag, en de omgang van de Turkse regering met religieuze en etnische minderheden is niet om over naar Den Haag te schrijven. Als de Nederlandse regering de Turkse regering daarop aanspreekt, moet de Nederlandse ambassadeur bovendien direct op het matje komen: de tenen zijn in Ankara minstens even lang als de armen.

Maar helpt het om met een opgeheven vingertje hoog van de toren te blazen tegen het Turkse ministerie? De diplomatieke relaties met Ankara zijn goed, en de belangen zijn groot. Nederland was vorig jaar de tweede investeerder in Turkije met maar liefst zes miljard euro, vooral in industrie en de agrarische sector. De Turkse economie, en met name de import, groeit. Dat geeft afzetmogelijkheden voor de Nederlandse export. Turkije zoekt bovendien naar een nieuwe, actievere rol als brugland tussen Europa en het Midden-Oosten. De vraag is of het landbelang wel gediend is met een diplomatieke rel over integratie.

Refah

Juist het CDA pleit bovendien voor maatregelen die Turkse Nederlanders en regeringsleiders voor het hoofd stoten. De christendemocraten willen een verbod op partijen die de sjaria willen invoeren, als is van dergelijke partijen nu geen sprake in Nederland. Ze doen dat op het moment dat twee Turks-Nederlandse Kamerleden zich hebben afgescheiden van de PvdA en op zoek zijn naar de mogelijkheden voor een nieuwe partij. Bovendien doen ze dat met een beroep op een uitspraak van het Europees Hof voor de Rechten van de Mens: sjaria en democratie zijn niet verenigbaar. Die uitspraak werd gedaan in een vonnis over een verbod op een Turkse partij: Refah.

Zo kiest het CDA indirect partij in het Europese debat over de ontwikkeling van Turkije. De islamistische Refah, de partij waaruit de Turkse president Erdogan stamt, werd in Turkije verboden door het Constitutioneel Hof. Aanhangers spanden een zaak aan bij het Europese Hof, dat het Constitutioneel Hof gelijk gaf: Refah bleef verboden, terwijl eerder een verbod op de Communistische Partij werd afgekeurd. Veel Turken zagen dit als willekeur en een bewijs dat de Westerse landen de seculiere kemalisten steunden in hun strijd tegen de politieke islam. Dat is exact wat Cavusoglu bedoelt als hij het heeft over inmenging van Europa in de Turkse politiek.

Turkijestandpunt CDA

Onvrede

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Kuzu/Öztürk: Turken, moslims of migranten?

ANALYSE - Nederland is een nieuwe politieke beweging rijker. Na hun vertrek uit de PvdA-fractie zijn Kuzu en Özturk gisteren voor zichzelf begonnen. Het is nog een beetje de vraag welke kant de beweging op gaat: wordt het een Turkse partij, een Partij van de Allochtonen, of een islamitische partij? De stemverklaring die Kuzu vanmiddag aflegde voor de stemming over de Wet op het Taalonderwijs, maakte één ding duidelijk: het gaat over het belang van migranten. Ze zullen er weinig kiezers mee trekken.

Precedent

Resultaten uit het verleden bieden geen garantie voor de toekomst, maar als we op de geschiedenis moeten afgaan, ziet de toekomst van de groep Kuzu/Öztürk er niet zo rooskleurig uit. De politieke experimenten die tot nu toe gedaan zijn vanuit migrantengemeenschappen hebben nog weinig aansprekende resultaten opgeleverd. Turkse partijen hebben in Nederland nog nooit succes gehad, migranten- en moslimpartijen alleen lokaal en marginaal.

Kuzu en Öztürk Turkse partij, moslimpartij of migrantenpartij

Foto: Tunahan Kuzu

Turkse Partij Nederland

In Nederland hebben eerder wel Turkse partijen meegedaan aan de verkiezingen, maar dat heeft nog niet tot succes geleid. Rotterdams Turks Belang haalde bij de Gemeenteraadsverkiezingen in 2014 slechts 716 stemmen (0,33%) op 50.000 inwoners van Turkse afkomst. In Arnhem zou ook een Turkse lokale partij opgericht worden, maar dat is uiteindelijk Verenigd Arnhem geworden: een migrantenpartij die zich op alle Arnhemmers richt. VA haalde in 2014 met 2.276 stemmen (iets meer dan vier procent) één Raadszetel.

Foto: Gerard Stolk (cc)

Kadaverdiscipline, cliëntelisme en uitsluiting

ANALYSE - Doodeng was het, de manier waarop de spoedvergadering van de PvdA-fractie met Selçuk Öztürk en Tunahan Kuzu eindigde. “Moge Allah je straffen,” beet Öztürk zijn fractiegenoot Ahmed Marcouch toe. Een symbolisch moment dat volgens een aantal fractieleden het breekpunt vormde. Samsom greep het bij RTL Late Night met beide handen aan: het was volgens hem ‘bedreigend’ geweest. De twee fractieleden hadden zichzelf als fundamentalisten in feite buiten de seculiere PvdA geplaatst. Hij moest de orde van de sociaaldemocratische waardengemeenschap verdedigen. Het maakt ook in één klap duidelijk waar dit om gaat: Turkse Nederlanders die hun buitenlandse groepsbelang boven het algemene nationale belang plaatsen.

Fractieberaad

Wat gebeurde er nu eigenlijk? Op donderdagavond kwam de PvdA-fractie in de Tweede Kamer bijeen in een spoedvergadering die uitliep op het vertrek van Öztürk en Kuzu uit de fractie, hetzij op eigen initiatief, hetzij gedwongen door de meerderheid van de fractie. Ze waren niet bereid om eerder geuite kritiek op partijgenoot en minister van integratie Lodewijk Asscher in te trekken en zich te conformeren aan de partijlijn op het gebied van integratie. Daarover had het fractiebestuur eerder die avond met partijvoorzitter Hans Spekman vergaderd, en dat had een verklaring opgeleverd die de dissidenten moesten ondertekenen. Dat weigerden ze, en ook het aanbod van Samsom om namens hen te verklaren dat er één partijlijn was en dus geen kritiek vanuit de fractie op Asscher, sloegen ze af.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

CDA wil kiesdrempel: hypocriete onzin

OPINIE - De CDA-afdeling Zuid-Holland heeft voor het partijcongres afgelopen weekeinde in Alkmaar een resolutie ingediend voor verhoging van de  kiesdrempel bij de Tweede Kamerverkiezingen. Het partijbestuur nam dit voorstel over en het congres nam het aan; het CDA zal het dus in het verkiezingsprogramma voor de Tweede Kamerverkiezingen opnemen. Een onzinvoorstel dat niet helpt, maar vooral een gotspe dat juist het CDA dit voorstel in het programma opneemt.

Congres CDA in Alkmaar 8 november 2014

Foto: CDA Langendijk

Proefballonnetjes

Misschien hadden de christendemocraten niets te doen in de oppositie. Dan komen er wel vaker proefballonnetjes boven voor veranderingen aan het politieke systeem. Deze keer dus de kiesdrempel. Het Zuidhollandse CDA wil politieke avonturiers weren omdat het debat daar minder populistisch van wordt. Bovendien zou de regering er door stabiliseren. De christendemocraten verwijzen naar Duitsland, waar een kiesdrempel van vijf procent de politieke vrede beschermt.

Instabiel

Pardon? Waren het niet de christendemocraten die in 2010 gemene zaak maakten met de populisten van de PVV, en eerder in 2001 met de LPF, en daarmee zelf voor grote instabiliteit zorgden? En wordt de regering de afgelopen tijd niet juist door kleine partijtjes als SGP en de Christenunie gestabiliseerd, terwijl het imploderende CDA met geen enkel akkoord mee wil werken, te pas en te onpas moties van wantrouwen indient en wild om zich heen slaat in het politieke debat?

Foto: copyright ok. Gecheckt 11-02-2022

Midterm 2014 | Democraten verliezen de kiezer

ANALYSE - De dag na de dag na de verkiezingsuitslag van de Midterms 2014: de Democraten likken hun wonden en de Republikeinen vragen zich af of ze Obama gaan blokkeren of zullen meeregeren. Een mooi moment om eens wat beter naar de uitslag te kijken. De GOP won niet alleen de slag om de Senaat; de Democraten verloren ook veel Gouverneurs en zetels in het Huis van Afgevaardigden, ook in traditionele Democratische gebieden. Welke verschuivingen in het electoraat zitten daar volgens de exit polls achter? Welke issues waren belangrijk voor de kiezers en welke campagnestrategie werkte?

Senaat

De Slag om de Senaat eindigde in een regelrechte oorwassing van de Democraten. Op Alaska na zijn de resultaten binnen. Van de 36 Senaatszetels in deze verkiezingen winnen de Republikeinen er in totaal 24, waarvan zeven op Democraten, waarvan vijf van zittende Democratische senatoren. De Democraten winnen geen enkele Republikeinse zetel. De peilingen hadden deze uitslag min of meer voorspeld, hoewel een aantal nek-aan-nekraces uiteindelijk ruim gewonnen werd door de Republikeinen en een aantal Democraten het onverwacht moeilijk kreeg; de peilingen waren dus wat te gunstig voor de Democraten.

Historisch

De uitslag wijkt ook niet af van het verleden. Op Clinton na verloren alle regerende partijen halverwege de tweede termijn van hun president zeven of acht zetels in de Senaat. Clinton vormt om twee redenen een uitzondering: hij verloor halverwege zijn eerste termijn al acht zetels en er kwamen weinig betwiste zetels van Democraten vrij bij zijn tweede midterms. De GOP verloor halverwege Reagans tweede termijn acht zetels, ondanks vijf procentpunt stemmenwinst; onder Eisenhower waren dat er maar liefst dertien. De Democraten doen het nu met een verlies van zeven zetels natuurlijk niet goed, maar ook weer niet slechter dan gemiddeld.

Foto: copyright ok. Gecheckt 11-02-2022

Midterm 2014 | Highlights voor Election Night

ANALYSE - De Slag om de Senaat nadert de apotheose. Na drie weken intensieve campagne is het vanavond eindelijk zo ver: election night 2014. De Republikeinen zullen naar verwachting de meerderheid in de Senaat krijgen. Ze hebben 51 van de 100 zetels nodig en moeten daarvoor netto zes zetels van de Democraten winnen. Omdat ze in het Huis van Afgevaardigden hun meerderheid zullen houden, heeft de GOP dan de macht in het hele Congres. De eerste resultaten komen vanaf vannacht om 0.00 uur onze tijd binnen vanuit Kentucky; om 7:00 uur morgenochtend sluiten de stembussen in Alaska. De top tien interessante races in de Slag om de Senaat in volgorde van verwachte uitslag.

Battleground states in de Midterm Elections 2014

Kentucky

De Republikeinse veteraan en leider van de Republikeinen in de Senaat, Mitch McConnell, werd in Kentucky uitgedaagd door Clinton Democrat Alison Lundergan Grimes. De weinig populaire, maar gedegen en invloedrijke McConnell wist met steun van vele rijke Republikeinen de campagne naar zijn hand te zetten. Hij dwong Grimes in het defensief door haar Obama’s beleid in de schoenen te schuiven, en dan met name diens voornemen om steenkoolmijnen in Kentucky te sluiten. De laatste peilingen geven McConnell een flinke gemiddelde voorsprong van 7,2% op Grimes. Grimes kan dit eigenlijk niet meer winnen, maar gebeurt dat toch omdat de peilingen er finaal naast zaten, dan is er goede hoop voor de Democraten; hun kiezers in andere staten zullen dan gemotiveerder zijn om op de valreep nog te gaan stemmen.

Foto: copyright ok. Gecheckt 11-02-2022

Midterm 2014 | Als Iowa valt, is de slag verloren

ACHTERGROND - Als Joni Ernst wint in Iowa, dan kunnen de Democraten de Senaat op hun buik schrijven, aldus Harry Reid. De Democratische fractieleider in de Senaat windt er geen doekjes om, en de voortekenen zijn ongunstig. Bruce Braley, de Democratische Senaatskandidaat, heeft in de peilingen een kleine, maar constante achterstand op Joni Ernst. In de uitslagen van de early voters gaat het gelijk op. Ook dat is een slecht teken, omdat de kiezers die voor election day stemmen doorgaans vaker Democraat zijn. De Republikeinen gaan er van dan ook vanuit dat ze de staat winnen en houden Ernst waar mogelijk buiten schot.

Swing state

Iowa is een echte swing state. Dertig procent van de geregistreerde kiezers is Democraat, dertig procent is Republikein; veertig procent heeft geen geregistreerde partijvoorkeur. Obama won er de laatste twee verkiezingen, maar in 2004 versloeg Bush er Kerry. Van de vier Iowans in het Huis van Afgevaardigden zijn er twee Republikein en twee Democraat: de huidige Senaatskandidaat Bruce Braley is één van hen. De zittende Senator uit Iowa is Chuck Grassley, een conservatieve Republikein, terwijl de nu vertrekkende Tom Harkin een liberale Democraat is. Er is geen staat waar kiezers zo weinig gebonden zijn als in Iowa.

Obamacare

Joni Ernst — ‘moeder, militair en onafhankelijk leider’ — voerde de campagne volgens het standaardrecept van de Republikeinen: uitbuiten van de impopulariteit van Obama. Ze richt zich vooral tegen de gehate Obamacare: in een van haar campagnespotjes schiet ze op de schietbaan de Affordable Care Act aan flarden. Braley greep dat direct aan om zijn pleidooi voor wapenwetgeving kracht bij te zetten, maar dat is geen belangrijk thema in Iowa. De economie wel. Het gaat in Iowa relatief goed, en Ernst heeft een goed track record op het gebied van belastingverlagingen. De Republikeinen wrijven Braley uiteraard de slechte prestaties van Obama aan.

Foto: copyright ok. Gecheckt 11-02-2022

Midterm 2014 | Kerende kansen in Kentucky

ANALYSE - Kunnen de kansen in Kentucky nog keren voor de Democraten? Hun kandidaat Alison Lundergan Grimes heeft in de Slag om de Senaat nog vier dagen om een groeiende achterstand op de zittende Republikeinse senator Mitch McConnell in te lopen. De Democraten hebben het in Kentucky zwaar: de GOP heeft de afgelopen decennia veel kiezers gewonnen met een cultureel conservatieve agenda en Obama is er extreem impopulair. De Republikeinen verdedigen hun voorsprong met hand en tand en ze doen er voor veteraan McConnell, hun fractieleider in de Senaat, nog een schepje bovenop. Hij bepaalt de agenda van de GOP voor de komende twee jaar in de Senaat en moet dus herkozen worden.

Obama

De Democraten leken de handdoek al vroeg in de ring te gooien. De campagneleiding van de DSCC trok de stekker uit een advertentiecampagne tegen Mitch McConnell. Dat gebeurde vlak nadat Grimes in een debat weigerde te zeggen of ze bij de Presidentsverkiezingen op Obama had gestemd. Het werd door de Republikeinen breed uitgemeten als een voorbeeld van de krampachtige manier waarop Democraten zich van de impopulaire Obama proberen te distantiëren. Grimes wil inderdaad niets met Obama te maken hebben; ze richt haar hele campagne op haar politieke peetvader Bill Clinton, die met zijn zuidelijke roots op meer sympathie kan rekenen in Kentucky.

TV-debat in de Senaatsverkiezingen in Kentucky tussenLundergan Grimes en McConnell

Peilingen

Grimes begon de Senaatsrace als underdog. Ze werd als Kentucky Secretary of State door Clinton naar voren geschoven voor de Democratische nominatie, die ze met enorme overmacht won. Ze had aanvankelijk succes met een sterk lokaal gerichte campagne, maar zodra McConnell in de zomer het gaspedaal indrukte, kreeg hij een voorsprong en liep steeds verder uit. Tot een Bluegrass-peiling begin oktober Grimes toch als winnaar van de Senaatsrace aanwees. De kansen leken te keren. McConnell staat weliswaar op winst in de meeste peilingen, maar zijn voorsprong blijft binnen de foutmarge en veel kiezers twijfelen nog op wie ze zullen stemmen. De DSCC besloot toch weer geld in haar campagne te steken.

Foto: copyright ok. Gecheckt 11-02-2022

Midterm 2014 | Verliezen de Republikeinen Kansas?

ACHTERGROND - Gaat Kansas verloren voor de Republikeinen? Het lijkt er wel op. De Senaatsrace, die de zittende Senator Pat Roberts makkelijk had kunnen en moeten winnen, eindigt volgende week in een foto-finish. De onafhankelijke Senaatskandidaat Greg Orman ligt nipt voor in de peilingen en de Republikeinen zetten alle zeilen bij. Maar ook de herverkiezing van de zittende Gouverneur Sam Brownback staat zwaar onder druk: een deel van de Republikeinse kiezers steunt zijn Democratische opponent. Dat is vreemd voor een staat die al decennia lang een bolwerk van de GOP is. Waar ging het mis?

Nominatie

Het had een makkelijke Republikeinse overwinning moeten worden. Maar in de voorronde ging het al niet echt lekker. Senaatsveteraan Roberts moest het opnemen tegen Tea Partykandidaat Milton Wolf in de strijd om de nominatie voor de GOP. Wolf, een radioloog en een achterneefje van Obama, wilde de GOP redden van de te gematigde Roberts. Hij mobiliseerde de Tea Party-aanhangers met de stelling dat hij met steun van het Republikeinse establishment in de Senaat terecht was gekomen, waar hij Obama hielp als het er op aan kwam. Ook zou Roberts zich niet voldoende tegen Obamacare uitgesproken hebben.

Democratische opponent

Na een korte smeercampagne won de 77-jarige Roberts de nominatie met 48% van de stemmen tegen 41% voor Wolf. Zijn volgende opponent was de Democratische kandidaat Chad Taylor, een jonge officier van Justitie uit Topeka. Roberts leek af te stevenen op een walkover, tot Greg Orman zich in de race mengde. Orman deed als onafhankelijke kandidaat een gooi naar de Senaatszetel, maar had in 2008 al eens meegedaan in de race om de Democratische nominatie. Orman is een zakenman uit de middelgrote provinciestad Olathe, die zich inzet voor het doorbreken van het politieke duopolie in de Verenigde Staten.

Volgende