Zoekresultaten voor

'kamerpraat'

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Kamerpraat: Europees betalen via Amerikaanse bedrijven?

Mei Li VosIn de reeks bijdragen van Tweede Kamerleden volgt hier een discussiestuk van Mei Li Vos. Zij is woordvoerder voor de PvdA over flexwerk, freelancers, consumentenbeleid en mededingingsbeleid.
Het Europese betalingsverkeer heeft consequenties voor consumenten en voor bedrijven.

Logo KamerpraatGrommend stond ik in een Franse winkel te klungelen met mijn pinpasje. Werkte niet. Wilde niet. Omdat ik een oud pasje heb zonder de nieuwe veilige chip. Met mijn creditcard betalen lukte ook niet, want ik was vergeten de pincode aan te vragen. Liefjes keek ik mijn vriend aan, die zuchtend, zijn pas te voorschijn haalde en met een verwijtende blik zijn creditcard door de automaat haalde. Volgend jaar zal alles anders zijn, beloofden we elkaar. Dan heb ik een nieuwe pas en, dat weten wij toevallig, zal het Europese betalingsverkeer meer geharmoniseerd zijn. Dan werken mijn passen in heel Europa. Of niet, dan klungel ik volgend jaar nog een keer. En dat hangt van een aantal dingen af, als het aan mij ligt.

Na de Europese markt voor goederen en diensten komt er ook een Europese markt voor het betalingsverkeer. Die is er namelijk maar voor een deel met het munt en papiergeld van de Euro. We betalen immers voornamelijk met plastic, via internet en door automatische incasso’s. Elk land heeft zo zijn eigen systemen en dat praat niet altijd even makkelijk met elkaar. Als je, zoals vele salonsocialisten, een huisje in Frankrijk of Toscane hebt kan je niet zomaar via je Nederlandse bank automatische incasso’s regelen, of iets via internet overmaken naar je lokale aannemer. Maar ook iets bestellen in een ander land en betalen via internet is lastig. Dan hebben we het nog niet eens gehad over de bedrijven die door Europa heen nering hebben. Daarom wordt er vanaf 2008 overgegaan tot de Single European Payments Area (SEPA). Dat is een groot project waarmee het Europese betalingsverkeer wordt geharmoniseerd. Het is de bedoeling dat zo rond 2013 SEPA een feit is.

Tot nog toe merken we er niet veel van. Het hele SEPA project is ook verschrikkelijk ingewikkeld, en tot nog toe alleen iets geweest van specialisten. Het gaat niet alleen over pasjes, maar ook over standaarden, infrastructuur, tarieven, nieuwe bankrekeningnummers en beveiliging. Daarnaast spelen de belangen mee van banken, creditcardmaatschappijen, toeleveranciers van betaalautomaten, internetproviders en natuurlijk de verschillende landen, die allemaal het liefst hun eigen systeem als basis willen houden.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Kamerpraat: De lange arm van de taliban

In de reeks bijdragen van Tweede Kamerleden hier een stuk van Arend Jan Boekestijn. Hij zit voor de VVD in de Tweede Kamer als defensie woordvoerder.

Logo KamerpraatOp het eerste gezicht lijkt de situatie in Uruzgan vrij overzichtelijk. Op verzoek van de VN en de regering Karzai proberen onze soldaten de taliban te bestrijden zodat het land na drie decennia van oorlogvoering eindelijk opgebouwd kan worden. Dat is geen eenvoudige opgave maar er is geen alternatief: niets doen zal de taliban aan de macht helpen en in haar voetspoor de trainingskampen van Al Qaida. En dan begint de ellende weer opnieuw.
Helaas probeert niet alleen de taliban het bereiken van deze nobele doelstelling te voorkomen. Sterker nog, de taliban kan gerust zijn eigen propaganda-afdeling opheffen want er zijn krachten in het Westen werkzaam die nog veel effectiever opereren dan zijzelf. Het betreft hier overigens geen bewuste politiek. Die Westerse krachten begrijpen namelijk niet, of willen niet begrijpen, dat de strategie van de taliban er voornamelijk op is gericht om de politieke wil in het Westen ten faveure van de missie in Afghanistan te breken. De vrienden van de taliban in het Westen, de 21ste eeuwse variant van Lenin’s nuttige idioten, zijn dus niet zozeer slecht maar oliedom en dat is, zoals bekend, nog veel erger. Slechtheid is immers een vast bestanddeel van het menselijk tekort maar domheid is, misschien niet bij iedereen, vermijdbaar.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Kamerpraat: Studeren en lenen

In de reeks bijdragen van Tweede Kamerleden hier een discussiestuk van Renske Leijten. Renske Leijten zit voor de SP in de Tweede Kamer en is tevens voorzitter van Rood, de jongeren van de SP. Ze zal actief mee discussiëren over het onderwerp dat ze hier neerlegt.

Logo KamerpraatDe overheid maakt zich terecht zorgen om de consumptieve leningen die veel mensen – veelal met een lager inkomen – afsluiten. Ook het probleem bij jongeren op het punt van snelle leningen heeft de aandacht van het nieuwe kabinet. Ze starten een campagne om mensen, óók jongeren, bewust te maken van de gevaren en mogelijke gevolgen van leningen en schulden.

Wat mij daarbij opvalt is dat als het over studenten gaat er heel gemakkelijk wordt gezegd: “Lenen voor je studie is een investering voor de toekomst”. Daar waar studenten helemaal niet happig zijn op lenen, meer dan 80 % geeft aan liever meer te werken dan (meer) te gaan lenen.
Verstandig in mijn ogen, maar hierdoor staat de studietijd natuurlijk wel onderdruk.

“Lenen voor je studie is een investering voor de toekomst”. Klopt dit wel?
Is een lening na je studie van duizenden, soms tienduizenden, euro’s, niet een blok aan het been? Is het wel zo dat je met een diploma van de universiteit of hogeschool automatisch een groot verdiener wordt? Ik betwijfel dit laatste, maar het is natuurlijk wel waar dat mensen die hoger opgeleid zijn vaker hogere salarissen beuren.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Kamerpraat: Nooit meer Madrid, Londen, Srebrenica en natte voeten

Als eerste in hopelijk een lange reeks bijdragen van Tweede Kamerleden hier een stuk van Han ten Broeke. Hij zit voor de VVD in de Tweede Kamer als woordvoerder Europese Zaken. Hij heeft een eigen website en is actief in Second Life.
Tussen de vergaderingen door zal hij proberen zich te mengen in de discussie alhier.

Logo KamerpraatEen paar weken geleden, eerst in de Ridderzaal in Nederland en toen op zondag in Berlijn probeerden gewone politici, waaronder ikzelf, en de leiders van Europa de 50-ste verjaardag van Europa te vieren. In de eindeloze hoeveelheid artikelen en opinies die rondom dit feestje zijn verschenen overheersen echter depressie en treurnis, gemaskeerd door wanhopig aandoende positieve bezweringen van de 50-gers die nu aan de macht zijn en die dit weekend een wat lege verklaring uitbrachten. Met hen vraag ook ik soms af hoe we Europa “beter kunnen verkopen”. En mijn antwoord is dat dit eigenlijk zo min mogelijk moet gebeuren via de achteruitkijkspiegel, zoals tot nu toe en in Berlijn onvermijdelijk wederom het geval was.

Nie Wieder Krieg…Nooit meer Oorlog …dat was en is het motto. En het is waar. Het is een mirakel. Ons continent, dat gedrenkt was in bloed, maakt nu de langste periode van vrede, veiligheid en voorspoed uit haar geschiedenis mee. Maar de realiteit is dat de angst dat Frankrijk en Duitsland met elkaar op de vuist gaan al lang heeft plaatsgemaakt voor de irritatie over hun voortdurende handjeklap. Het gevoel de identiteit de verliezen aan een bureaucratisch en anoniem Europa, waarin grote landen de dienst uitmaken en dat over en vooral zonder ons beslist. Het grondwettelijk Verdrag, met al zijn pretenties, kwam voort uit een liefdesverklaring aan Europa van de 50-ers die het kunnen weten. Maar ze leidde tot een steunbetuiging aan de natiestaat van de bevolking die het doorhad. En toen liep het dood. Vorige week hebben wij, Tweede Kamer en regering, dan ook afscheid genomen van die benadering. De Grondwet is nu dood, maar op D66 en GroenLinks na, roept er niemand meer: Leve de Grondwet!

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Kamerpraat: Vooraankondiging

Logo KamerpraatMorgen beginnen we hier met een nieuw initiatief. We bieden kamerleden een podium om buiten de waan van de dag en de beperkingen van de traditionele media kwesties voor te leggen en te bespreken.

Twee weken geleden besprak ik hier het rapport van de Raad van Openbaar Bestuur over de Tweede Kamer. In dat rapport kwam naar voren dat kamerleden nogal wat op te merken hadden over de traditionele media. Het draaide teveel om de waan van de dag en zaken moesten te ver versimpeld worden om in de formats te passen. Zij zagen hier mede een oorzaak voor de kloof tussen burger en kamerleden.
De kamerleden zijn vervolgens gemaild met de vraag of ze niet op weblogs waar politiek vaak aan de orde komt hun zegje wilden doen. En dan wel op zo’n manier dat er meer ruimte is voor het naar voren brengen van visie of het aangeven van structurele problemen. De voorwaarde was dat ze na publicatie van hun stukken wel actief zouden meedoen in de daarop volgende discussie. Want dat is immers een sterke kant van een weblog.
Een aantal kamerleden hebben voorzichtig positief gereageerd en twee kamerleden hebben concrete toezeggingen gedaan.

Morgen om 11 uur wordt de spits afgebeten door Han ten Broeke van de VVD. Volgende week zal een stuk volgen van Renske Leijten van de SP.

De timing van het plaatsen van de stukken zal zo gebeuren dat de kamerleden ook echt in staat zijn om in de eerste twee dagen na verschijnen actief mee te doen in de discussie die er op volgt. De redactie zal in de gaten houden dat alleen de schrijver zelf onder zijn/haar naam reacties plaatst.

Foto: Charlotte Cooper (cc)

De bal ligt nu bij jullie, mannen

COLUMN - De beerput ging open; de verhalen van vrouwen die door Harvey Weinstein waren belaagd, stroomden eruit. Ineens werden de goede vragen gesteld. Niet: wat hadden die vrouwen verkeerd gedaan, maar: waarom hadden de mannen die ervan wisten, niets gezegd? Niet: hoe hadden deze vrouwen zich moeten gedragen om dit te voorkomen, maar: hoe kon hij zo lang wegkomen met zulk misselijk machtsmisbruik? Niet: waarom hebben deze vrouwen Weinsteins wangedrag niet eerder aangekaart (een deel deed dat, maar werd als aandachttrekker weggezet), maar: hoe kun je zulke intimidatie voorkomen?

Sindsdien gebruiken vrouwen op Twitter de hashtag #metoo, om te verduidelijken hoe vaak ze met seksuele intimidatie en verkrachting te maken hebben gehad. De tweets met die hashtag zijn niet bij te houden, zoveel vliegen er over je scherm. Wat te doen?

Mannen moeten vaker ingrijpen, werd meermalen voorgesteld. Het idee is nobel, en er zijn zat mannen die dat oprecht willen en soms ook doen. Maar de suggestie slaat de plank mis: want zelden speelt zulk wangedrag zich openlijk af, zichtbaar, met andere ogen erbij, in de publieke sfeer.

Een op de acht vrouwen in Nederland is ooit verkracht; in 85% van de gevallen was dat door bekenden, en bijna altijd in een thuissituatie. Wie moet er dan iets van zeggen? Die vrouw? Naar haar wordt op dat moment niet geluisterd, dat is nu juist het probleem.

Quote du jour | Liars

All of these liars will be sued after the election is over […] Every woman lied when they came forward to hurt my campaign.

Aldus Donald Trump over de inmiddels zeventien vrouwen die hem van aanranding of seksuele intimidatie beschuldigden.

Want dat ‘I don’t even wait. […] Grab them by the pussy. You can do anything’ was natuurlijk slechts ‘kleedkamerpraat’.

Trump deed eerstgenoemde uitspraak tijdens een ‘serieuze’ toespraak over zijn beleid gedurende de eerste honderd dagen van zijn regeertermijn – mocht hij tot president worden verkozen.

Foto: copyright ok. Gecheckt 28-09-2022

Een grote sprong voorwaarts in Europa

RECENSIE - Guy Verhofstadt en Daniel Cohn-Bendit, voorzitters van de liberale respectievelijk de groene fractie in het Europese Parlement schreven een manifest waarin ze Europa oproepen tot een grote sprong voorwaarts.

De EU kreeg deze week de Nobelprijs voor de Vrede uitgereikt. De reacties op de prijs waren gemengd, kritisch, maar ook positief. Het Noorse comité gaf de EU een positief signaal vanuit een land dat zelf nog steeds geen lid wenst te worden, volgens sommigen een steuntje in de rug om verder te gaan met de Europese integratie.

Komende weekeinde mogen de Europese leiders laten zien dat het hun ernst is met de samenwerking in Europa als het plan van hun voorzitter Van Rompuy op de agenda staat.

Voor Europa

Toen enkele maanden geleden de eerste contouren van dit plan bekend werden losten de voorzitters van de groene en de liberale fractie in het Europese Parlement, Daniel Cohn-Bendit en Guy Verhofstadt een flink schot voor de boeg met hun manifest “Voor Europa”. Het is nu tijd voor een grote sprong voorwaarts, schrijven zij. Europa moet het nationalisme achterlaten. Alleen een post-nationale Europese federatie kan de huidige financiële, economische en politieke problemen in Europa oplossen. Het is immers niet de EU die daadkracht verweten kan worden, het eigenlijke probleem zit bij de natiestaten en hun regeringsleiders. Het zijn de lidstaten die verantwoordelijk zijn voor het voortduren van de crisis. De Europese Raad is slechts een verbond van nationale belangen waarvan de leden uitsluitend oog hebben voor hun eigen, egoïstische nationale belangen. In zo’n club zijn de Europese belangen niet in goede handen en kan geen enkele crisis duurzaam worden opgelost.

10 jaar bloggen, ben je gek of zo?

Jawel, we bestaan 10 jaar!
What the fuck happened! Die tien jaar waren in een flits om en nog steeds is er het gevoel dat we net pas begonnen zijn. Maar toen we even de rust namen (een uurtje) om terug te kijken, bleek er toch al het nodige water door de blogrivier gestroomd te zijn. We hebben er een paar dingen uitgevist. Vult u ze gerust aan met persoonlijke herinneringen. Sinds vannacht staat het hele archief vanaf het prille begin weer online. Samen met het archief van Geencommentaar zitten we nu op bijna vijftigduizend posts.

2001
20 december 2001 om 12:06 uur first post! Het ging over de naam. Hoe noem je een blog als bloggen nog niet een begrip is en je nog niet weet wat er komen gaat. Carlos en Grobbo zetten de eerste stappen.

2002
De naam Sargasso staat vast. De oprichters herinneren zich nog slechts vage contouren van binnenkanten van kroegen en bierglazen, niet de beslissing.
En we pakten toen al het privacy-dossier op!

Pim Fortuyn wordt doodgeschoten. Livebloggen was nog niet echt geboren. Geschokte stilte met pas later een storm.

2003
Een verkeerde inschatting, achteraf gezien.

Dominee Schilder, J.N. Bosboom en Mark versterken de ploeg.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Mos(h)pit Moment | Kernenergie & Wat Dingen

Woensdagmiddag, een mooi Mos(h)pit Moment. Niet omdat de PVV en zijn milieuwoordvoerder Richard de Mos zonodig gebasht moeten worden, maar gewoon omdat dit zo’n treffend filmpje is. Het filmpje laat zien dat de PVV ons land niet alleen nu al op kosten jaagt met onzinnige Kamerpraatjes, maar in de nabije toekomst -na een glorieuze verkiezingsoverwinning- nog veel meer zal gaan kosten als ze grote overheidsprojecten op het gebied van kernenergie (=duurzaam?) gaan ontwikkelen. Een kerncentrale kost immers maar 5 miljard… zo noteren wij op ons boodschappenlijstje van watkostdepvv.nl.

Kernenergie (in Europees verband) is wat mij betreft wel bespreekbaar maar je krijgt bij de Mos nu niet bepaald het idee dat hij weet waar hij het over heeft. Nota bene sociaal-democraat Samsom moet de nationaal-populist een reality check geven op de haalbaarheid van overheidsprojecten en sociaal-liberaal van der Ham legt haarfijn bloot dat de Mos weer eens totaal onvoorbereid in onwetendheid belastinggeld staat uit te geven nu en in de toekomst.

Volgende