Wat is het verschil tussen no win no fee en no cure no pay? In beide gevallen hebben advocaten een (financieel) belang. Parlementariers en Minster doen voorkomen dat No Win No Fee betere geranties bieden op de zgn onafhankelijkheid van de advocatuur. Onzin natuurlijk. In beide gevallen heeft de advocaat een financieel belang bij een gunstige uitslag van een bij de rechter voorgelegd geschil. Daar is niets mis mee maar de advocatuur, wetgever en volksvertegenwoordigers moeten nu eens eindelijk man en paard noemen. De advocatuur is een commerciele bedrijfstak waarbij ereregels zoals die vroeger golden alllang niet meer past in de huidige tijd. De advocatuur eet van twee walletjes, enerzijds verkondigen zij nog steeds hun zgn onafhankleijkheid en ereregels en zijn mede verantwoordelijk voor een goede rechetbedeling en toegang tot het recht. En anderzijds zijn zij een keiharde commerciel bedrijfstak welke niet onder druk staat van marktwerking. Deze vrijheden kunnen zij zich permiteren omdat de wetgever en volksvertegenwoordiging al jaren niet bereidt zijn duidelijkheid te geven over de postie van de advocatuur, haar publiekelijke verantwoordelijkheid, garanties tot een onbelemmerde betaalbare toegang tot het recht en een werkelijke marktwerking van de advocatuur. Eenmaal in de “klauwen” van een advocaat is een rechtzoekende “slachtoffer” indien hij zelf de procedurekosten moet betalen. Daar valt een grote groep rechtzoekende onder die niet in aanmerking komen voor gesubsidieerde rechtsbijstand.
Dat dit probleem al decenia speelt en kabineten en volksvertegenwoordigers tot op heden niet in staat zijn geweest dit stuk rechtsongelijkheid aan te pakken is redicuul en verwijtbaar. Er is geen enkele politieke partij die hier iets mee heeft gedaan ondanks dat deze rechtsongelijkheid voor rechtzoekende die tussen de wal en het schip vallen en geen recht hebben op gesubsidieerde rechtsbijstand.
Ook is het discutabel dat No Win No Fee niet in aanmerking komt bij letselschade. Een slachtoffer of nabestaande heeft niet om deze schade gevraagd en moet vaak jarenlang procederen om zijn recht te vorderen. dit ligt vaak niet aan de opstelling van de verzekeraar maar aan de advocatuur. Uurtje factuurtje betekent omzet voor de advocaat en heeft daarmee een direct belang de zaak zolang mogelijk te rekken. Ook hier heeft de Volksvertegenwoordiging en de Minister tot op heden geen blijk gegeven de advocatuur hierover vragen te stellen. De Minister heeft 31 mei aangegeven dat de gedragscode behandeling letseldschade uitgewerkt door Mr. Barendrecht kan voorzien in een snellere en goedkopere manier van afhandeling van letsel- en/of overlijdensschade. De Minister gaat daarbij volledig voorbij dat de Lestelschade advocaten uit het overleg Tilburg is gestapt omdat dit niet in het belang van de rechtzoekende zou zijn. De werkelijke reden ligt anders. Indien de LSA de code Tilburg zou volgen betekent dit minder omzet. Zowel de Volksvertegenwoordiging als Minster zijn hierin veel te kortzichtig en niet daadkrachtig om haar verantwoordelijkheid te nemen om elke burger een betaalbare toegang tot het recht te garanderen.
#2
Chinaman
@Parcival
Bij No cure – no pay krijgt de advocaat een percentage van de “winst”, bij No Win, No fee enkel het bedrag waarvoor ze gewerkt hebben. Het lijkt me dat dan de advocaten minder lang door zullen procederen om maar een zo hoog mogelijke schade vergoeding te krijgen.
#3
micha
Dus no win, no fee heeft dezelfde nadelen en minder voordelen..?
Dacht dat een fee kon bestaan uit
een vast bedrag
een vast uurtarief
en/of een percentage van de winst
Volgens mij is dit dan ook gewoon een kwestie van we veranderen de naam om de 180 van een partij te verbergen
Bij no cure no pay krijgt de advocaat alleen een percentage van het behaalde resultaat. Afhankelijk van het bedrag ligt dit tussen de 15% en 40% incl. BTW. Bij no win no fee krijgt de advocaat een uurtarief en een percentage van het resultaat, dubbel op dus!!!!! Bij no win no fee zou een lager uurtarief van toepassing moeten zijn maar wat is een laag uurtarief? Is dat het uurtarief welke van toepassing is bij gesubsidieerde rechtsbijstand of is dit weer aanzienlijk hoger. Het laat zich raden. ook hebben rechtzoekende dan nog steeds geen enkele invloed op het uurtje factuurtje systeem van de advocaat en overstappen naar een andere goedkopere advocaat of bij een meningsverschil met je eigen advocaat is vanwege de extra kosten ten aanzien van het kostenaspect niet zinvol.
Declaraties van advocaten zijn slechts beperkt te controleren bovendien kan je als juridisch leek moeilijk beoordelen of de advocaat wel zo effectief mogelijk heeft gewerkt. Kortom de advocatuur zorgt via lobbywerk naar Tweede Kamerleden en Minster van Justitie nog steeds erg goed voor haar eigen branche. Welke zij nota bene ook nogeens zelf controleren door discutabele zelfregulering. Het voorstel van de Minister van Justitie doet geen enkel recht dat iedere burger een (betaalbare) toegang tot de rechter heeft. De landelijke media zou hiereens inmoeten duiken en deze misstanden aan de kaak stellen er is heel veel mis met de advocatuur en de toegang tot het recht. Ik nodig de landelijke media uit hierop te reageren of onderzoek te doen.
Reacties (4)
Wat is het verschil tussen no win no fee en no cure no pay? In beide gevallen hebben advocaten een (financieel) belang. Parlementariers en Minster doen voorkomen dat No Win No Fee betere geranties bieden op de zgn onafhankelijkheid van de advocatuur. Onzin natuurlijk. In beide gevallen heeft de advocaat een financieel belang bij een gunstige uitslag van een bij de rechter voorgelegd geschil. Daar is niets mis mee maar de advocatuur, wetgever en volksvertegenwoordigers moeten nu eens eindelijk man en paard noemen. De advocatuur is een commerciele bedrijfstak waarbij ereregels zoals die vroeger golden alllang niet meer past in de huidige tijd. De advocatuur eet van twee walletjes, enerzijds verkondigen zij nog steeds hun zgn onafhankleijkheid en ereregels en zijn mede verantwoordelijk voor een goede rechetbedeling en toegang tot het recht. En anderzijds zijn zij een keiharde commerciel bedrijfstak welke niet onder druk staat van marktwerking. Deze vrijheden kunnen zij zich permiteren omdat de wetgever en volksvertegenwoordiging al jaren niet bereidt zijn duidelijkheid te geven over de postie van de advocatuur, haar publiekelijke verantwoordelijkheid, garanties tot een onbelemmerde betaalbare toegang tot het recht en een werkelijke marktwerking van de advocatuur. Eenmaal in de “klauwen” van een advocaat is een rechtzoekende “slachtoffer” indien hij zelf de procedurekosten moet betalen. Daar valt een grote groep rechtzoekende onder die niet in aanmerking komen voor gesubsidieerde rechtsbijstand.
Dat dit probleem al decenia speelt en kabineten en volksvertegenwoordigers tot op heden niet in staat zijn geweest dit stuk rechtsongelijkheid aan te pakken is redicuul en verwijtbaar. Er is geen enkele politieke partij die hier iets mee heeft gedaan ondanks dat deze rechtsongelijkheid voor rechtzoekende die tussen de wal en het schip vallen en geen recht hebben op gesubsidieerde rechtsbijstand.
Ook is het discutabel dat No Win No Fee niet in aanmerking komt bij letselschade. Een slachtoffer of nabestaande heeft niet om deze schade gevraagd en moet vaak jarenlang procederen om zijn recht te vorderen. dit ligt vaak niet aan de opstelling van de verzekeraar maar aan de advocatuur. Uurtje factuurtje betekent omzet voor de advocaat en heeft daarmee een direct belang de zaak zolang mogelijk te rekken. Ook hier heeft de Volksvertegenwoordiging en de Minister tot op heden geen blijk gegeven de advocatuur hierover vragen te stellen. De Minister heeft 31 mei aangegeven dat de gedragscode behandeling letseldschade uitgewerkt door Mr. Barendrecht kan voorzien in een snellere en goedkopere manier van afhandeling van letsel- en/of overlijdensschade. De Minister gaat daarbij volledig voorbij dat de Lestelschade advocaten uit het overleg Tilburg is gestapt omdat dit niet in het belang van de rechtzoekende zou zijn. De werkelijke reden ligt anders. Indien de LSA de code Tilburg zou volgen betekent dit minder omzet. Zowel de Volksvertegenwoordiging als Minster zijn hierin veel te kortzichtig en niet daadkrachtig om haar verantwoordelijkheid te nemen om elke burger een betaalbare toegang tot het recht te garanderen.
@Parcival
Bij No cure – no pay krijgt de advocaat een percentage van de “winst”, bij No Win, No fee enkel het bedrag waarvoor ze gewerkt hebben. Het lijkt me dat dan de advocaten minder lang door zullen procederen om maar een zo hoog mogelijke schade vergoeding te krijgen.
Dus no win, no fee heeft dezelfde nadelen en minder voordelen..?
Dacht dat een fee kon bestaan uit
een vast bedrag
een vast uurtarief
en/of een percentage van de winst
Volgens mij is dit dan ook gewoon een kwestie van we veranderen de naam om de 180 van een partij te verbergen
http://www.regering.nl/actueel/nieuwsarchief/2005/03March/04/0-42-1_42-56419.jsp
Bij no cure no pay krijgt de advocaat alleen een percentage van het behaalde resultaat. Afhankelijk van het bedrag ligt dit tussen de 15% en 40% incl. BTW. Bij no win no fee krijgt de advocaat een uurtarief en een percentage van het resultaat, dubbel op dus!!!!! Bij no win no fee zou een lager uurtarief van toepassing moeten zijn maar wat is een laag uurtarief? Is dat het uurtarief welke van toepassing is bij gesubsidieerde rechtsbijstand of is dit weer aanzienlijk hoger. Het laat zich raden. ook hebben rechtzoekende dan nog steeds geen enkele invloed op het uurtje factuurtje systeem van de advocaat en overstappen naar een andere goedkopere advocaat of bij een meningsverschil met je eigen advocaat is vanwege de extra kosten ten aanzien van het kostenaspect niet zinvol.
Declaraties van advocaten zijn slechts beperkt te controleren bovendien kan je als juridisch leek moeilijk beoordelen of de advocaat wel zo effectief mogelijk heeft gewerkt. Kortom de advocatuur zorgt via lobbywerk naar Tweede Kamerleden en Minster van Justitie nog steeds erg goed voor haar eigen branche. Welke zij nota bene ook nogeens zelf controleren door discutabele zelfregulering. Het voorstel van de Minister van Justitie doet geen enkel recht dat iedere burger een (betaalbare) toegang tot de rechter heeft. De landelijke media zou hiereens inmoeten duiken en deze misstanden aan de kaak stellen er is heel veel mis met de advocatuur en de toegang tot het recht. Ik nodig de landelijke media uit hierop te reageren of onderzoek te doen.