Anti-jihadistisch geld en de PVV

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol
,

Naast de ontbinding van de gedoogdstructuur heeft Wilders nog een probleem. De grote vrees van Wilders is dat zijn voormalige compagnon de route  Hero Brinkman duidelijkheid verschaft over de (buitenlandse) herkomst van het partijgeld. Maar zelfs als Brinkman de lippen stijf op elkaar houdt, dan nog is het slechts een kwestie van tijd vooraleer duidelijk wordt hoe de internationale anti-jihad beweging de PVV financieel steunt. Een uitstekende gastbijdrage van onze Belgische collega’s Apache News Lab. Het stuk is geschreven voor het mislukken van het Catshuis-overleg.

Onlangs trok Hero Brinkman, een van de sterkhouders binnen de PVV, de partijdeur achter zich dicht. Meteen ging het Nederlandse kabinet-Rutte aan het wankelen. Het vertrek van Brinkman, die gaat zetelen als een soort eenmansfractie, zorgde even voor onduidelijkheid maar intussen gaf de ex-PVV’er te kennen dat hij het kabinet-Rutte zal blijven gedoogsteunen.

Voor Rutte leken de grootste problemen daarmee op zijn minst voor eventjes van de baan. Voor Wilders lijken de problemen echter pas goed en wel begonnen. Zijn voormalige partijgenoot vertrekt immers uit onvrede met het gebrek aan interne partijdemocratie en als we een peiling mogen geloven, dan deelt 55 procent van het PVV-electoraat de mening van Brinkman dat Wilders te veel macht heeft in de partij.

Dat gebrek aan interne democratie is een heikel punt bij zowat alle Europese extreemrechtse partijen die zeer hiërarchisch en de facto vaak door één sterke man of vrouw worden geleid. De implosie van het Vlaams Belang geeft aan hoe dergelijke éénmanspartijen in een zelfdestructieve  spiraal terecht kunnen komen, eens de pot van het deksel wordt gelicht.

Het is niet ondenkbeeldig dat de PVV van Wilders iets gelijkaardigs overkomt. Niet alleen kan de PVV, in tegenstelling tot andere extreemrechtse partijen zoals het VB en het FN in Frankrijk, niet terugvallen op een sterk uitgebouwde partijstructuur die de eerste schokken kan opvangen, de partij van Wilders is meer nog dan vergelijkbare extreemrechtse partijen elders in Europa volledig in handen van één persoon. Als Brinkman spreekt over ‘gebrekkige interne democratie’ dan is dat een behoorlijk understatement.

Groep en stichting

De ‘Vereniging Groep Wilders’ die onder de naam PVV deelneemt aan verkiezingen in Nederland heeft immers slechts een lid: Geert Wilders zelf. Om in Nederland een zogenaamde kiesvereniging op te richten moeten er wettelijk echter twee oprichters en minimaal een lid zijn. Dat probleem loste Wilders op door naast zichzelf ook de ‘Stichting Groep Wilders’ als oprichter van zijn partij in te schrijven. Dat de Stichting Groep Wilders als enige bestuurder Geert Wilders heeft, stelt (juridisch) geen probleem. Het enige lid van de kiesvereniging Vereniging Groep Wilders is overigens Geert Wilders zelf. Veel meer van één man kan een partij niet zijn.

Wilders heeft op die manier de volledige macht in handen. Het laat hem toe de partij zowel structureel als inhoudelijk met strakke hand te leiden, maar er zijn ook gevolgen. Omdat de partijfinanciering in Nederland nauw samenhangt met het aantal partijleden, loopt de PVV een pak overheidssubsidies mis. Daarom hengelt Wilders doorlopend naar steun binnen de vooral door Amerikaanse en pro-Israëlische lobbygroepen gesteunde internationale anti-jihad beweging. Wilders profileert zich in de Verenigde Staten en Israël, met succes, als de laatste reddingsboei tegen de totale overname van Europa door de islam.

Propagandist Paul Belien

De geldstromen zijn tot op zeker hoogte gedocumenteerd, maar Wilders weigert elke commentaar en elke inzage in de rekeningen van ‘zijn’ PVV. In welke mate Hero Brinkman weet heeft van de geldstromen is onduidelijk. Wie ongetwijfeld wel een kijk heeft op de herkomst van de partijcenten is Paul Belien. De man van VB-Kamerlid Alexandra Colen is sinds twee jaar adviseur van Geert Wilders en groot propagandist van de anti-jihad.

Dat de anti-islamitische gevoelens in de Westerse wereld vandaag, bijna elf jaar na de 9/11 aanslagen groter zijn dan ooit, is in belangrijke mate toe te schrijven aan de niet aflatende strijd van een relatief kleine maar invloedrijke groep anti-jihadisten. Een kluwen van bloggers, (ultra)conservatieve denktanks, academici en politici die, veelal gefinancierd door de Israël lobby, de weg naar elkaar hebben gevonden en druk bezig zijn een stereotiep negatief beeld van de islam neer te zetten. Belien is een van de katalysatoren in dat proces.

Die anti-jihad beweging heeft een proper, haast academisch gezicht met mensen die elkaar ontmoeten op groots opgezette congressen in Brussel, Tel Aviv of New York. Daarnaast is er het rauwe gezicht van de politieke agitatie en de straatacties, vorm gegeven door politieke partijen met een lange geschiedenis zoals het Vlaams Belang, maar ook door relatief nieuwe organisaties zoals het uit de British National Party ontsproten hooligancollectief English Defense League. In de Verenigde Staten lijkt het einde van het republikeinse presidentschap dan weer de deur te hebben opengezet voor een innige verstrengeling tussen (een deel van) de Republikeinse Partij, de Tea Party beweging en de anti-jihad.

Denktanks

Via allerhande buitenlandse blogs en sites stroomt geld naar de PVV van Geert Wilders en daar draagt Paul Belien graag zijn steentje toe bij. De echtgenoot van Alexandra Colen is hoofdredacteur van Islamist Watch, een project van de Amerikaanse conservatieve en zionistische denktank Middle East Forum. Dat Middle East Forum overkoepelt een aantal projecten waaronder ook Campus Watch dat academici met ‘liberale denkbeelden’ aan de schandpaal nagelt. Het Middle East Forum wordt voorgezeten door Daniel Pipes, een van de meest invloedrijke stemmen binnen de anti-jihad beweging. Zijn Middle East Forum krijgt onder meer geld van de Bradley Foundation, een uitgesproken conservatieve Amerikaanse stichting die jaarlijks meer dan een half miljard dollar besteedt. De Bradley Foundation maakt ook rijkelijk geld over – meer dan zes miljoen dollar-  aan het David Horowitz Freedom Center, een denktank genoemd naar David Horowitz, een van de andere invloedrijke anti-jihadisten die de VS rijk is.

Daniel Pipes, David Horowitz,maar ook Robert Spencer (Jihad Watch) en Pamela Geller (een van de drijvende krachten achter het verzet tegen het islamitisch centrum nabij Ground Zero), onderhouden stuk voor stuk zeer goede contacten met Paul Belien die op zijn beurt de (geld)brug bouwt naar Geert Wilders: de verschillende denktanks en hun nevenprojecten hengelen via hun websites en andere mediakanalen doorlopend naar financiële steun voor het ‘Geert Wilders Defence Fund’.

Terwijl via allerhande denktanks geld van conservatieve filantropische organisaties binnenstroomt, houden de anti-jihadisten ook de lijnen naar de politieke wereld kort. Daarbij speelt het Center for Security Policy van  Frank Gaffney een belangrijke rol.  Gaffney is net als David Horowitz, Daniel Pipes en Robert Spencer een van de bekendste spreekbuizen van de anti-jihad beweging in de Verenigde Staten. Gaffney zelf gelooft dat Obama stiekem moslim is en is er ook heilig van overtuigd dat de president niet in Amerika maar in Kenia is geboren. Dat soort meningen ventileert hij als expert, onder meer via conservatieve talk radio shows en via de conservatieve zender FOX TV. Net als Paul Belien en ongeveer alle andere anti-jihadisten komt Gaffney ook meermaals voor op de lijst met ‘inspiratiebronnen’ van de Noorse extreemrechtse terrorist Anders Breivik die vorig jaar 76 dodelijke slachtoffers maakte.

Echtpaar Chernick

Via de anti-jihad websites mag dan al geld opgehaald worden met Geert Wilders als een van de eindbestemmelingen, vraag blijft wie de echte geldschieters achter de stichtingen en de denktanks zijn. Wie brengt het geld bijeen om al die anti-islamitische propaganda te voeren?

De Center for American Progress brengt in een uitgebreide studie de belangrijkste sponsors (pdf) van de Anti-jihad in beeld: Donors Capital Fund, Richard Mellon Scaife foundations, Lynde and Harry Bradley Foundation, Newton D. & Rochelle F. Becker foundations and charitable trust, Russell Berrie Foundation, Anchorage Charitable Fund and William Rosenwald Family Fund en de Fairbrook Foundation

Vooral die laatste is interessant. De schimmige Fairbrook Foundation is een constructie van het uiterst conservatieve en uitgesproken pro-Israëlische echtpaar Aubrey en Joyce Chernick. Chernick die goed boerde in de IT-wereld, beschikt over een spaarpot van ruim 750 miljoen dollar. Het is met dat geld dat de Fairbrook Foundation de kas van de organisaties van Frank Gaffney, David Horowitz, Robert Spencer, Paul Belien en andere anti-jihadisten spijzigt.

Geld van de Chernicks stroomt in belangrijke mate naar het door David Horrowitz gesteunde Jihad Watch van Robert Spencer. Het politiek journalistieke mediakanaal Politico achterhaalde dat het overgrote deel van de 920.000 dollar die jaarlijks via het David Horrowitz Freedom Center naar Jihad Watch doorstroomt afkomstig is van het echtpaar Chernick.

AIPAC

Maar Jihad Watch is lang niet de enige anti-Jihad groep die steun krijgt van de Fairbrook Foundation. Een in de VS verplicht in te vullen belastingdocument voor stichtingen leert dat het echtpaar Chernick de voorbije jaren ook miljoenen euro’s uitdeelde, onder meer aan de organisatie American Friends of Ateret Cohanim, een organisatie die de bouw van Joodse nederzettingen in Oost-Jeruzalem steunt, maar ook aan het Center for Security Policy van Frank Gaffney en aan het Hudson Institute waarin tot voor kort onder meer ook Paul Belien zetelde.

De uitgesproken zionistische en anti-moslimhouding van het echtpaar Chernick spreekt verder uit de lange lijst van pro-Joodse en pro-Israëlische organisaties die zich de voorbije jaren konden verheugen op steun van de Fairbrook Foundation. Er zijn eerder gematigde pro-Israëlische organisaties zoals de Anti-Defamation League en het American Jewish Congress, maar er is ook de Foundation for the Defense of Democracies, een neoconservatieve en virulent anti-islamitische denktank, gefinancierd door de familie Chernick en andere, al dan niet Joodse conservatieve stichtingen zoals de Bradley Foundation.

Aubrey Chernick zelf was dan weer een tijd lang bestuurder van het Washinton Institute for Near East Policy, een denktank van het American Israel Public Affairs Committee (AIPAC), wellicht de meest invloedrijke pro-Israelische lobbygroep die de VS rijk is. Enkele jaren terug kwam AIPAC in het oog van de storm nadat was gebleken dat via AIPAC geheime Amerikaanse overheidsdocumenten naar Israel werden doorgespeeld. Verschillende professoren omschrijven AIPAC in het standaardwerk ‘The Israel Lobby and US Foreign Policy’ als ‘verstorend voor de Amerikaanse buitenlandse politiek’.

‘Anti-PVV wet’

Hoeveel geld er vanuit het buitenland uiteindelijk in de partijkas van Geert Wilders terecht komt, blijft een open vraag. Misschien geeft Hero Brinkman binnenkort wel het antwoord. Maar zelfs als hij dat niet doet, dan nog is het wellicht een kwestie van tijd vooraleer de geldstromen en vooral de precieze bedragen volledig in beeld komen. Zeer tegen de zin van de PVV ligt er een wetsontwerp op tafel dat partijen verplicht om giften boven de 1.000 euro in het jaarverslag op te nemen. Giften boven de 4.500 euro zouden zelfs in een door iedereen raadpleegbaar register moeten worden opgenomen.

Officieel is Wilders gekant tegen het wetsontwerp omdat mensen zich niet graag kenbaar maken als schenker aan de PVV.  Het toeval wil dat net Hero Brinkman het verzet tegen die ‘anti-PVV-wet’ leidde. In een eerste fase liet hij zelfs verstaan dat de PVV de boete (die schommelt tussen de 25.000 en de 100.000 euro) desnoods voor lief zou nemen. Op die uitspraak kwam hij later terug. Intussen liet hij zelfs verstaan voor de nieuwe wet te zijn.

De niet uitgesproken echte angst van Wilders is dat de op handen zijnde wetgeving ook de buitenlandse geldschieters in beeld zou brengen. Aan het kiespubliek uitleggen dat de partij in belangrijke mate geschraagd wordt door buitenlands, Amerikaans en zeer pro-Israëlisch kapitaal, ligt gevoelig voor een partij die een variant van het eigen-volk-eerst-principe aanhangt en een strenge koppeling maakt tussen loyaliteit en nationaliteit.

Reacties (12)

#1 Ernest

En het spreekwoord “Wiens brood men eet, diens woord men spreekt” is al oud genoeg om niet te hoeven twijfelen aan de waarheid ervan.

  • Volgende discussie
#2 Freek

Gezien de enorme hoeveelheid denktanks aldaar zou je toch verwachten dat veel Amerikanen zouden moeten kunnen denken. Helaas zie ik dat op veel onderwerpen niet terug. Of denken ze alleen in die tank (waardoor er dus niets naar buiten kan komen omdat de tank te dik is)
Kortom, veel Amerikanen zijn (in mijn ogen) volgzame schaapjes die braaf volgen wat de/een voorman roept zonder zelf te denken.
En dan zouden al die (denk)tanks dus (vrijwel) leeg zijn en dat klopt dan weer met het gezegde dat holle (lege) vaten het hardst klinken.

  • Volgende discussie
  • Vorige discussie
#3 drj

Gezien het politieke landschap in de VS kun je er vergif op innemen dat de in het bovenstaande stuk genoemde geldschieters een economische politiek voorstaan die zich ongeveer laat samenvatten als “tax the poor, exempt the rich.”

Ik was dan ook uitermate verbaasd dat Wilders niet akkoord ging met het resultaat van de Catshuisoverleg. Vooral ook omdat hij als VVD’er een zeer rechtse economische politiek voorstond en bij de formatie niet wist hoe snel hij moest toegeven op het punt van de verhoging van de AOW-leeftijd.

Ik zou dan ook in het geheel niet verrast zijn als zou blijken dat de geruchten juist zijn dat de PVV-fractie (en dus niet Wilders zélf) niet akkoord wilde gaan met de resultaten van het Catshuisoverleg. Het zou bijvoorbeeld verklaren waarom na zeven volle weken onderhandelen Wilders ermee ophield precies op het moment dat er een akkoord was bereikt dat net aan de respectievelijke Tweede Kamerfracties was voorgelegd. Wellicht stond hij voor de keuze tussen een splijting in zijn fractie accepteren of het akkoord dat hij zelf had onderhandeld afwijzen.

Als dit inderdaad zo is en het zou ooit naar buiten komen dan is Wilders wel klaar in de Nederlandse politiek, denk ik. Kan-ie Ayaan Hirsi Ali achterna en in de VS “wingnut welfare” ontvangen van dubieuze “think tanks.” Trouwens, volgens mij is hij hier al lang mee bezig aangezien zijn laatste boek specifiek voor de Amerikaanse markt is geschreven en niet eens in Nederland is uitgebracht.

  • Volgende discussie
  • Vorige discussie
#3.1 Micowoco - Reactie op #3

‘Wingnut welfare’! +1

#4 Rene

@3: Je lijkt het gemist te hebben, maar dat is al lang naar buiten gekomen:

http://www.dagelijksestandaard.nl/2012/04/lpf-toestanden-bij-pvv-vijf-pvvers-dreigden-uit-de-fractie-te-stappen

… het interesseert alleen hoegenaamd niemand.

De PVV is dubbeldenk in optima forma. Een hoogstens onbeduidend deel van PVV kiezers heeft ooit op enige manier geprobeerd zich met inhoud bezig te houden: het gaat om het trappen. En als Geert Wilders dus zegt dat het heus niet waar is dan kun je wel weten dat dat een leugen is, maar wat zou je jezelf vermoeien met waarheden terwijl je ook gewoon lekker kunt blijven doortrappen tegen die burger-uitbuitende, achterkamertjes-akkoorden smedende elites.

PVV kiezers zijn verschrikkelijk domme mensen. Je verwachting dat ze ooit ook maar iets zullen leren is schattig, maar erg naïef.

  • Volgende discussie
  • Vorige discussie
#5 Sjiek

Dat we nooit eerder een thema hebben gemaakt van de financiering van de PVV is treurig.

  • Volgende discussie
  • Vorige discussie
#6 alt. johan

Dat Wilders anti-jihadistisch is is geen geheim, hij heeft eind 2004 ondergedoken gezeten en heeft van de Nederlandse overheid toen zelfs tijdelijk een spreekverbod opgelegd gekregen. De jihadisten waren in dat geval de “vijand”.

Nederland is maar een postzegel, internationale samenwerking juich ik toe.

  • Volgende discussie
  • Vorige discussie
#7 Private Eye

Het valt me op dat de Belgen dit moeten onderzoeken en dat de Nederlandse journalisten te lui zijn om onderzoeksjournalistiek te verrichten.

Voor de rest prima posting, dank.

  • Volgende discussie
  • Vorige discussie
#7.1 gronk - Reactie op #7

Nederlandse hoernalisten zijn daar niet te lui voor; na fortuyn zijn ze als de dood om iets over negatiefs over rechtse populisten te schrijven. Dus hemelen ze hem op en wordt alle negatieve publiciteit onderdrukt (voor zover mogelijk), want dat ‘wil het volk’.

  • Volgende reactie op #7
#7.2 Private Eye - Reactie op #7.1

Onzin. Nederlandse journalisten tonen belabberd werk (rechts en links).

#7.3 pedro - Reactie op #7

Nederlandse journalisten zijn niet te lui, of niet luier dan Belgische journalisten.

Nederlandse journalisten hebben te lijden onder de nieuwe politieke correctheid, die zich sinds een aantal jaren in ons land manifesteert. Schrijf je iets, wat op het politbureau van de PVV, of iemand de burelen van GS, niet bevalt, dan worden publieke schandpaal, pek en veren weer te voorschijn gehaald, want vrijheid van meningsuiting v2 betekent, dat we alleen extreem rechtse moslims met nazi’s mogen vergelijken, maar nationalistisch extreem rechts niet meer.

  • Vorige reactie op #7
#8 wltrrr

Een informatief artikel, dank hiervoor.

  • Volgende discussie
  • Vorige discussie