Voorpagina

Zoekresultaten voor

'Exxon klimaatverandering'

Foto: Tom Davidson (cc)
Foto: copyright ok. Gecheckt 27-09-2022

Onderzoek naar wat ExxonMobil wist van klimaatverandering breidt zich uit

, door

In Nederland is het wachten op het hoger beroep in de klimaatzaak en op de wijze waarop het kabinet de uitspraak van de rechtbank in de tussentijd uit denkt te gaan voeren. In de VS stapelen de klimaatzaken zich ondertussen op. Naast verschillende rechtszaken tegen de overheid onderzoeken 17 aanklagers in de VS de mogelijkheden om samen te gaan werken in het onderzoek naar klimaatgerelateerde initiatieven, zoals

ongoing and potential investigations into whether fossil fuel companies misled investors and the public on the impact of climate change on their businesses.

De coalitie bestaat uit openbaar aanklagers uit Californië, Connecticut, District of Columbia, Illinois, Iowa, Maine, Maryland, Massachusetts, Minnesota, New Mexico, New York, Oregon, Rhode Island, de Maagdeneilanden, Virginia, Vermont en Washington.


Schneiderman, de New Yorkse openbaar aanklager die in november vorig jaar als eerste een onderzoek naar Exxon startte, sprak stevige woorden over het verantwoordelijk houden van bedrijven die frauduleuze activiteiten hebben ontplooid met betrekking tot klimaatverandering:

Everyone from President Obama on down is under a relentless assault from well-funded, highly aggressive and morally vacant forces that are trying to block every step by the federal government to take meaningful action. So today we are sending a message that at least some of us, actually a lot of us, in state government are prepared to step into this battle with an unprecedented level of commitment and coordination.

If there are companies —whether utilities or fossil fuel companies— committing fraud in an effort to maximize their short-term profit at the expense of the people we represent, we want to find out about it and want to expose it and we want to pursue them to the fullest extent of the law, prosecute them to the fullest extent of the law.

Foto: Logo Collector copyright ok. Gecheckt 12-02-2022

ExxonMobil voert druk op in klimaatzaak

, door

NIEUWS - De aanklager van New York heeft ExxonMobil in 2018 gedaagd voor het foutief informeren van investeerders en beleggers over de risico’s van klimaatverandering. Een zaak die niet draait om de vraag of het bedrijf ExxonMobil een klimaatcrimineel is, maar om de vraag of ExxonMobil investeerders en aandeelhouders bedrogen heeft over de klimaatrisico’s die het bedrijf veroorzaakt en loopt. De rechtszaak begint op 23 oktober 2019 en heeft, ironisch genoeg, sterke overeenkomsten met de rechtszaken tegen de tabaksindustrie uit de jaren 90 van de vorige eeuw. In de basis komt de rechtszaak er op neer dat ExxonMobil beter dan wie ook wist wat de risico’s van klimaatverandering waren en welke financiële risico’s hieruit konden voortkomen voor het bedrijf.

De website InsideClimateNews beschrijft de aanklacht van de openbaar aanklager als volgt:

Exxon engaged in “a longstanding fraudulent scheme” to deceive investors by providing false and misleading assurances that it was effectively managing the economic risks posed by increasingly stringent policies and regulations it anticipated being adopted to address climate change, the lawsuit states. “Instead of managing those risks in the manner it represented to investors, Exxon employed internal practices that were inconsistent with its representations, were undisclosed to investors, and exposed the company to greater risk from climate change regulation than investors were led to believe,” the lawsuit said.

Foto: copyright ok. Gecheckt 24-09-2022

Openstaande vragen over klimaatverandering aan jurist Lucas Bergkamp

, door

De afgelopen maanden heb ik een aantal keer discussies proberen te voeren met de heer Lucas Bergkamp, partner bij het advocaten/lobbykantoor Hunton & Williams in Brussel. Zodra de vragen wat lastig worden ontwijkt de heer Bergkamp deze om er maanden later weer op terug te komen. Ook heeft hij er een handje van om mensen met kritische vragen te blokkeren en om zijn tweets na afloop van een discussie te verwijderen. Inmiddels behoor ik ook tot de niet zo exclusieve club van door de heer Lucas Bergkamp geblokkeerde twitteraars. Ter achtergrond: Hunton & Williams (inmiddels Hunton AK) was in het verleden betrokken bij de eerste klimaatzaak Massachusetts v. Environmental Protection Agency waarin 12 Amerikaanse staten regulering van CO2 door EPA afdwongen op basis van de Clean Air Act. Hunton & Williams verdedigde tijdens deze rechtszaak de stelling dat dit niet de bedoeling was van de Clean Air Act. Daarnaast is Hunton & Williams diverse malen in verband gebracht met spionage van milieuactivisten. Hunton lobbied voor de olie, kolen en gassector en ontving in 2018 ruim een miljoen dollar daarvoor van bedrijven als Exxon en Koch Industries. Op de vraag waar de heer Bergkamp zijn geld mee verdiend blijft het over het stil: Omdat de heer Bergkamp vaak in cirkeltjes draait en na verloop van tijd zijn vragen herhaald hierbij een kleine bloemlezing van openstaande vragen aan de heer Bergkamp. Niet omdat het iemand wat zal interesseren, wel om het mezelf in de toekomst wat makkelijker te maken als hij weer een poging doet tot dialoog. Dan staat namelijk eerst nog deze lijst met vragen open. Een langlopend vraag is de zoektocht naar een klimaatwetenschapper die in de ogen van de heer Bergkamp wel in staat is om te beoordelen of de IPPC summary for policymakers AR5 nog als stand van de wetenschap te beschouwen is. De mensen achter het weblog Klimaatverandering vielen voor hem af. Op onderstaande vervolgvraag mist het antwoord nog steeds (of de heer Bergkamp heeft het weer verwijderd). Net als het antwoord op deze vraag: De definitie van wetenschap. Daar zijn diverse vragen over gesteld, maar niet beantwoord: De vraag of de heer Bergkamp de basis van klimaatwetenschap, zijnde Arrhenius onderschrijft: Op de vraag van Tinus Pulles of Lucas Bergkamp de natuurkundige causale keten waarom fossiel CO2 tot opwarming accepteert is het antwoord voorlopig. Wetenschappelijke onderbouwing van zijn andere punten lukt hem niet echt.

Waan van de dag

Shell erkent al 30 jaar gevaar klimaatverandering

, door

Uit vertrouwelijke documenten die De Correspondent in handen heeft blijkt dat oliebedrijf Shell al sinds 1986 intern alarm slaat over de gevaren van klimaatverandering. Tegelijkertijd werkt het bedrijf al dertig jaar klimaatbeleid tegen. Vandaag openbaarde De Correspondent Shell’s zelfgemaakte klimaatfilm uit 1991 waarmee het de wereld wilde waarschuwen en waarin ze opriepen om onmiddellijk tot actie over te gaan. Volgens professor Tom Wigley, toenmalig hoofd van klimaatonderzoek bij de Universiteit van East Anglia, is de film verrassend accuraat.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Ontkenning klimaatverandering minder lucratief

, door

Vandaag werd bekend dat oliegigant Exxon stopt met het financieren van organisaties die tot doel hebben de klimaatverandering te ontkennen. Na de afgelopen tien jaar 23 miljoen dollar te hebben gepompt in clubs die Greenpeace “the engine room of the climate sceptic industry” noemt, wordt Exxon nu een halt toe geroepen door haar aandeelhouders, waaronder de gefortuneerde Rockefeller familie (Guardian). Welke organisaties het precies zijn is niet duidelijk, maar we zullen snel genoeg zien of ook Theo Richel en Simon Rozendaal hun huis te koop moeten zetten.

Zijn we nu verlost van de klimaatontkennende holle vaten van de olieindustrie? Nee waarschijnlijk niet want op deze bovengemiddeld warme meidag waren er weer twee luide ontkenningen van de klimaatverandering te horen in de media.

De Tsjechische president Vaclav Klaus daagt Al Gore uit om met hem in debat te gaan (EarthTimes). In Washington presenteerde de econoom Klaus zijn nieuwe boek: Blue Planet in Green Shackles – What Is Endangered: Climate or Freedom? In dit boek beweert Klaus dat de klimaatmaatregelen onze vrijheid aantasten en maakt een alternatieve Godwin door de milieubeweging met het communisme te vergelijken. Dat is een knap staaltje retoriek voor iemand die uit een land komt waar de absentie van een milieubeweging juist leidde tot een van de grootste ecologische rampen in Europa: de verzuring en vernietiging van de bossen in het Reuzengebergte en het grensgebied DDR, Tsjechië, Polen.

Foto: copyright ok. Gecheckt 03-03-2022

Opmerkelijke klimaatzaken

, door

De Amerikaanse Climate Change Litigation database telt inmiddels 1224 Amerikaanse klimaatzaken en 368 niet Amerikaanse klimaatzaken. Waarbij een klimaatzaak breder gaat dan enkel rechtszaken, het kan ook gaan om dagvaardingen of dreigingen met een rechtszaak. De database is een initiatief van het Sabin Center for Climate Change Law van de Columbia Law School en Arnold & Porter. De afgelopen weken zijn er een aantal ontwikkelingen die de komende jaren grote gevolgen kunnen hebben.

Uitspraak in Ierse klimaatzaak: klimaatbeleid te vaag

De Ierse milieuorganisatie Friends of the Irish Environment (FIE) had een zaak aangespannen tegen de Ierse overheid. FIE stelde dat de Ierse overheid niet voldoet aan verplichtingen uit de Climate Action and Low Carbon Development Act, een wet uit 2015 die zegt dat de overheid plannen moet maken om de transitie naar een klimaatneutrale economie in 2050 te realiseren. Een panel van zeven Ierse opperrechters gaf de milieuorganisatie unaniem gelijk.

Zij bevestigden afgelopen vrijdag dat uit de huidige plannen niet valt af te leiden dat Ierland op weg is om zijn doelen te behalen. De rechter heeft de overheid daarom opgedragen op om een nieuw, gedetailleerd plan te maken. Daarbij moet een redelijk geïnformeerd persoon kunnen beoordelen of het plan realistisch is en of ze het eens zijn met de in het plan gemaakte beleidskeuzes. Het plan moet ook de volle periode tot 2050 beslaan, de latere jaren mogen wel minder gedetailleerd zijn dan de periode tot 2030. De Ierse Hoge Raad is in haar uitspraak niet ingegaan op grondwettelijke of mensenrechten zaken, aangezien de zaak niet door een individu was aangespannen. Dit kan in toekomstige rechtszaken nog wel een rol gaan spelen.

Foto: Jeroen Stroes Aviation Photography (cc)

Corona als herkansing voor de bankencrisis

, door

In 2009 brak de bankencrisis uit, al snel gevolgd door de eurocrisis. Banken dreigden om te vallen en werden massaal overeind gehouden met staatssteun of door nationalisatie. Het was de eerste economische crisis waarbij het bedrijfsleven achter de schermen aandrong op extra duurzaamheidsmaatregelen. Momenteel zijn veel bedrijven wederom in zwaar weer geraakt door de maatregelen om het coronavirus te beteugelen en wederom klinkt de roep om de crisis aan te grijpen om bedrijven duurzamer te laten opereren. Op Europees niveau werd al gewerkt aan een Green New Deal, een term die tijdens de vorige crisis ook al rondzong. Tegelijkertijd klinkt de roep om bepaalde bedrijven, zoals Air France-KLM, tegen alle mogelijke kosten te redden. Tijd voor een terugblik en om als samenleving randvoorwaarden aan bedrijven die steun willen te formuleren.

Bankencrisis 2009

Tijdens de bankencrisis van 2009 werkte ik bij het Ministerie van Economische Zaken. De roep om duurzaamheidsmaatregelen vanuit het bedrijfsleven riep daar verwarring op, milieu en duurzaamheid hoorde je toch juist uit te stellen bij economische tegenwind? Wat het Ministerie gemist had was de mate waarin een deel van de Nederlandse bedrijven inmiddels meerwaarde wisten te creëren door duurzamer te ondernemen. De strategienotitie over duurzaamheid als kans, waar ik toentertijd aan werkte, werd op hoofdlijnen positief ontvangen door de leden van VNO-NCW. Dat was ook voor het ambtelijk apparaat van VNO-NCW wennen, want het meeste commentaar dat zij voorafgaand aan het overleg met de milieucommissie van VNO-NCW terug hadden gestuurd diende grotendeels als niet verzonden te worden beschouwd. Alleen de kritiek op de inzet op elektrisch rijden mocht ongewijzigd blijven staan.

Foto: Karen Eliot (cc)

Meer klimaat-twijfel met Clintel

, door

In de week dat het KRO-NCRV programma Pointer een kritische uitzending heeft over het ‘klimaatsceptische Clintel’, vindt er ook een bijeenkomst plaats in Giessen, gemeente Altena. Clintel is uitgenodigd door Wim Verbaarschot van Altena Klimaat van Tafel. Wim Verbaarschot heeft voor de PVV Noord-Brabant op de kieslijst gestaan en is in het dagelijks leven proces-operator bij Shell Moerdijk.

Volgens eigen zeggen is Verbaarschot op zoek naar ‘een ander geluid’, volgens hem is de huidige klimaatverandering puur natuur en heeft de mens geen invloed. Hij zegt dat het CO2 gehalte de temperatuur volgt, in plaats van andersom. Dat dit massaal wordt tegengesproken door klimaatwetenschappers en door wetenschappers bij zijn werkgever Shell, deert hem niet.

Kortom, echt een avond waar Clintel bij past. Oprichter Marcel Crok krijgt het woord.

Crok over Pointer

Crok valt met de deur in huis: handen omhoog voor wie de uitzending van Pointer gezien heeft over ‘klimaatsceptici’? Of, zoals Crok zegt, “mensen die met gezond verstand naar een complex vraagstuk kijken”. Verder vertelt Crok dat hij fan is van de journalistieke website ‘Follow the Money’ (FTM), althans, totdat ze dit stuk publiceerden: “Klimaatsceptisch Nederland profiteert nog altijd van netwerk en geld uit fossiele industrie“.

Foto: copyright ok. Gecheckt 11-02-2022

De meeste klimaatmodellen doen het prima!

, door

Wetenschappelijke modellen zijn geen glazen bollen. En wetenschappers geen helderzienden. Dat pretenderen ze ook niet te zijn. Alleen charlatans suggereren dat ze in de toekomst kunnen kijken. Wetenschappers kunnen op basis van hun vakkennis wel iets zeggen over oorzaak en gevolg. En daarmee kunnen ze voorwaardelijke voorspellingen doen: als dit, dan dat. Als ik het glas dat ik in mijn hand heb loslaat, zal het vallen. Niemand zal dat een onjuiste voorspelling noemen als het glas heelhuids de tafel haalt omdat ik het niet echt heb losgelaten. Ook klimaatwetenschappers doen alleen voorwaardelijke voorspellingen, op basis van hun vakkennis. Bij het interpreteren van klimaatprojecties en modelresultaten is het belangrijk om daar rekening mee te houden.

Modelprojectie uit een rapport van Exxon uit 1982. Deze projectie is overigens niet meegenomen in het onderzoek van Hausfather et al. (Bron: InsideClimate News)

Klimaatmodellen simuleren de fysica van het klimaatsysteem. Dat begon in de tweede helft van de vorige eeuw met het doorrekenen van een relatief eenvoudige energiebalans. Het soort berekeningen dat Arrhenius eind 19e eeuw nog met de hand moest doen. Computers maakten het mogelijk om die berekeningen aanzienlijk te verfijnen. Al snel werden die berekeningen aangevuld met simulaties van atmosferische circulatie en van verdamping en condensatie van water. Met het groeien van de klimaatkennis en het toenemen van de rekenkracht van computers werden de modellen steeds uitgebreider en fijnmaziger.

Volgende