In Engeland is onderzoek gedaan naar de vraag of anonimiteit de geloofwaardigheid van de blogger beïnvloedt. Niet dus. Wat wel meespeelt is de presentatie. Dezelfde informatie van een blog waarvan evenveel bekend is over de auteur werd geloofwaardiger geacht als het allemaal netjes is opgeschreven en minder geloofwaardig als er veel taal- en grammaticafouten zijn gemaakt.
De bloggers zelf hoeven zich dus geen zorgen te maken over anonimiteit. Anderen maken zich er nog wel vaak druk over, meestal naar aanleiding van incidenten.
In de archieven van GC vond ik bijvoorbeeld ook enkele bijdragen naar aanleiding van een discussie met Francisco van Jole drie jaar geleden (zie hier en hier).
In Frankrijk heeft senator Jean-Louis Masson onlangs een wetsontwerp ingediend om bloggers te verplichten alleen onder hun eigen naam te schrijven. Hij maakt de vergelijking met de schrijvende pers. De journalistenorganisatie “Reporters sans Frontieres” is het daar niet mee eens. Bloggers zijn geen journalisten. Ze schrijven over hun werk, hun relaties, persoonlijke opvattingen en aangelegenheden die hen last kunnen bezorgen als ze er hun eigen naam onder moeten zetten. Mensen die over de schreef gaan kunnen toch wel vervolgd worden, volgens RSF. De meeste bloggers kennen hun verantwoordelijkheid wel. Vanwege die enkeling die er een potje van maakt moet je niet een hele groep bloggers de mogelijkheid ontnemen om vrijuit te schrijven. Daarom heeft RSF zich ook aangesloten bij een appèl van een aantal Franse ISP’s om de anonimiteit te handhaven. En als hulp aan de blogger hebben ze een handleiding geschreven: Blogueurs: Droits et Devoir.
Begin vorige maand ontstond er grote opschudding onder gamers na een besluit van een grote speler in deze wereld, Blizzard, om geen anonieme bijdragen meer te accepteren op forums over bv. World of Warcraft. Motief: een verbetering van de kwaliteit van de forums. Blizzard kondigde ook nog aan ouders via ‘Parental Control’ de mogelijkheid te geven om hun kinderen te verbieden aan discussies deel te nemen (de vrijheid die de amerikanen zo belangrijk vinden geldt in dat land maar zeer beperkt voor kinderen). Het bedrijf heeft het hele plan na een stortvloed van negatieve reacties weer schielijk ingetrokken.
Wat Blizzard, senator Masson, Francisco van Jole en vele anderen die moeite hebben met anonimiteit op het internet vergeten is de afweging te maken tussen het voorkomen van goedkope scheldpartijen, smaad en laster enerzijds en de vrijheid van mensen om zich zonder belemmering te uiten. Dat laatste is een groot goed op zichzelf. Maar er is ook een maatschappelijk belang aan verbonden. Veel misstanden en misdaden zouden niet aan het licht komen als er geen anonimiteit bestond.
Reacties (2)
Het blijft vooral een persoonlijke afweging; het internet zal altijd de mogelijkheid bieden om waar ook ter wereld anoniem of onder pseudoniem te doen wat je doet. Zo’n wetsvoorstel is toch volkomen niet te handhaven? Uiteindelijk zal er wel een soort ‘gangbare praktijk’ ontstaan voor bepaalde typen blogs.
Iets anders vind ik het verhaal van Blizzard: je hebt als aanbieder van een dienst het volle recht om de dienst zo in te richten als jij wil. Wil je geen anoniem commentaar? Dan geen anoniem commentaar. Mensen kunnen ergens anders heen.
@1 “Mensen kunnen ergens anders heen”. Is dat zo? Voor een reactie op een bepaalde discussie wil je toch direct in die discussie je mening kunnen uiten? Vergelijk het met een zaal vol mensen. Als iemand wil reageren op een lopende discussie kan hij dat toch niet in een andere zaal? De vraag is daar vergelijkbaar: kan de regel “zeg altijd je naam” niet belemmerend zijn voor een bijdrage?
Dat de dienstverlener het volle recht heeft de regels te stellen voor degenen die gebruik maken van zijn diensten klinkt logisch. Toch mag ik hopen dat particuliere dienstverleners zich een discussie in de door hen beschikbare ruimte niet gaan toeëigenen. Voor de deelnemers is het tenslotte een openbaar debat. Dienstverleners horen zich daartegenover neutraal op te stellen (het is een dienst aan anderen tenslotte). Wie de discussie frustreert of onmogelijk maakt dient aangepakt te worden. Smaad e.d. kan voor de rechter gebracht worden. Verder moet het niet gaan.