Als je aan een historicus zou vragen: ‘Wat was nu de krankzinnigste oorlog die we in Europa hebben gehad?’, dan is de kans groot dat hij zou zeggen: ‘De Spaanse Successieoorlog van 1701-1714.’ Tienduizenden zijn er gesneuveld, en waarom? Omdat een paar hoge heren onderling ruzieden over een erfopvolging, ergens. Daarom. Het was overigens voor het laatst dat de Lage Landen een rol van betekenis speelden in Europa. Bij de Vrede van Utrecht in 1713 kregen we er de vesting Venlo bij, en daar hebben we, zoals u weet, nog veel plezier van gehad. Engeland kreeg er Gibraltar, Newfoundland en een stuk van Canada bij. De Zuidelijke Nederlanden gingen over van Spaanse handen naar Oostenrijkse.
Aan deze idioterie deed vanaf 1708 ook mee de heer Johann Heinrich von Weissenburg, hij werd ritmeester (een kapiteinsfunctie) bij de cavallerie in het Nederlandse leger. Hij bleef ook officier bij het leger na die oorlog, in elk geval tot 1730. Na dat jaar hebben we geen teken van leven meer van hem.
Vermoedelijk in 1660 werd hij geboren in Bieswangen, een vlekje in Beieren, vlakbij Weissenburg. Hij nam orgel- en compositielessen, vermoedelijk in Ulm, en vertrok in 1686 naar Leiden, waar hij musicus magistrae (muziekleraar) werd aan de universiteit, hoewel ook dat betwijfelbaar is: zijn naam komt niet voor in de Leidse archieven. Vier jaar later heeft hij deze functie opgegeven. Wat we wél zeker weten is dat zijn pseudoniem luidde: Giovanni Henrico Albicastro. Onder die naam komt hij voor in de google-lijst van Nederlandse componisten.
Ongeveer in het jaar 1695 wordt te Brugge zijn eerste bewaard gebleven werk (twaalf triosonates opus 3, van een opus 1 of 2 is niets bekend) gepubliceerd. Later, dat wil zeggen: tot 1708, publiceert hij al zijn verdere werk te Amsterdam. De muziek van deze ietwat schimmige figuur nu was in het begin van de achttiende eeuw zeer populair, in de Noordelijke en ook in de Zuidelijke Nederlanden. En nu komt het: je kunt die Nederlanders geeneens ongelijk geven! All right, zijn muziek lijkt wat teveel op die van Corelli, maar er zijn slechtere voorbeelden. Neem dit concert met dat prachtige Da Capella, neem dit concert met zijn prachtige Adagio of neem deze triosonate.
Het is jammer dat hij wilde oorlogen, want hij kon toch aardige stukjes muziek maken.
Reacties (11)
Krankzinnigste oorlog ooit gehad? Denk je dat dat prikkelend is of zo telkens aan het begin van je column iets onzinnigs te roepen en dat vervolgens niet te onderbouwen?
Of stelt dit de onderbouwing voor? “Omdat een paar hoge heren onderling ruzieden over een erfopvolging, ergens” Dat geldt voor letterlijk honderden oorlogen in Europa/de wereld.
En zijn kruistochten niet krankzinnig of hitler?
@1 Die claim is inderdaad nogal moeilijk hard te maken. Wat mij betreft wint de Eerste Wereldoorlog.
Verder wel een leuk stuk trouwens.
Déze historicus zegt dat de Spaanse Successieoorlog in de verste verte niet krankzinnig was.
Frankrijk (dat toen een zeer recente geschiedenis kende van expansionistische oorlogen) dreigde met afstand de machtigste staat van Europa te worden. Dit was o.a. een reële bedreiging voor de veiligheid van de Republiek, de Glorious Revolution (i.e. heel protestants Groot-Brittannië), de positie van de Oostenrijkse Habsburgers in Noord-Italië, de Nederlandse en Engelse handelsbelangen in de Nieuwe Wereld, de onafhankelijkheid van Portugal, en zo nog wat dingen…
Verwachtte ik een leuk stukje over geschiedenis, komt er wéér een verhaal over een of andere componist.
Meest krankzinnige oorlog of een oorlog om de meest krankzinnige reden dat is nog al een verschil.
De meest krankzinnige oorlog moet haast wel WO1 zijn, de meest krankzinnige reden om een oorlog te voeren dan komen er wel wat meer oorlogen in aanmerking.
Maar (als het waar was) dat moet dan wel Troje zijn, oorlog voeren om een vrouw.
En deze dan, #5? http://nl.wikipedia.org/wiki/Voetbaloorlog
@6, ook bizar maar niet in Europa.
De meest krankzinnige oorlog is die tussen arm en rijk. Die oorlog is al een tijdje gaande. Muziek maakt het alleen maar mooier, dan kan je beter in de maat lopen.
Albidamned.
Er zijn een hoop gekke oorlogen, als je ernaar gaat zoeken. Drie leuke, en in Europa nog wel:
The War of the Whiskers (1152 – 1453; Frankrijk v. Engeland) uiteindelijk begonnen doordat de Franse koning weigerde zijn baard (‘whiskers’) af te scheren (waardoor zijn vrouw hun huwelijk liet ontbinden, waardoor weer enz. enz.).
The War of the Stray Dog (1925; Bulgarije v. Griekenland) begonnen doordat een Griekse soldaat zijn weggelopen hond de Bulgaarse grens over volgde (waardoor hij werd neergeschoten, yada yada yada, Griekse invasie van Bulgarije).
The War of the (Stolen) Bucket (1325; Welfen v. Ghibellijnen) soldaten uit Modena (Ghibellijns) slopen Bologna (Welfs) binnen en stalen een emmer (met buit). De Bolognesi voelden zich vernederd en verklaarden Modena de oorlog.
De emmer (hier op foto) is nog steeds te bezichtigen in Modena. Naar verluid tot groot ongenoegen van de Bolognesi. Wordt vervolgd? …
Die War of the Whiskers kende ik nog niet, dus dank, en ik weet ook wel dat W.O.I ook betrekkelijk zielig begon. Maar ik wou het nu eenmaal even hebben over die meneer Von Weissenburg, die Zuidduitser die in Italiaanse stijl de Nederlanders betoverde in het begin van die achttiende eeuw. Waar de man later gevochten heeft, moet wel teruggevonden kunnen worden (Helmond? Milaan? Een plaats in Beieren?). Het is altijd een verkeerde keuze, natuurlijk, behalve misschien financieel. Ik denk dat de regering van toentertijd, net als de regering van nu, te weinig geld vrijmaakte voor cultuur. (Dat hebben de Duitsers en de Engelsen altijd beter begrepen.)
De krankzinnigste oorlog was was wel de tweede wereldoorlog, die eindigde met een koude oorlog, tussen de twee grote bondgenoten, die net niet heet werd, van een 42 jaar.
60 of zo miljoen doden voor een nieuwe wereldorde, die er niet kwam.
En als we nog even doorgaan is er de derde, die het einde van ons allemaal wordt.