Zoekresultaten voor

'jos kuintjes'

Foto: copyright ok. Gecheckt 14-10-2022

Op pad met Jos Kuintjes (Gewoon NL): “Ik ben een soort klaagbal”

REPORTAGE – Waarin de auteur op pad gaat met Jos Kuintjes (Gewoon NL) en dit charismatische politieke talent tijdens diens dagelijkse werkzaamheden wat beter leert kennen.

“Spring maar achterop.” Gewoon Jos (helmpje op, riempje vast) heeft z´n Thomos gestart en geeft wat gas terwijl hij zijn voeten stevig op de grond houdt. Het kleine schuurtje vult zich met rook. Buiten miezert het. Ik zou meegaan op zijn dagelijkse klantenronde. Met zijn bedrijfje NetGemak helpt Jos mensen – voornamelijk bejaarden – het internet op. Van elke dag naar de geraniums staren, wordt een mens immers niet vrolijk. In Geldermalsen en omstreken heeft hij al een kleine 170 bejaarden het wereldwijde web opgeholpen. En wekelijks krijgt hij er wel één of twee klanten bij.

“Ga maar eerst naar buiten”, schreeuw ik boven het lawaai uit en met een ga-maar-gebaar geef ik ´m te kennen dat hij eerst het schuurtje uit moet. Ik zie me al opspringen terwijl Jos die drempel probeert te nemen.

De klanten van Jos kunnen op een paar verschillende manieren van Jos´ dienstverlening gebruik maken. Ze kunnen ´m eenmalig inschakelen. Voor een klein bedrag zitten ze dan op het internet en legt Jos de basistechnieken uit. Als ze Jos dan weer willen inschakelen (omdat het internet eruit ligt bijvoorbeeld) dan betalen ze nogmaals bijna de volle mep. Ze kunnen tienrittenkaarten kopen, da´s al een stuk voordeliger. Ze kunnen ook een abonnement kopen. Dan komt Jos één keer per maand of één keer per week langs voor controle. En met het luxe-abonnement is Jos dag en nacht bereikbaar. “Kost een paar centen, maar dan heb je ook wat.”

Foto: copyright ok. Gecheckt 10-03-2022

Met Gewoon Jos door Gewoon NL, slot: ’t Lolbroekje

Waarin Max Molovich met de charismatische politicus Jos Kuintjes op verkiezingscampagne door gewoon Nederland trekt. Aflevering 8: peuterspeelzaal ’t Lolbroekje. Gewoon Jos komt erachter dat Max op de Piraten heeft gestemd. Er knapt iets in hem.

Als ik rond de klok van 20.45 uur het schoolpleintje van peuterspeelzaal ‘t Lolbroekje betreed, zie ik Jos meteen zitten. Voor de deur. In het schijnsel van het ganglicht. Op z’n hurken. Handen in het haar. Naast hem een tas van de Aldi. Voor hem een reeks flyers met de bekende mintgroene kleur. Jos staat erop met zijn duim omhoog. De tekst: “Stem wijzer: stem gewoon Jos voor een Gewoon NL.” Vreemde kriebels in mijn buik.

Ik loop naar ‘m toe en vraag wat er is. Hij kijkt me aan. In tranen. “Ik dacht dat je een grapje maakte”, zegt hij. Moedeloos schuddend laat hij zijn hoofd weer in zijn handen zakken. Ik ruik een vreemde geur. “Wat bedoel je”, vraag ik. Hij kijkt omhoog. Door de tranen heen zie ik nu ineens zijn woede. “De piraten?”, zegt hij, nauwelijks hoorbaar. “Je hebt op de Piraten gestemd? Wat is dit voor apenland?” 

Een half uur geleden belde ik Jos op om te vragen of ik langs kon komen. Hij vroeg me of ik al gestemd had. Ik vertelde hem dat ik op de Piraten had gestemd. Hij moest lachen. Een vrouw zet haar fiets in het fietsenrek, stapt af en loopt het gebouw binnen. “Ik dacht dat je een grapje maakte, Max. Ik dacht gewoon dat je een grapje maakte. De Piraten? En weet je wie er niet op stond, Max, weet je wie ze gewoon vergeten hadden om op die lijst te zetten? Mij, Max. Gewoon NL was nergens te bekennen. Ik stond gewoon niet op de lijst. Ze hebben me godverdomme gewoon genegeerd. Heb ik gewoon voor niks al die weken mijn stinkende best gedaan. Heb ik gewoon voor niks al die mensen gemobiliseerd. Geen Gewoon NL te bekennen. Maar wel een zooitje Piraten. Ik zeg het je: hier zit Camiel achter. Die vuile hufter.”

Foto: copyright ok. Gecheckt 04-10-2022

Met Gewoon Jos door Gewoon NL, afl. 7: Nierop

Waarin Max Molovich de charismatische Jos Kuintjes volgt op campagne door gewoon Nederland. Aflevering 7: Nierop. Over de crisis die niet bestaat.

Buiten staat een eenzame demonstrant met een bord in zijn hand waarop wij lezen: “Pleurop uit Nierop!” Of de boodschap aan Jos Kuintjes is gericht, wordt niet duidelijk. Binnen is Jos bezig aan een gloedvolle speech over de stand van zijn land en over de naderende verkiezingen. De massaal toegestroomde nieuwsgierigen in partycentrum ‘t Luifeltje hangen aan de lippen van de man die wel de Nederlandse Obama wordt genoemd.

Vergeet Mark Rutte, vergeet Emile Roemer, vergeet Geert Wilders en vergeet vooral ook niet Diederik Samsom te vergeten: hier staat de toekomstige leider van ons land. De man die ons de crisis uit zal loodsen. Niet door malle socialistische ideeën, niet door holle frasen over je handen uit de mouwen steken en aanpakken in plaats van doorpakken, maar gewoon door gewoon na te denken en gewoon logisch te redeneren.

Er is namelijk geen crisis, betoogt Jos Kuintjes. “Kijk naar buiten. Woedt daar een crisis? Nee. De mensen rijden in hun auto’s, kijken naar hun tv’s, wonen in hun huizen, gaan naar hun werk. Een uitzondering niet te na gesproken. En nu weet ik wel dat je ook de uitzonderingen niet mag negeren. Integendeel. De uitzonderingen zijn zeer belangrijk. Maar de uitzonderingen bevestigen de regel, ze zijn het niet. In dit land hebben we de neiging om het om te draaien. Om de uitzondering als de regel te zien en ons beleid op de uitzondering te baseren vanuit de vrees dat de uitzondering de regel wordt en alles op z’n kop zet. Maar ondertussen zet je alles op z’n kop. Ondertussen ben je met paniekvoetbal bezig. En die paniekvoetbal, waarde mensen, die paniekvoetbal, dát is de crisis.”

Foto: copyright ok. Gecheckt 25-09-2022

Met gewoon Jos door Gewoon NL, afl. 6: Neerijnen

REPORTAGE – Waarin de auteur samen met de charismatische Jos Kuintjes op verkiezingscampagne door gewoon Nederland gaat. Aflevering 6: Neerijnen. Gewoon Jos breekt een lans voor de gewoon werkende Nederlander.

“Vandaag wil ik het met u hebben over de hard werkende Nederlander.” Gemurmel in de zaal. Wat laatkomers zoeken nog een stoeltje. Het is lekker druk in dorpshuis De Zevensprong. Ik zie hier en daar al wat Gewoon NL-t-shirts. Veel jonge mensen. De sfeer is goed. Jos had me voor aanvang van de bijeenkomst toegezegd dat hij er ‘gewoon lekker zin’ in had. Hij gaat verder. “Vandaag wil ik het hebben over de hard werkende Nederlander waar Mark Rutte en diens VVD zo de mond vol van hebben. De hard werkende Nederlander is zo zielig. Want ziet zijn zuur verdiende geld met bakken tegelijk over de balk gegooid worden richting kansloze projectjes voor kansloze jongeren, kansloze bejaarden, kansloze zieken en kansloze werkzoekenden. De hard werkende Nederlander kent z’n verantwoordelijkheid, maar wil daar wel wat voor terug zien. Hij wil niet dat zijn geld in een bodemloze put terecht komt. Hij wil dat het nuttig besteed wordt. Zo is de hardwerkende Nederlander. Welnu, ik zal u eens wat vertellen over de hardwerkende Nederlander. De hardwerkende Nederlander is gek. Juist. Zo. Ik heb het gezegd. De hardwerkende Nederlander is niet goed bij zijn hoofd. Dit is helemaal geen tijd om hard te werken. Dit is een tijd om gewoon te werken. Niet te hard, niet te langzaam. Gewoon.”

Foto: copyright ok. Gecheckt 25-10-2022

Met gewoon Jos door gewoon NL, afl. 5: café ‘Ons Genoegen’

REPORTAGE – Op verkiezingscampagne met Jos Kuintjes door gewoon Nederland. Aflevering 5, café ‘Ons Genoegen’, waarin de auteur samen met een somber gestemde Jos Kuintjes diens verjaardag viert.

Daar zit ik dan. De kerkklok heeft zojuist middernacht geslagen. Het is nu 21 augustus. Jos Kuintjes is officieel niet meer jarig. Hij is 40 jaar oud geworden. Of was het nu 39? Hij weet zelf niet meer of ie nou in 1972 of 1973 is geboren. Ik zeg tegen ‘m dat ik het maar vreemd van, iemand die zijn eigen geboortejaar is vergeten. Hij zegt, met driedubbele tong, dat ik mijn bek moet houden.

Zo ken ik Jos niet. Hij staart droevig voor zich uit. Achter de toog staat de kastelein zwijgend een glas schoon te wrijven met een witte doek. Volgens mij is hij al een kwartier lang hetzelfde glas aan het schoonwrijven. Aan de bar zitten twee mannen met baarden. Ze kijken glazig over hun ouwe klares, naar de horizon van hun lang vervlogen dromen. U merkt wel, ook ik ben een tikje melancholisch gestemd deze zwoele zomeravond. 

“Niemand”, zegt Jos Kuintjes. Hij laat een stilte vallen. “Helemaal niemand.” Ik vraag of ie dan mensen had uitgenodigd. “Daar gaat het niet om”, zegt gewoon Jos. “Jij bent er toch ook?”
Maar ik ben er toevallig. Omdat ik dacht dat we naar Oisterwijk gingen om daar tijdens een tupperware party een bende huisvrouwen toe te spreken. “Dat was ook het plan”, zegt Jos, “Ik dacht: dan vier ik tenminste toch een soort van feestje op mijn verjaardag. Maar vanmiddag belde de organisator af. Het werd bij nader inzien geen tupperware maar een dildo party en daarbij waren mannen ongewenst. Godverdomme.”

Foto: copyright ok. Gecheckt 30-10-2022

Met gewoon Jos door Gewoon NL, afl. 4: Ommen

Waarin uw verslaggever de charismatische Jos Kuintjes volgt op zijn campagne door gewoon Nederland. Vandaag: Ommen. Waar gewoon Jos een vrij ongewoon theetje serveert bij de Christelijke Boeren- en Tuindersbond.

REPORTAGE – “Is iedereen een beetje gewoon?” Jos’ enthousiaste begin kan op weinig respons rekenen. Zijn reputatie is hem duidelijk nog niet vooruit gesneld. Of wel natuurlijk en moeten ze hier niets van Jos’ nuchtere gewoonheid hebben. We hebben ons verzameld in het clubhuis van korfbalclub RODKA74, Jos zal spreken voor de Christelijke Boeren- en Tuindersbond. Vrij norse mannen die met de handen over elkaar wachten op wat komen gaat. Ze lurken een beetje aan hun thee.

“Vandaag wil ik het met u hebben over drugs. Zoals wij hier in Nederland met drugs omgaan, dat is niet gewoon. Het moet maar eens afgelopen zijn met dat halfslachtige gedoe. Wat dat betreft is Nederland natuurlijk nooit gewoon geweest. Net zoals de rest van de wereld. Als het om drugs gaat, raakt iedereen overspannen. Want het gaat om onze jeugd, en de jeugd heeft de toekomst, en die moet je niet verpesten. Afijn, u kent het riedeltje. Onzin natuurlijk. Drugs moet je gewoon legaliseren.”

Jos kijkt de zaal rond. Hij neemt een slok van zijn thee. De zaal zit er nog hetzelfde bij. Ik neem ook een slok van m’n thee. Vreemde thee. Ik kijk naar het labeltje van een theezakje dat in een pot hangt. GEWOON T., lees ik. Jos gaat verder. “Nederland is altijd een land van compromissen geweest. Van bemiddelen. Van polderen. Dat heeft Nederland groot gemaakt. Daardoor was Nederland al die jaren zo gewoon. Niet links, niet rechts, maar gewoon. Maar als het gaat om drugs was Nederland gewoon dom. Want hoeveel belastinggeld heeft de staat wel niet misgelopen door het gebruik van softdrugs wel toe te staan, maar het verkopen ervan niet? U hier, tuinders in hart en nieren, u hier had multimiljonair kunnen zijn door uw kennis en ervaring niet alleen in te zetten om de mooiste viooltjes en hortensia’s te kweken, maar om de beste wiet van de wereld te maken. En al die talentvolle scheikundigen die ons land telt, hadden, in plaats van het najagen van de Nobelprijs, de beste LSD, XTC, GHB of weet ik veel wat voor drugs kunnen maken. En wij hadden de Afghanen kunnen helpen door hun opium te importeren en er de beste heroïne ter wereld van te maken. De Nederlandse economie, zo durf ik u wel te zeggen, had niet in een crisis gezeten als dat allemaal legaal was geweest en als de staat daarover belastinggeld had mogen innen. Dat hele vermaledijde huishoudboekje was gigantisch op orde geweest.” Luidkeels gegaap in de zaal.

Foto: copyright ok. Gecheckt 15-11-2022

Met gewoon Jos door Gewoon NL, afl. 3: Woerden

Waarin uw verslaggever de charismatische Jos Kuintjes volgt op zijn campagne door gewoon Nederland. Vandaag: Woerden, officieel het gewoonste dorp van Nederland.

REPORTAGE – “Ik reed hier zojuist op m’n brommertje door de polders en onder het viaduct lagen tientalen onderkanten van bomen. Afgezaagd en met wortel en al uit de grond gerukt. Is dat zo gewoon? Ik dacht het niet. Ik reed verder en zag een voetbalveldje met een doel op de rand van een brede sloot. Is dat zo gewoon? Ik dacht het niet. Weer wat verder zag ik een man in een minuscuul kort spijkerbroekje zijn heg knippen. Is dat zo gewoon? Ik dacht het niet. Woerden heet het gewoonste dorp van Nederland te zijn. Maar zo gewoon vind ik het helemaal niet.”

Het is bloedheet in café-restaurant De Admiraal. Het ruikt er naar zweet, koffie en verschaald bier. Het zaaltje is afgeladen. De mensen hier voelen zich altijd extra verantwoordelijk als er verkiezingen aankomen. Ze willen niets missen van alle kandidaten die hun zo doodgewone dorp aandoen. Jos Kuintjes heeft hun aandacht.

“Dat is natuurlijk de pest van de gewoonste zijn. Gewoon zou eigenlijk geen superlatief mogen hebben. De gewoonste zou niet mogen bestaan. Iemand kan misschien wel gewoner zijn dan iemand anders, maar de gewoonste, dat kan eigenlijk niet. Want als je de gewoonste bent, dan ben je zo onwaarschijnlijk gewoon dat het niet meer gewoon is. En dat kan niet de bedoeling zijn.” 

Foto: copyright ok. Gecheckt 10-03-2022

Met gewoon Jos door Gewoon NL, afl. 2: Elst

Op campagne met Jos Kuintjes van Gewoon NL door gewoon Nederland. Aflevering 2: jeugdhonk De Vlektyfus te Elst. Waarin het politieke toptalent de woede van jeugdig Elst op de hals haalt maar het tij weet te keren. 

REPORTAGE – Het zaaltje van jeugdhonk De Vlektyfus (“Die naam hebben de jongeren zelf verzonnen,” vertelde de jeugdwerker – grijze baard, ruiten broek, paarse badstof sokken in sandalen – toen ik naar de herkomst van de naam vroeg: “we stimuleren ze zoveel mogelijk hun creativiteit te ontplooien”) is tot de nok toe gevuld. Niet zo vreemd als je bedenkt dat Jos, om zijn komst aan te kondigen, bovenstaande flyer had laten ophangen. Als Jos het podium betreedt, is aanvankelijk onversneden onverschilligheid zijn deel. Als Jos vervolgens mededeelt dat de flyer slechts bedoeld was om de aandacht te trekken en dat hij toch echt de hoofdact is, gebeurt er aanvankelijk nog niks. Slechts een enkeling heeft de moeite genomen naar de woorden van Jos te luisteren. En degenen die het horen weten niet zeker hoe ze deze informatie moeten interpreteren. Ze vertellen het door. En langzaam aan, terwijl Jos stug doorgaat en vertelt dat hij heel graag vist, maar dan wel altijd zonder aas (“zo’n vis aan de haak, dat verstoort de rust alleen maar”), begint het tot de zaal door te dringen. En dan gaat het snel. Binnen geen tijd roept er iemand ‘krijg de vlektyfus met je kutvissen’, waarna de eerste stoel naar voren vliegt. Jos ontwijkt hem behendig en keert vliegensvlug terug naar de microfoon.

Foto: copyright ok. Gecheckt 15-11-2022

Met gewoon Jos door Gewoon NL, afl. 1: Geertruidenberg

Waarin de auteur op pad gaat met gewoon Jos op campagne door gewoon Nederland. Aflevering 1: Geertruidenberg, verpleeghuis De Riethorst.

REPORTAGE – Geertruideberg. Daar zijn we op weg naartoe. Gewoon Jos heeft besloten dat Geertruidenberg de eerste plek wordt die de verkiezingskaravaan van Gewoon NL (lees: Jos Kuintjes op z’n Thomos met mij achterop) aandoet. Waarom Geertruidenberg, vraag ik. Jos haalt z’n schouders op. “Gewoon”, zegt hij. Voelde het goed? Niet per se. “Volgens mij wonen er louter gewone mensen in Geertruidenberg”, schreeuwt Jos boven het geknetter van zijn brommertje uit. Ik houd mijn broekspijpen vast.

“Welkom Fons.” Boven de ingang van bejaardentehuis De Riethorst hangt een zelfgeschreven spandoek. Jos staat er even bij stil. “Typisch”, mompelt hij. We lopen verder en worden ontvangen door een gezette vrouw van een jaar of vijftig met een sjaaltje om haar hals. Type Annemarie Jorritsma. Jos stelt zich voor. “Ik heb veel over je gehoord”, zegt de vrouw. Ze glundert. “Journalist”, zegt Jos terwijl hij naar mij wijst. De vrouw kijkt me niet aan terwijl ik haar de hand schud. Met haar vrije hand gebaart ze Jos voor te gaan. “De zaal heeft er zin in”, zegt ze. “Zul je net zien”, zegt Jos.

Foto: copyright ok. Gecheckt 15-11-2022

“Nederland moet weer gewoon gewoon worden”

Het begon bij zijn buurvrouw die van haar in Zwitserland wonende zoon het duurste internetabonnement van XS4all.nl kreeg. Zo kon ze haar kleinkinderen tenminste geregeld zien. Maar toen alles was aangesloten, wist ze bij god niet hoe ze nu het internet op moest. Gelukkig had ze Jos Kuintjes (“Zeg maar gewoon Jos”) als buurman.

In de Vivo, zoals mevrouw Hesp de buurt-Spar nog steeds noemt, sprak ze hem aan en vertelde ze haar probleem. Jos was een klein ochtendje bezig en sindsdien surft mevrouw Hesp probleemloos gans het internet rond. En als het internet het niet doet, komt gewoon Jos gewoon even langs en maakt alles gewoon weer in orde. Voor een gewoon prijsje. Ze vertelde het haar bridgeclub.

Van het een kwam het ander en binnen no-time had Jos een zeer aardig klantenbestand opgebouwd. “En ze betalen allemaal gewoon handje contantje. Dat is wel zo duidelijk. Een van de speerpunten van Gewoon NL wordt ook het bevorderen van contante betalingen. Weg met het virtuele geld. Daar komt alleen maar ellende van. De mensen willen duidelijkheid. Internetbankieren lijkt handig, maar het is niets. Je ziet het geld nooit. Het zijn enkel cijfertjes. En cijfertjes hebben geen reële waarde. Het bestaat niet echt. Cash wel. Cash is duidelijk. Cash is cash. Cash is gewoon. Cash kun je in je matras stoppen en een jaar later is het nog precies evenveel. Tenminste, als je er niets uit hebt gehaald natuurlijk.”

Foto: copyright ok. Gecheckt 23-11-2022

Gewoon NL

Met de oprichting van Gewoon NL is eindelijk het gat in het politieke centrum gedicht, dat is achtergelaten door het CDA, dat ging regeren met extremistische partijen zoals de PVV en de VVD. Eerder al ging het CDA in zee met de LPF en de VVD en u weet nog wel wat dat voor scènes heeft opgeleverd. Een en ander heeft het CDA een kleine dertig zetels in de Tweede Kamer gekost. Jos Kuintjes (39 jaar), de oprichter van Gewoon NL en lijsttrekker bij de komende verkiezingen: ‘Het zal u duidelijk zijn, we gaan voor 30 zetels op 12 september.’

Hoe staat u in het leven, Jos?

Kijk. Ik bedoel, luister. Als er een steentje in je schoen zit, dan haal je dat steentje uit je schoen. Probleem opgelost. Ik ben een probleemoplosser. Als ik ’s avonds in bed stap, zijn de problemen opgelost.

U slaapt dus goed.

Daar heb ik geen problemen mee.

Wat zijn nu de kernpunten van Gewoon NL?

‘Dat we een stevige volkspartij worden, dat is eén. Twee is: dat zullen we alleen kunnen bereiken wanneer we gewoon praten, ook in het parlement. Niet over elkaar, niet tegen elkaar, maar met elkaar. Drie: misdaad, crisis, ongelijkheid. Dat moet gewoon anders.’

Foto: copyright ok. Gecheckt 11-02-2022

Gewoon NL

Vanwege redenen die u niks aangaan, was ik eens een beetje aan het grasduinen door de vrij indrukwekkende hoeveelheid kleine partijtjes die ons land rijk is. Ik bedoel, we hebben een meerpartijenstelsel, maar je kunt ook overdrijven. Een partij als TON of hoe heten ze tegenwoordig ook alweer nu niet Rubberen Rita maar Dappere Hero de scepter zwaait? Onafhankelijk Burger Feest of zo. Dat is nog een grote partij te noemen in vergelijking met het andere grut. Naast partijen als Partij voor de Toekomst (met Johan Vlemmix), de Libertarische Partij en de IQ-Partij (met IQ voor eerlijkheid – merkt u trouwens het koppelstreepje tussen IQ en Partij op: daar is over nagedacht, ik neem aan dat dat de correcte spelling is; het risico dat een naam als IQ Partij, zonder koppelstreepje, de hoon van IQ-rijk Nederland zou betekenen, was te groot), is de SGP een reus van formaat.

Toch viel mijn oog op een partijtje dat zich van alle andere wist te onderscheiden. Ik vermoed door het totale gebrek aan pretentieloosheid. Ik heb het hier over Gewoon NL. Dat NL deed me in eerste instantie te veel denken aan .nl, onze nationale extensie. En dat brought back memories van die andere splinterpartij, die van politiek talent Winny de Jong (conservatieven.nl) en natuurlijk aan Pastors Eén NL, maar volgens mij is het lijsttrekker Jos Kuintjes niet om een dergelijk eenvoudig effectbejag te doen. Als ik hem goed begrijp is Gewoon NL gewoon korter dan Gewoon Nederland zodat de letters groter kunnen op de verkiezingsposters.