Aan de zwevende kiezer

OPINIE - Voor mij zijn de verkiezingen voorbij. Ik heb hier in Zwitserland mijn stem per post uitgebracht. Ik heb hier BVN, het TV station voor Nederlanders en Vlamingen in het buitenland. Ik zag Wilders breed in het Vlaamse nieuws. Een commentator zei dat de Nederlandse verkiezingen feitelijk een referendum is: voor of tegen Wilders.

Zeven jaar geleden woonde ik in België. Ik zag de discussie in Nederland en zocht een manier om bij te dragen. Ik begon de groep “nee tegen PVV” op LinkedIn. Dat leverde veel discussie op. Veel mensen wilden zich niet openlijk distantiëren van PVV. Anderen vonden de naam van de groep te negatief. Zo had ieder zijn eigen argument. Toch groeide de groep en bleef met ongeveer 145 leden stabiel. Alle pogingen om de groep groter en actiever te maken mislukten. Een van de leden van de groep werd met mij “ontmaskerd” in de Telegraaf. Zij moest onderduiken en wij hebben op mijn werk een weekje de deur beter in de gaten moeten houden

Daarna werd het stil in de groep. Pogingen om de boel op te laten leven, danwel af te sluiten stuitte weer op bezwaren van deelnemers van het eerste uur. De laatste tijd komen er weer wat leden bij.

Wennen aan gedachtengoed

Wat is er in die zeven jaar veranderd? Wilders heeft zichzelf vele malen overtroffen en ons laten wennen aan zijn gedachtengoed van haat en tegenstelling. Het valt minder op omdat andere politici meer met hem meebewegen dan tegenspreken. Afzetten tegen geloofsovertuigingen, buitenlanden en EU is helaas geen unieke Wilders show meer.

Ik zag verschillende politici in de talkshows aanschuiven en ons problemen aanpraten die er niet of nauwelijks zijn. Vanavond zag ik Freek de Jonge die de bevings ellende in Groningen als een echt probleem aanmerkte, wat we over het hoofd zagen omdat we ons druk maakten over vluchtelingen. Freek legde ook gelijk het verband met het milieu, de omschakeling naar duurzaam. Zo zijn er wel meer echte problemen. Hoe gaat het onderwijs er in de toekomst uit zien. Hoe betalen we voor de zorg? Hoe zorgen we dat we weer een inclusieve arbeidsmarkt krijgen? Hoe gaan we om met de nieuwe politieke werkelijkheid van gekozen dictators zoals Orban, Poetin, of verder van huis Dutarte en Trump. Hoe duurzaam en gevaarlijk is deze wereld voor onze kinderen?

Wij lijken ons liever druk te maken over de kosten van de maandelijkse verhuizing van het Europees Parlement (90 cent per Nederlander per jaar), hoeveel vluchtelingen er tot achter de komma in mogen, hoeveel minaretten we nog kunnen verdragen en hoe we die ene kwaadwillende terrorist kunnen vangen.

Dus..zwever…denk goed na en stem voor oplossingen in plaats van problemen.

Eerder verschenen op zijn eigen blog

Reacties (5)

#1 Oink

“Veel mensen wilden zich niet openlijk distantiëren van PVV.”
Dat lijkt mij dan weer stug….
Ze zullen niet voor de NPO werken ;)

  • Volgende discussie
#2 [email protected]

@1: lijkt me ook stug. in mijn – hoger opgeleide maar ook erg blanke omgeving – is D66 de norm, wordt er voor de VVD verontschuldigd (“Wilders mag niet de grootste worden”) en is de PVV echt not done.

  • Volgende discussie
  • Vorige discussie
#3 Gert-Jan

@2: Tja… Ik ervaar in het blanke Den Helder wordt je raar aangekeken als je niet pvv of anders vvd stemt.

  • Volgende discussie
  • Vorige discussie
#4 ikzelf

Kortom, beiden zijn waar. Veel mensen hangen heimelijk de PVV aan, veel anderen willen juist niets met de PVV te maken hebben. Velen uit beide groepen durven voor hun keuze niet uit te komen — waarschijnlijk vanwege hun omgeving waarin het absoluut niet of juist well done is om openlijk bruinhemden te adoreren. Gelukkig is het stiekeme en achterbakse den braven Hollander niet vreemd.

  • Volgende discussie
  • Vorige discussie
#5 Eddy Stam

@1: Toen ik een jaar of zeven geleden mijn overwegend linkse vrienden benaderde, voelde het echt zo. Natturlijk waren er argumenten: je moet die man geen aandacht geven ed. Maar veel mensen willen op een medium als linkedin geen kleir bekennen.

  • Vorige discussie